Δύσκολο να διαλέξεις στρατόπεδο όταν μαλώνουν δυο δικοί σου άνθρωποι

Αν δύο άτομα στην παρέα σου έχουν μαλώσει και είσαι φίλος και με τους δύο τι είναι καλύτερο; Να προσπαθήσεις να τους τα ξαναβρείς, να πάρεις θέση ή να μείνεις αμέτοχος; Και στις δύο περιπτώσεις έχεις βρει τον μπελά σου. Η θέση σου φαίνεται να είναι πολύ πιο δύσκολη από όσο νόμιζες. Οι γνώμες και οι απόψεις επί του θέματος διίστανται και κάνεις δε δείχνει διατεθειμένος να σου υποδείξει τα βήματα που θα ακολουθήσεις. Πρέπει να πάρεις μέρος; Ή τους αφήνεις να τα βρουν -ή και όχι- μόνοι τους;

Είναι σαν να υπάρχουν δύο φωνές μέσα στο κεφάλι σου που σε ζαλίζουν με τους ψιθύρους τους, χωρίς όμως καμία από τις δύο να σου επιβάλει το σωστό. Κάθε μια υποστηρίζει τη θέση της και καμιά δε φαίνεται ικανή να σε πείσει απόλυτα για να πάρεις την καθοριστική απόφαση. Η μια φωνή σου λέει : «Μη χαλιέσαι εσύ και άσε τους μόνους να φαγωθούν» και η άλλη -που σου φαίνεται και πιο λογική-: «Παρέα είστε, αν δεν το κάνεις εσύ, τότε ποιος;». Το ότι είσαι ο συνδετικός κρίκος σημαίνει πως είσαι και ο μοναδικός που μπορεί να δώσει λύσει στο πρόβλημα; Ίσως κανονίσεις κάποια συνάντηση στην οποία θα είστε οι τρεις -χωρίς να γνωρίζει εξαρχής ο ένας την παρουσία του άλλου- για να καταφέρεις να τους πείσεις να συζητήσουν σαν ώριμα παιδιά.

Και εκεί που νομίζεις ότι έχεις αποφασίσει, τη στιγμή που νιώθεις σίγουρος για την απόφαση που πήρες και που πιστεύεις πως είναι σωστή, αρχίζουν οι τρίτες και οι τέταρτες σκέψεις. Αναρωτιέσαι αν πρέπει σίγουρα να το κάνεις, αν έχεις λόγο να μπλεχτείς και να ανακατευτείς και αν αυτή σου η παρέμβαση θα εκτιμηθεί και θα καταλάβουν πως είναι για το καλό τους ή αν απλώς θα σου πουν αμφότεροι να μην ανακατεύεσαι και να αφήσεις τη μεταξύ τους διαφωνία να τη λύσουν μόνοι τους. Φυσικά εσύ θέλεις μανιωδώς να βρεις λύση, να σώσεις αυτή την φιλιά. Μήπως όμως το να μην κάνεις τίποτα, να μείνεις εντελώς εκτός από το θέμα είναι τελικά η καλύτερη επιλογή; Ίσως θέλουν και οι δύο το χρόνο τους και εσύ πρέπει απλώς να τους αφήσεις να ηρεμήσουν και μετά να τα βρουν μόνοι τους. Ενήλικοι άνθρωποι είναι, δεν μπορεί να ξέρεις καλύτερα απ’ τους ίδιους το δικό τους καλό. Τι τους ευχαριστεί και πώς εκείνοι περνάνε καλά. Από τη συμπεριφορά τους μπορείς να καταλάβεις τις προθέσεις τους. Αν θέλουν πραγματικά να λυθεί η παρεξήγηση ή αν η παιδιάστικη συμπεριφορά τους και η παρεξήγηση πρόκειται να διαρκέσει καιρό.

Είτε μπορείς να τους αφήσεις να τα βρουν μόνοι τους, είτε να επέμβεις, προσπαθώντας να τους τα βρεις και λύσεις την παρεξήγηση. Διάλεξε αυτό που λέει το ένστικτό σου, γιατί δε χρειάζεται πολλή σκέψη. Είναι δύσκολη η θέση σου, όπως είπαμε, μα κάνει ό,τι λέει η καρδούλα σου χωρίς να ακούς τις δεύτερες φωνές στο κεφάλι σου. Την πρώτη σκέψη που έκανες, αυτή να ακολουθήσεις. Και αν είναι ή όχι σωστό, θα φανεί. Άσε λοιπόν τον εσωτερικό σου κόσμο να σου υποδείξει το σωστό, να σου πει τι πρέπει να κάνεις και ποιο δρόμο να διαλέξεις.