Τι οδηγεί έναν πολύ καλό επαγγελματία στην παραίτηση;

Μέσω μίας έρευνας της εταιρείας Gallup.com της οποίας τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν φέτος, διαπιστώθηκε ότι μόνο το 33% των εργαζομένων απασχολούνται ενεργά στην εργασία τους. Αυτό σημαίνει ότι τα 2/3 του Αμερικανικού εργατικού δυναμικού είτε περνούν την εργάσιμη ημέρα τους καταβάλλοντας την ελάχιστη απαιτούμενη προσπάθεια, είτε βρίσκονται στο χώρο εργασίας τους μόνο σωματικά, ενώ το μυαλό τους βρίσκεται αλλού. Οι καλύτεροι υπάλληλοι μιας εταιρείας ξεχωρίζουν, όχι αποκλειστικά για τις γνώσεις τους αλλά για κάποιες αξίες του χαρακτήρα τους που είναι δυσεύρετες. Αναρωτηθήκατε ποτέ τι κάνει ή αναγκάζει τους καλύτερους υπαλλήλους μιας εταιρείας να παραιτηθούν;

Είναι γεγονός πως μελέτες των τελευταίων ετών κατέληξαν στη διαπίστωση ότι οι άνθρωποι με υψηλό δείκτη ευφυίας βαριούνται πολύ πιο εύκολα από τους υπόλοιπους, ενώ είναι πιο ευτυχισμένοι όταν ξοδεύουν περισσότερο χρόνο σκεπτόμενοι. Εμείς προσθέτουμε πως, οι υπάλληλοι αυτοί αναζητούν διαρκώς νέες προκλήσεις και θέλουν να τους δίνονται κίνητρα που θέτουν σε πλήρη λειτουργία τις ικανότητές τους και τους προκαλούν να φτάσουν ακόμα πιο ψηλά. Αν λοιπόν μια εταιρεία και η διεύθυνσή της δεν παρέχουν αρκετά κίνητρα στους υπαλλήλους και δεν τους παροτρύνουν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, τότε κυριαρχεί η πλήξη και η ανία. Όταν αυτά τα δύο στοιχεία γίνουν αντιληπτά από έναν εξαιρετικά ευφυή υπάλληλο, τότε είναι ήδη αργά καθώς θα βρίσκεται στην αναζήτηση νέας επαγγελματικής στέγης.

Καθώς προχωράμε σε άλλο πιθανό σενάριο παραίτησης ενός πολύ καλού υπαλλήλου, αναλογιστείτε για λίγο ένα άτομο που ξεκινάει σε μια -όπως φαίνεται- πολλά υποσχόμενη θέση εργασίας. Τι κάνει έναν εξαιρετικό υπάλληλο να ξεχωρίζει; Οι φιλοδοξίες του, η αισιοδοξία του, η όρεξη και ο ζήλος που επιδεικνύει στο εργασιακό του περιβάλλον. Ο υπάλληλος αυτός δεν αρκείται στη μετριότητα και το κατεστημένο. Ελπίζει, προσπαθεί κι αγωνίζεται να εισάγει μέσα στην εταιρεία φρέσκες, νέες ιδέες που θα αλλάξουν τα μέχρι τώρα κακώς κείμενα. Αναλογιστείτε και πάλι πως οι ιδέες του δεν εισακούονται, οι αλλαγές προς θετική πλεύση που προσπαθεί να κάνει δεν προχωράνε και μοιάζει σαν να «σπάει αυγά στον τοίχο». Σε κανένα δεν αρέσει να μην τον παίρνουν στα σοβαρά, σ’ αυτή όμως την περίπτωση ο υπάλληλος θα επιλέξει και πάλι την έξοδο.

Σε αντίθεση με τα πιο πάνω, ο καλύτερος υπάλληλος μιας εταιρείας -ή ένας από τους καλύτερους- ενδέχεται σε κάποια φάση της καριέρας του όντως να καταφέρει να εισακουστεί η άποψή του, οι ιδέες του να υλοποιηθούν και γενικότερα να έχει τη θέση που του αξίζει στην ιεραρχία του οργανισμού του οποίου εργάζεται. Ένα μεγάλο ποσοστό αυτών των ανθρώπων βιώνουν έντονα το αίσθημα της ευθύνης απέναντι στα αυξημένα καθήκοντά τους, θέλοντας να αποδώσουν στο μέγιστο και να πράττουν ορθά, τόσο στις επαγγελματικές τους σχέσεις, όσο και στις προσωπικές τους. Η αφόρητη πίεση, οι υψηλές προσδοκίες από τον εαυτό τους και το άγχος που τους δημιουργείται, δεν μπορούν πάντοτε να τα διαχειριστούν. Το αποτέλεσμα; Οι «μηχανές» τους υπερθερμαίνονται και στο τέλος κλατάρουν! Κάπου εδώ είναι το σημείο όπου φτάνουν στα όριά τους, επηρεάζοντας αρνητικά τη σωματική και ψυχική τους υγεία, που τους οδηγεί σε εξάντληση και στο τέλος, σε παραίτηση.

Εάν ακόμη ψάχνετε λόγους, σας έχουμε ακόμα ένα. Τι αναζητά κάθε υπάλληλος μιας εταιρείας; Εκτίμηση προς το πρόσωπό του κι αναγνώριση για το έργο του. Αυτά εισπράττονται με μια απλή μα με νόημα φιλοφρόνηση κι αναγνώριση της προσπάθειας από τους προϊστάμενούς του. Ωραία εγκωμιαστικά σχόλια από το διευθυντή, όμως με ανοιχτή πιθανότητα προαγωγής σε αρμόζουσα των ικανοτήτων του θέση και φυσικά την ανάλογη προσαρμογή στην αμοιβή του. Σε περίπτωση που αυτό το σενάριο δεν πραγματοποιηθεί είναι θέμα χρόνου να θελήσει να ενταχθεί στο δυναμικό μιας άλλης εταιρίας. Μια καλύτερη προσφορά βρίσκεται στο τραπέζι, με μεγαλύτερες προοπτικές ανέλιξης και κάπως έτσι παίρνει «χρυσή μεταγραφή».

Μια εταιρεία είναι τόσο ιδιαίτερη και ξεχωριστή, όσο είναι και οι άνθρωποί της. Σε κάθε εργασιακό χώρο, μια ομάδα ανθρώπων ενσαρκώνει το όραμα, τις αξίες και την κουλτούρα της εταιρείας. Εκεί θα συναντήσετε υπαλλήλους άλλοτε παθιασμένους, άλλοτε απαθείς και κάποιες φορές μέτριους και βολεμένους.  Τέλος, μια συμβουλή προς τους εργοδότες από την Αμερικανίδα επιχειρηματία Anne M. Mulcahy που θα τους βοηθήσει να κρατήσουν τους καλύτερούς τους υπαλλήλους μακριά από το σενάριο της παραίτησης είναι πως «οι εργαζόμενοι είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα μιας εταιρείας- είναι το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Θέλετε να προσελκύσετε και να κρατήσετε τους καλύτερους; Δώστε τους ενθάρρυνση, κίνητρα και κάντε τους να αισθανθούν αναπόσπαστο μέρος της αποστολής της εταιρείας.».