Αν αρχίσεις να ξεφυλλίζεις το γνωστό βιβλίο του Σαιντ-Εξυπερύ , θα φτάσεις σ’ εκείνο το σημείο όπου ο Μικρός Πρίγκιπας γνώρισε την αλεπού και ήρθε μπροστά σε μία άγνωστη λέξη γι’ αυτόν. Κι ενώ γύρευε φίλους, δεν είχε καταλάβει ότι πρώτα, έπρεπε να δημιουργήσει δεσμούς. Να «ημερώσει» και μετά να κερδίσει. Τι; Τη φιλία.
Γιατί αν καθίσεις ν’ αναλογιστείς, σύμμαχοι υπάρχουν παντού, αλλά εσύ δεν έχεις κανέναν ανάγκη και κανένας δεν έχει ανάγκη εσένα. Είσαι κάτι όπως χιλιάδες άλλοι άνθρωποι. Το θέμα είναι να μπορέσεις να γίνεις ο μοναδικός. Γιατί στην πραγματικότητα δε γνωρίζεις τίποτε περισσότερο απ’ αυτά που έχεις ήδη ημερώσει. Γιατί όπως είπε και η αλεπού: «οι άνθρωποι δεν έχουν φίλους, καθώς δεν υπάρχουν εμπορικά που να πουλάνε».
Και κάπως έτσι φιλία και συμμαχία έρχονται απέναντι. Σ’ ένα παιχνίδι όπου ο φίλος είναι σύμμαχος και το αντίθετο. Όμως αυτά τα δύο δεν πηγαίνουν, μαζί. Κι αν η ιστορία μίλησε για φιλικές συμμαχίες, στην ουσία, δεν υπήρξαν ποτέ φιλικές σχέσεις. Γιατί η φιλία είναι μία συναισθηματική σύνδεση. Μια μορφή τυπικής κι άτυπης επικοινωνίας μεταξύ ψυχών.
Σύμμαχος είναι αυτός που σε γνωρίζει τόσο, όσο του έχεις επιτρέψει εσύ. Που σπανίως σε πονά, αλλά που υπό συνθήκες συντρέχει μαζί σου. Είναι συναγωνιστής, σύντροφος και θα σε υποστηρίξει σθεναρά. Μπορεί να σου κρατήσει το χέρι σε δύσκολες στιγμές αλλά δε θα χαρεί με την ευτυχία σου.
Κι αν στο μυαλό σου έρχονται οι τοξικές και χειριστικές φιλίες, μη βιαστείς να βγάλεις συμπεράσματα. Θα χαθείς μέσα στις έννοιες. Ακόμα κι ο γνωστός, είναι ένα υποψήφιο θύμα. Θα τον ακολουθήσεις, θα τον καταδιώξεις, θα σε αγκαλιάσει αλλά και οι δύο μια μάσκα συμπαράστασης θ’ αρνηθείτε να τη βγάλετε εάν χρειαστεί. Ανάγκες και συναισθήματα, πάντα θα υπάρχουν. Αλλά και ο ρόλος του θύματος θα υπάρχει για να εκβιάζονται και μερικά χατίρια.
Για να’ ρθει ο φίλος ο συνοδοιπόρος. Εκείνος ο αρωγός και μια βάση που θα σου προσφέρει ασφάλεια. Ένας ρόλος που δεν αποκτήθηκε μέσα στα χρόνια, αλλά επιβεβαιώθηκε. Ως μια απόδειξη για την καλύτερη επιλογή επένδυσης. Ως μια απόδειξη πως ακόμα και η μονότονη ζωή σου έχει ενδιαφέρον. Ως μια απόδειξη τόσο για την εμπιστοσύνη σου αλλά και την κατάθεση ψυχής σου.
Άλλωστε μέσα στο πέρασμα των χρόνων, έχεις διαπιστώσει κι εσύ, πως αυτός που είναι φίλος μ’ όλους δεν μπορεί στην πραγματικότητα να είναι φίλος με κανέναν. Σύμμαχος όμως μπορεί. Και θα μπορεί να’ ναι για πάντα. Και στην τελική μπορεί να’ ναι για καλό. Γιατί κυνηγοί σ’ αυτόν τον πλανήτη υπάρχουν πολλοί. Κι αν είναι να σε κυνηγήσουν, μαζί θα κυνηγήσουν και τον φίλο σου. Επομένως, κράτα ένα σύμμαχο, να φυλάει τα νώτα σας.
Και μεγαλώνοντας διαπιστώνεις πως λίγα πράγματα έχουν αξία και μέσα σ’ αυτά είναι οι αληθινές και ουσιαστικές σχέσεις. Αυτές που ξέρουν να σέβονται και να εκτιμούν. Αυτές που δεν προσπαθήσουν να σε αντιγράψουν αλλά ούτε και να κερδίσουν την ταυτότητά σου. Αυτές που θα σου συμπαρασταθούν χωρίς καμία κρυμμένη ικανοποίηση στη αποτυχία σου αλλά με μία ουσιαστική και αληθινή παρουσία στη χαρά σου.
Αρκεί να μην ξεχνάς πως ο φίλος σου δε γίνεται να είναι και σύμμαχός σου. Γιατί η ψυχική ταύτιση που είναι ικανή ν’ ακολουθήσει μια φυσική ροή σύνδεσης δεν μπορεί να κρύβει από πίσω συμφέροντα.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου