Αναρωτήθηκες ποτέ αλήθεια, πόσο σπουδαία ανακάλυψη είναι η αναγνώριση κλήσεων και πόσες φορές σε έσωσε από τηλεφωνικές συνδιαλέξεις που εκείνη τη δεδομένη τουλάχιστον στιγμή δεν είχες ή δεν ήθελες να πεις κάτι; Σίγουρα θα έχεις βρεθεί έστω και μια φορά σ’ αυτή τη θέση. Οπότε μπορείς να εκτιμήσεις και το μέγεθος του τεράστιου αυτού επιτεύγματος της τεχνολογίας. Βλέπεις ποιος σε καλεί κι άμα θέλεις απαντάς, άμα δε θέλεις το αφήνεις να κοπανιέται. Ρυθμίζεις και το αθόρυβο κι από ‘δω παν κι άλλοι.
Όντως παιδιά, για να το σοβαρέψουμε λίγο, πολλές φορές κάποιες κλήσεις στο κινητό μας είναι ενοχλητικές και μας φέρνουν σε δύσκολη θέση. Πάρτε παράδειγμα τις κλήσεις από την τράπεζα με την οποία θεωρητικά συνεργάζεστε. Συνεργασία φυσικά εννοείται μια πιστωτική κάρτα ή κάποιο δάνειο. Μη φανταστείτε τη χρηματοδότηση κανενός δημόσιου έργου! Η δόση έπρεπε να πληρωθεί στις τόσο του μηνός. Κι εσύ βρε ξετσίπωτε καθυστέρησες μια ολόκληρη μέρα. Καλά για δεύτερη μέρα καθυστέρησης να μη γίνει λόγος. Έχεις εισέλθει πανηγυρικά στον «Τειρεσία». Εν πάση περιπτώσει, δώδεκα η ώρα λήγει η προθεσμία, δώδεκα και ένα χτυπάει το τηλέφωνο. Στην οθόνη του κινητού σου βλέπεις την ένδειξη «απόκρυψη αριθμού» ή ένα περίεργο νούμερο με πολλούς άσσους συνήθως. Δεν είσαι όμως χαζός. Καταλαβαίνεις αμέσως ποιος είναι και τι θέλει. Να απαντήσεις λοιπόν και να πεις τι; Δεν ξέρεις πως καθυστέρησες την πληρωμή της δόσης σου; Να προσπαθήσεις να τους εξηγήσεις πως κι εσένα καθυστέρησε να σε πληρώσει ο εργοδότης σου; Μάταιος κόπος. Ποίησε κι εσύ τη νήσσα και τελείωσε η υπόθεση. Μόλις τα πάρεις θα τους τα δώσεις.
Αυτό πολλές φορές συμβαίνει και σε κάποιες πιο προσωποποιημένες περιπτώσεις. Δεν πάει κάπου το μυαλό σου; Ας το πάρει το ποτάμι. Χτυπάει το τελεφούνκεν και βλέπεις στην οθόνη να αναγράφεται «σπιτονοικοκυρά», αν δεν την έχεις αποθηκεύσει με κάποιο χαριτωμένο ψευδώνυμο του τύπου «Δρακουμέλ» ή «Ρουφίχτρα» ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Ξέρεις ότι σε πήρε για να σου πει πως σήμερα ο μήνας έχει πρώτη. Και φυσικά δεν έχει σκοπό να σου ευχηθεί να έχεις έναν καλό μήνα. Το ενοίκιο θέλει να σου θυμίσει. Μα είναι δυνατόν πρωί-πρωί; Ασ’ την να μαλλιοτραβιέται μωρέ. Και στο φινάλε, ό, τι ισχύει για την τράπεζα ισχύει και για αυτήν. Το τηλέφωνο μια φορά εσύ δεν πρόκειται να το σηκώσεις!
Κι αν στις παραπάνω περιπτώσεις μπορεί να θεωρηθεί πως κατά κάποιο τρόπο κρύβεσαι από τον καλούντα στο τηλέφωνο, κάποτε συμβαίνει και η προώθηση της κλήσης. Ή με μεγαλύτερη ακρίβεια η σύνδεση με Κάιρο. Κάθεσαι κι εσύ ρε παιδί μου σαν άνθρωπος να πιεις ένα καφέ με την παρέα σου. Βλέπεις μια ταινία. Βρίσκεις λίγο χρόνο για πάρτη σου ρε αδερφέ! Να κάνεις ό, τι γουστάρεις. Τι πιο ανθρώπινο; Χτυπάει το τηλέφωνο. Συνάδελφος. Που να τον πάρει και να τον σηκώσει. Τι θέλει τώρα; Τι να θέλει μωρέ. Παρέα δεν κάνατε ποτέ. Άρα δεν μπορεί να σε θυμήθηκε για να πάτε για ποτάκι, ας πούμε. Ούτε για να μάθει για την πολύτιμη υγεία σου. Συμπέρασμα. Κάτι υπηρεσιακό θα θέλει. Και βρήκε την ώρα. Άσε μας ρε μεγάλε στην ησυχία μας. Και με ύφος χιλίων καρδιναλίων πατάς απόρριψη κλήσης. Μπράβο ρε παίχτη. Καλά του έκανες.
Το τηλέφωνό μας. Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας, ομολογουμένως. Ειδικά από τότε που εξελίχθηκε σε κινητό. Με όλες τις δυνατότητες και τις ευκολίες που μας παρέχει. Κάτι σαν μια προέκταση του χεριού μας, σωστά; Πόσες φορές όμως δεν βλαστημήσαμε την ώρα και τη στιγμή που το βάλαμε στη ζωή μας. Κι αν διαφωνείς, θυμήσου έστω και μια περίπτωση που βίωσες κάτι από τα παραπάνω. Έστω και μια μόνο φορά. Τελικά, μάλλον θα συμφωνήσεις.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου