10 λόγοι που το Πήλιο είναι παράδεισος επί γης

Αχ, αυτός ο τόπος. Ευλογημένος είναι. Σου δείχνει την ιδιαιτερότητά του με κάθε ευκαιρία. Σε κάθε σημείο. Εκεί να πας, φίλε μου. Να ηρεμήσει το μέσα σου. Να χορτάσει το μάτι σου χρώματα και να γεμίσει η ψυχή σου ομορφιά. Εκεί να πας. Να εμπνέεσαι να γράφεις και να φιλοσοφείς. Να μένει το πνεύμα σου καθάριο, άσπιλο από την ασχήμια και τη ματαιότητα της καθημερινότητας, αυτό χρειάζεσαι. Να βρίσκεις τον εαυτό σου πλάι στη φύση, αυτό χρειάζεσαι. Γιατί ο άνθρωπος έχει ανάγκη τη φύση περισσότερο από όσο πιστεύει. Και το βουνό αυτό σε κάνει ένα με εκείνη, με τα στοιχεία της όλα. Σε εξημερώνει, θα έλεγες. Μα, αν δε φτάνουν οι λόγοι αυτοί να το επισκεφτείς, υπάρχουν επιπλέον δέκα, που θα οδηγήσουν τα βήματα σου, στο Πήλιο :

1.Τα τοπία.

Σμίγουν βουνό και θάλασσα; Ναι, τα ετερώνυμα έλκονται. Ειδικά, όταν τις πινελιές προσθέτουν τα νερά του Αιγαίου Πελάγους και η επιβλητικότητα του ορεινού ανάγλυφου, τότε το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία του τόπου κατοικίας των μυθικών Κενταύρων. Δε θα πιστεύεις, ότι όπου και αν στρέψεις το βλέμμα σου θα εντυπωσιάζεσαι από τη μαγεία των εικόνων που θα ξεδιπλώνονται εμπρός σου.

2. Οι παραλίες.

Καταγάλανα νερά, κρυστάλλινα. Και παραλίες άλλοτε προικισμένες με ομορφιά άγρια, με βράχια απότομα και σπηλιές μυστικιστικές, άλλοτε πάλι στολισμένες με πραότητα σαν νύμφες, έτοιμες να συνθέσουν νότες θαλασσινές με όργανά τους την ψιλή άμμο και τα λευκά βότσαλα. Μην ξεχάσεις να σταματήσεις για μια βουτιά στου «Παπά-Νερό», στη δυσπρόσιτη αλλά ξεχωριστή «Φακίστρα», στα θυμωμένα κύματα του «Μυλοπόταμου». Αν ο χρόνος στο επιτρέψει, ανακάλυψε την «Νταμούχαρη» και την καλά κρυμμένη «Πλάκα», όπου βρίσκεται το σπίτι της Έλλης Λαμπέτη.

3. Το φαγητό

Αναστάτωση του ουρανίσκου θα προσφέρουν τα ντόπια ταβερνάκια με τις παραδοσιακές, αλλά προσεγμένες και άψογα εκτελεσμένες συνταγές τους. Δε θα φύγεις αν δε δοκιμάσεις τη χυλωμένη φασολάδα και το πικάντικο σπετσοφάι. Ενώ για τους λάτρεις του μεζέ, τα κρίταμα (ή τσιτσίραβλα) και ο μαρινάτος γαύρος θα απογειώσουν το αποτέλεσμα.

4. Το τσίπουρο

Το καλό φαγητό θέλει παρέα όμορφη να το μοιραστείς και τσίπουρο για να το συνοδεύσεις. Πόσο μάλλον αν δοκιμάσεις το απόσταγμα έτσι όπως το παράγουν και το τιμούν οι Πηλιορείτες. Κι αν ο δρόμος σε βγάλει από το «Μούρεσι» τον Οκτώβρη, θα σε βγάλει σίγουρα και από τη γιορτή του τσίπουρου, που διοργανώνεται κάθε χρόνο.

