Είσαι μια φούσκα κι έχεις μέσα σου όλα τα χρώματα του κόσμου. Ξέρεις, από αυτές που φτιάχνονται με σαπούνι και νερό και σκάνε πολύ εύκολα. Ως σωστή φούσκα, ο σκοπός σου σε αυτήν τη γη είναι να φτιάχνεις τη διάθεση των άλλων, να σε κοιτάνε λες κι είσαι κάτι μαγικό και να σου δίνουν φυσικά το χώρο σου, γιατί αν σε αγγίξουν έστω και λίγο, θα σκάσεις. Έτσι, όταν εκνευρίζεσαι φουσκώνεις κι υπάρχει κίνδυνος έκρηξης ανά πάσα στιγμή.
Αν νιώσεις λοιπόν, πως σε λίγο θα σκάσεις, μέτρα ως το δέκα. Η αντίστροφη μέτρηση ξεκινάει κι έχεις μόνο δέκα δευτερόλεπτα για να σωθείς από το μπαμ που θα σε εξαφανίσει. Ο χρόνος λίγος κι αυτά που μπορείς να κάνεις σ’ αυτό το μικρό χρονικό διάστημα πολλά. Δέκα. Αρχικά κλείσε τα μάτια και σκέψου πως είσαι κάπου αλλού. Μπορεί να είναι η πιο κλισέ συμβουλή έβερ αλλά πιάνει πάντα. Η φαντασία είναι το πιο φτηνό κι ασφαλές μεταφορικό μέσο. Διάλεξε ένα μέρος ή μια χρονική στιγμή που θα ‘θελες να πας και τρέχα εκεί.
Εννιά. Άνοιξε τα μάτια και κλείσε τα αυτιά. Προσπάθησε να μπλοκάρεις το θόρυβο και εστίασε την προσοχή σου σε κάτι άλλο. Ευτυχώς μπορούμε να επιλέξουμε ως ένα σημείο τι θέλουμε να ακούμε, ποια μηνύματα θέλουμε να δεχτούμε και πόση αξία θα δώσουμε στο καθένα. Σκέψου απλώς ένα τραγούδι και τραγούδησέ το από μέσα σου. Οκτώ. Γύρνα το βλέμμα αλλού. Αν κάτι σε εκνευρίζει, μην το κοιτάς. Έτσι, θα πάψει να υπάρχει και δε θα σ’ ενοχλεί. Πώς γίνεται να σ’ ενοχλεί κάτι που δεν υπάρχει;
Επτά. Πάρε αναπνοές. Εστίασε σε αυτό. Στον ήχο της ίδιας σου της ανάσας και στο χρόνο που διαρκεί η κάθε μία. Εισπνοή, εκπνοή. Το κλασικό, το δοκιμασμένο κόλπο. Έξι. Μη μιλάς. Οι εκρήξεις συνήθως συμβαίνουν επειδή κάποιος μίλησε πάρα πολύ, είπε πράγματα που δεν έπρεπε να πει, βιάστηκε να απαντήσει. Οπότε, μη μιλάς. Πάρε το χρόνο σου και σκέψου πριν πεις λόγια που δεν μπορείς να πάρεις πίσω.
Πέντε. Χαμογέλα. Ένα χαμόγελο είναι πάντα αρκετό για να αποσπάσει την προσοχή, να προκαλέσει ένα άλλο χαμόγελο ή να σώσει μια κατάσταση. Θυμήσου κάτι που σε έκανε και γέλασες, ένα αστείο meme, την εικόνα του σκύλου σου που κοιμάται σε μέρη που δε χωράει, το τελευταίο φιλί που αντάλλαξες με το πρόσωπο. Τέσσερα. Γύρνα το χρόνο πίσω. Πώς έφτασες σε αυτό το σημείο; Μήπως μπορείς να πας ξανά στην αρχή;
Τρία. Πάγωσε το χρόνο. Μην κάνεις τίποτα. Σταμάτα να σκέφτεσαι, να αναπνέεις, να κοιτάς τριγύρω. Μείνε εκεί που είσαι και μην κουνιέσαι. Δύο. Ένα δευτερόλεπτο ακόμα για να κρατηθείς. Όλα θα πάνε καλά. Πες το κι εσύ. Όποιος είναι απέναντί σου, ό,τι σε οδήγησε στο δευτερόλεπτο πριν την έκρηξη δεν αξίζει να γίνει θεατής αυτής της στιγμής. Απομακρύνσου όσο προλαβαίνεις.
Ένα. Ξεφύσα, μη σκας. Χάρισε στον κόσμο τα χρώματά σου χωρίς να χάσεις τον εαυτό σου. Ως μια φούσκα που σέβεται τον εαυτό της μπορείς να διαιρεθείς σε πολλές μικρότερες φούσκες αντί να γίνεις χίλια κομμάτια και να χαθείς οριστικά. Μην ξεχνάς πως η επιλογή είναι δική σου. Κι αν αποφασίσεις τελικά να εκραγείς, αυτή σου η θυσία θα κάνει σίγουρα θόρυβο και ίσως φέρει μια μικρή αλλαγή στον κόσμο. Εσύ όμως πού θα είσαι για να τη δεις;
Γι’ αυτό λοιπόν, πριν εκραγείς μέτρα ως το δέκα. Ο χρόνος σου σ’ αυτόν τον πλανήτη είναι περιορισμένος και πρέπει να κάνεις τα πάντα για να τον παρατείνεις. Μην πετάς έτσι αβίαστα τη μαγεία που έχεις μέσα σου και μην αφήνεις όσα δεν αξίζουν να σε αγγίζουν. Πάρε το χρόνο και το χώρο που χρειάζεσαι και γίνε μια φούσκα παράδειγμα προς μίμηση. Όσα σε χαλάνε μπορούν να περιμένουν δέκα δευτερόλεπτα. Εσύ όμως μην περιμένεις ούτε κλάσμα δευτερολέπτου. Μπαμ.