Μια μαριονέτα στα χέρια του συντρόφου σου

Ποιος δε θέλει να έχει έναν άνθρωπο που του κάνει όλα τα χατίρια, του παρέχει τα πάντα και με το παραπάνω και τον έχει καθισμένο σε βασιλικό θρόνο; Εκπλήξεις, δώρα, νάζια και πολλή αγάπη σε αντάλλαγμα να είσαι υπάκουος. Πολλές φορές ο έρωτας μας θολώνει, κάνοντάς μας ν’ αγνοούμε κάποιες καταστάσεις. Το να είσαι υπάκουος δε σημαίνει απαραίτητα το αυτονόητο, να λες δηλαδή συνέχεια «ναι» και να κάθεσαι στα τέσσερα. Μπορεί υποσυνείδητα να σου δημιουργείται η ανάγκη, να ανταποδώσεις την «αγάπη» που σου παρέχει ο άλλος. Χωρίς να είσαι σε θέση να δώσεις την ισάξια ποσότητα. Κι εκεί είναι που ο άλλος το εκμεταλλεύεται και κινεί τα άκρα σου και το μυαλό σου.

Ο χειρισμός μέσα σε μια σχέση είναι ένα από τα προβλήματα που δε φαίνονται άμεσα. Ένας ερωτευμένος εκλαμβάνει όλες τις καλές πράξεις του συντρόφου του ως ένδειξη αγάπης και στοργής. Αυτό δε σημαίνει πως δεν είναι κιόλας, όμως όταν αρχίζει να συμβαίνει σε καθημερινή βάση υπάρχει μεγάλη περίπτωση ο ένας από τους δύο να έχει πέσει θύμα μιας συμπεριφοράς που θέλοντας να φανεί καλοπροαίρετη ξεχνάει πως σε μια σχέση υπάρχουν δύο. Όταν το συναισθηματικό «δώσε» είναι αντιστρόφως ανάλογο του «πάρε», τότε αρχίζει να φαίνεται πιο καθαρά πού έχει φτάσει η σχέση. Όταν ο χειρισμός στηρίζει το ζευγάρι, τότε ο ζυγός γέρνει προς εκείνον με την ισχύ, υποβαθμίζοντας εκείνον που νιώθει.

Ο ερωτικός χειρισμός δεν έχει απαραίτητα κακή πρόθεση. Το άτομο που τον προκαλεί ίσως και να βιώνει μια εσωτερική ανάγκη να δώσει ό,τι κι όσα μπορεί για να ικανοποιήσει τον σύντροφό του κι έτσι να μην τον αφήσει. Εκείνο, που δε βλέπει όμως είναι πως καταλήγει να κινεί εκείνος τα νήματα. Ο δέκτης όλων αυτών των δώρων, υλικών και μη, οδηγείται να πιστεύει πως για όλα τα καλά που του έχει προσφέρει το ταίρι του, έχει κι εκείνος την υποχρέωση να μην του πάει κόντρα και να μη φανεί πως δεν εκτιμάει όσα έχει πάρει. Κι εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Μια σχέση βασίζεται στην αμοιβαία εκτίμηση, στη συνύπαρξη και την αλληλεγγύη στη ζωή που διανύουν δυο σύντροφοι.

Ένας σύντροφος-μαριονετίστας θέλει να έχει τον έλεγχο, γιατί έτσι έχει μάθει στη ζωή του. Δε δέχεται εύκολα το «όχι» ως απάντηση και όταν κάτι του καρφωθεί στο νου, δεν αλλάζει. Παραβλέπει το γεγονός πως σε μια σχέση υπάρχει το «εμείς» κι όχι το «εγώ». Υπάρχει μια ομάδα κι όχι ένας αρχηγός με τον ακόλουθό του. Θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να σε ικανοποιήσει, μη σκεπτόμενος πάνω από όλα την αγάπη μεταξύ σας. Η ύπουλη τακτική του και τα όμορφα και πονηρά παιχνίδια του δε γίνονται εμφανή ή ακόμη κι αν γίνονται το θύμα εθελοτυφλεί.

Πόσες φορές έχουμε φοβηθεί πως μια λάθος κίνηση μπορεί να σημαίνει το τέλος της σχέσης μας; Η στάση αυτή είναι η απάντηση στο γεγονός ότι συνειδητοποιούμε πως ο άλλος έχει σχέδιο για να μας κρατήσει στη ζωή του χρησιμοποιώντας την υλική και μη ικανοποίησή μας. Είμαστε ερωτευμένοι, ο άνθρωπός μας είναι κομμάτι της ζωής μας, όμως ο τρόπος συμπεριφοράς του δείχνει πως η ανάγκη του να μας έχει υπό το χειρισμό του είναι μεγαλύτερη από τη συνύπαρξη των συναισθημάτων μας. Μένεις; Πολλές φορές έχουμε θέσει τούτη την ερώτηση. Η αξία του ανθρώπου σου στη ζωή σου θα έχει την απάντηση.

Καμία σχέση δε στηρίζεται πάνω στην εκπλήρωση επιθυμιών καθ’ αυτών. Ένας σύντροφος απολαμβάνει και θέλει, να προσφέρει ό,τι μπορεί χωρίς αντάλλαγμα. Τα δώρα και οι χαρές είναι μέρος της σχέσης και της ζωής του με το άτομό του. Δυο άνθρωποι ελέγχουν τη ζωή τους μαζί και είναι συνοδοιπόροι στο ταξίδι του έρωτά τους.

Κανείς δεν είναι μαριονέτα κανενός. Ο ερωτικός χειρισμός μονάχα αποδυναμώνει και γκρεμίζει τα θεμέλια μιας σχέσης– εάν αυτά υπάρχουν. Η ικανοποίηση του συντρόφου είναι μέρος της σχέσης και μια μικρή κίνηση της απόδειξης των συναισθημάτων μας. Το μεγαλύτερο δώρο όμως είναι η ύπαρξή μας στη ζωή του άλλου. Κι αυτό είναι ανεκτίμητο.