5. Οι πλατείες

Μικρές, πλακόστρωτες, σπαρμένες μέσα στη φύση πλατείες ετοιμάζονται να υποδεχθούν τις νεράιδες και τους επισκέπτες που θα τις ξετρυπώσουν. Αν δεν πιστεύεις στα θαύματα, αντικρίζοντας τον πλάτανο της Τσαγκαράδας που μετρά ήδη χίλια χρόνια ζωής, η χαρά και η αθωότητα θα σκιρτήσουν μέσα σου, αναζητώντας κάτι από το παιδί που έχασες στη βοή της καθημερινότητας. Απαραίτητος προορισμός και η πλατεία της Αγίας Μαρίνας στον Κισσό, την οποία κοσμεί ένα μερακλίδικο καφενείο, όπου οι γεύσεις του στάζουν γλύκα. Μην ξεχάσεις να τολμήσεις το ζεστό τσιπουρόμελο και τη γιαγιαδίστικη βυσσινάδα για ένα ακόμα πιο απολαυστικό ταξίδι.

6. Τα προϊόντα

Ό, τι και να σπείρεις σ’ αυτόν τον τόπο, θα ανθίσει. Λες και έχει κάτι από τη χάρη του Θείου. Αυτό σκέφτεσαι, περνώντας ανάμεσα από τις φορτωμένες με καρπούς μηλιές κι αχλαδιές. Ενώ κατά τους καλοκαιρινούς μήνες αρχίζουν να ξεπροβάλλουν δειλά οι μικροί θησαυροί της φύσης, τα βατόμουρα και τα σμέουρα. Οι γυναικείοι αγροτικοί συνεταιρισμοί φροντίζουν να δημιουργούν γλυκά του κουταλιού για να τρατάρουν τους περαστικούς, πάντα κοντά και με σεβασμό στην παράδοση.

7. Οι δραστηριότητες

Λάτρης των σπορ; Τότε βρίσκεσαι στο κατάλληλο μέρος. Το βουνό προσφέρεται για κολύμβηση, ιππασία, αναρρίχηση, ράφτινγκ μέχρι και μάζεμα μανιταριών. Μεταξύ άλλων όμως ξεχωρίζει η πεζοπορία, μιας και τα μονοπάτια του είναι ιδανικά για ταξίδι πίσω στο χρόνο και μύηση στο μυθολογικό και εξωπραγματικό στοιχείο.

8. Οι κάτοικοι

Απλοί άνθρωποι, χαμογελαστοί, εγκάρδιοι. Φιλόξενοι κι απονήρευτοι. «Πέρνα από το σπίτι, να πιούμε ένα τσίπουρο», θα σου πουν και θα αραδιάσουν στο τραπέζι ποικιλία από μεζέδες, γιατί το ποτό δεν το πίνεις ποτέ ξεροσφύρι.

9. Χειμερινός Προορισμός

Ναι, αν και οι παραλίες του θεριεύουν μέσα σου το καλοκαίρι, το Πήλιο ενδείκνυται και για χειμώνα. Θα απολαύσεις το χιόνι, το κρύο, την επιβλητικότητα της αγριεμένης φύσης και από την άλλη τη μυρωδιά και τη ζεστασιά από τα πέτρινα τζάκια των σπιτιών.

10. Η παράδοση

Ξέρεις, δεν υπάρχει τίποτα πιο γοητευτικό σε έναν προορισμό από το να διατηρεί την ιδιαίτερη ταυτότητά του. Τα στοιχεία εκείνα που του προσδίδουν τη μοναδικότητα και την αυθεντικότητα. Ίσως γι’ αυτό μαγεύει τους επισκέπτες του ο τόπος τούτος. Τι κι αν όλα γύρω του άλλαξαν; Τι κι αν έγιναν εμπορικά; Τι και αν η ασχήμια του κέρδους υπερίσχυσε της φύσης; Το Πήλιο αντιστάθηκε στο πέρασμα του χρόνου, στη μεταβολή των αξιών. Όταν πας, θα το καταλάβεις. Δε θα αντικρίσεις τερατώδη κτίρια, δε θα αντικρίσεις μοντερνοποιημένα μαγαζιά. Θα δεις όμως το σεβασμό. Θα το νιώσεις. Θα το θαυμάσεις στα σπίτια του βουνού, που είναι έτσι χτισμένα, ώστε να ταιριάζουν με το περιβάλλον. Θα το θαυμάσεις στον τρόπο ζωής των κατοίκων, που είναι απλός, γιατί γνωρίζουν ότι πλάι στη φύση θα επιβιώσουν. Όχι, διατήρηση της παράδοσης δε σημαίνει αναχρονισμός, σημαίνει πολιτισμός. Μακάρι να μπορέσουμε να γίνουμε αρωγοί του. Μακάρι να μπορέσουμε να τον εξελίξουμε.  Και μακάρι τα βήματά μας, να μάς οδηγούν πάντα στο Πήλιο.