Η ουτοπία του πανεπιστημίου και το όνειρο κάθε έφηβου ακούει στο να έχεις δικό σου σπίτι. Πόσο ιδανικό, αφού συμπληρώσουμε τα 18 έτη μας, για δώρο γενεθλίων οι γονείς μας να μας έδιναν ένα κλειδί που θα οδηγούσε σε ένα ολόδικό μας σπίτι. Ένα σπίτι ευρύχωρο, φωτεινό, με πολλά δωμάτια, με τζάκι, μπαλκόνι, ίσως και γκαράζ για να παρκάρουμε το χλιδάτο αμάξι που δεν έχουμε. Καταστάσεις που συμβαίνουν μόνο στα ριάλιτι.
Οι περισσότεροι από εμάς μέχρι να ενηλικιωθούμε έχουμε πλήρη άγνοια για τα περισσότερα πρακτικά ζητήματα ενός σπιτιού αφού έχουμε την τύχη να φροντίζουν γι’ αυτό η μαμά και ο μπαμπάς. Έχουμε άγνοια για τα ποσά που σπαταλιούνται προκειμένου να στηθεί ένα νοικοκυριό, ενώ πολλές φορές νομίζουμε πως ένα χέρι από τον ουρανό τοποθετεί μαγικά ό, τι χρειάζεται ένα σπίτι. Τι γίνεται όμως όταν έρθει η στιγμή στη ζωή μας που θα κληθούμε να βρούμε στέγη μόνοι μας; Ποιος ξέρει πόσα παρατράγουδα θα συναντήσουμε μέχρι να βρούμε τελικά αυτό που ψάχνουμε.
Αρχικά να ξεκινήσουμε λέγοντας πως όποιος βρίσκει σήμερα σπίτι προς ενοικίαση είναι τουλάχιστον τυχερός μιας και πλέον οι περισσότεροι ιδιοκτήτες έχουν μπει στο τριπάκι του airbnb. Μιας εφαρμογής- ιστοσελίδας, μέσω της οποίας μπορείς να καταχωρήσεις, να βρεις και να νοικιάσεις κατάλυμα. Οι περισσότεροι λοιπόν ιδιοκτήτες προτιμούν να καταφεύγουν σ’ αυτήν την λύση, βάζοντας τα σπίτια που έχουν στην κατοχή τους στην παραπάνω ιστοσελίδα, αφού οι πελάτες καταβάλλουν ένα ποσό ημερησίως, σαν τα ξενοδοχεία. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να λιγοστεύουν τα διαθέσιμα προς ενοικίαση σπίτια, κάνοντάς τα δυσεύρετα κι ακόμα κι αν τελικά σταθείς τυχερός και βρεις θα είναι σχεδόν απλησίαστο οικονομικά, αφού χτυπάνε τις τιμές των ενοικίων λόγω της έλλειψης που υπάρχει.
Παρ’ όλ’ αυτά, ακόμα κι αν βρεις τελικά κάτι οικονομικά ραμμένο και κομμένο σ’ αυτό που μπορεί να αντέξει η τσέπη σου έρχεται η ώρα που θα κληθείς να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα που ακολουθούν με τους σπιτονοικοκύρηδες. Όπως για παράδειγμα ένα σαλόνι με τοίχους σε πράσινο φωσφόριζε χρώμα ή μια βαμμένη φούξια κρεβατοκάμαρα. Θα πρεπε δυστυχώς να γνωρίζεις πως δεν είναι λίγοι που δεν επιτρέπουν την αλλαγή χρώματος στους τοίχους του σπιτιού ή οποιαδήποτε άλλη αλλαγή από μέρους σου. Οπότε δεν έχεις παρά να συμβιβαστείς και να κάτσεις να ζήσεις μέσα στους τέσσερις πράσινους τοίχος σου.
Άλλη μία μεγάλη δυσκολία είναι αυτή με τα ενοίκια. Ίσως οι περισσότεροι από εμάς που αναζητούν ένα σπίτι, να αναθέτουν την εύρεση αυτού που ψάχνουν σε μεσίτη, οπότε θα υπάρξει και η αμοιβή του, γιατί δεν είναι ΜΚΟ να βρίσκει σπίτια στου φτωχούς και τίμιους φοιτητές για την ψυχούλα της μαμάς του. Πολλοί μεσίτες ζητάνε οκτώ, δέκα, εικοσιπέντε (έτσι κάτι ψιλά δηλαδή) ενοίκια μπροστά κι εσύ είσαι αναγκασμένος να έχεις καβάτζα ένα αρκετά μεγάλο ποσό -ή το χρυσό σου δόντι- για να μπορέσεις να καλύψεις όλα τα έξοδα.
Όλοι λίγο-πολύ είμαστε καλομαθημένοι κι όταν καλούμαστε να φύγουμε από τη ζεστή και γεμάτη ασφάλεια φωλιά της οικογένειας και του σπιτιού μας τα βρίσκουμε σκούρα. Αλλά κι αυτοί οι μεσίτες δε βοηθάνε ούτε στο ελάχιστο. Προσπαθούν να μας πουλήσουν αυθαίρετα σε ταράτσες που στις αγγελίες περιγράφονται ως ρετιρέ ή πιο σκοτεινά κι από την ψυχή του Voldemort. Σπίτια με μπάνια που δεν έχουν ούτε καν μπανιέρες, άλλωστε πού να σου χρησιμεύσει η μπανιέρα, υπάρχει κι ο νεροχύτης. Ενδεχομένως να μπορείς να απολαύσεις ένα ζεστό ντουζ και στο μπαλκόνι με το λάστιχο. Αν υπάρχει μπαλκόνι.
Υπάρχουν, όμως και οι ελάχιστες εξαιρέσεις στον κανόνα. Με σπίτια φροντισμένα σε λογικές τιμές, ή έστω λίγο τσιμπημένες, πάντως όχι απλησίαστες. Σε καλές τοποθεσίες με όχι παράλογους σπιτονοικοκύρηδες που σου πουλάνε ποντικότρυπες για παλάτια. Αρκεί να έχεις όρεξη για ψάξιμο και υπομονή -πολλή υπομονή- μέχρι τελικά να βρεθεί το κατάλληλο σπίτι για εσένα. Άντε βρε, καλορίζικο!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου