Ακόμα σε θυμάμαι. Δεν ξεχνιέται εύκολα αυτό που είχαμε. Δεν μπορείς να αφήσεις έτσι πίσω σου κάτι που ήταν όλη σου η ζωή. Δύσκολες οι σχέσεις ακόμα πιο δύσκολοι οι χωρισμοί. Περιμένεις πως την επόμενη μέρα που θα ξυπνήσεις θα έχεις λησμονήσει όλα εκείνα που σου λείπουν, θα κοιτάξεις μπροστά και θα ξαναερωτευτείς.
Εν μέρει το καταφέρνεις θάβοντας απλά στη γωνία του μυαλού σου όλα εκείνα που το επισκέπτονται. Βγαίνεις, φλερτάρεις και καταφέρνεις να κάνεις μια σχέση. Από εκείνες που ο ενθουσιασμός κρατάει μια βδομάδα με ένα μήνα το πολύ και μετά απλά μένεις, γιατί κάπως πρέπει να περνάνε κι εκείνες οι μέρες. Δεν είναι πως δεν τον θες. Καλά περνάς, αλλά σου λείπουν όλα εκείνα που ζούσες με τον άλλον.
Είναι εκείνες οι μικρές σας συνήθειες. Οι καθιερωμένες σας βόλτες, τα στέκια σας, οι πλάκες που κάνατε μεταξύ σας, τα υποκοριστικά που χρησιμοποιούσατε, η μυρωδιά που άφηνε στα ρούχα σου το άρωμα του άλλου. Σου λείπουν όλα. Όλα εκείνα που χτίζουν μια τρυφερότητα κι οικειότητα μέσα σε μια σχέση. Εκείνα που θεωρούσες, πως δε θα ξανακάνεις με κανέναν άλλον, αλλά διαψεύστηκες πανηγυρικά.
Έτσι είναι τα πράγματα. Υπάρχει πάντα μια σχέση στη ζωή σου, που νομίζεις, πως εκεί θα αράξεις. Εκεί θα κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς, ώστε να την κρατήσεις. Αλλά κρατάνε οι σχέσεις σε αυτό το κάλπικο για πάντα; Ποιος το εξασφαλίζει και ποιος Θεός στο υπογράφει;
Όλα έρχονται και παρέρχονται. Θα έρθει η στιγμή που θα πρέπει να αναθεωρήσεις. Να κάνεις τη καρδιά σου πέτρα και να πας σε εκείνο το αγαπημένο σου μαγαζί με κάποιον άλλον, που θα αποκαλείς μωρό σου όπως και την προηγούμενη σχέση σου, θα κοιμάται στην πλευρά που κοιμόταν ο άλλος στο κρεβάτι σου, θα κάνει κατάληψη στη γωνιά του καναπέ και θα πρέπει να βρεις νέα inside jokes. Θα φτιάχνεις μια νέα σχέση απ’ τα θεμέλια.
Είναι όμως άτιμο πράγμα η σύγκριση. Σε καθηλώνει σε στεγανά και σε μαγκώνει σε μικρές στιγμές του παρελθόντος. Μουτζουρώνει το χθες το σήμερα, κλείνοντας την πόρτα κατάμουτρα στις ευκαιρίες. Αν αναλώνεσαι πολύ στο παρελθόν κανένα μέλλον δεν μπορεί να έρθει. Κανένας άνθρωπος δε θα σε κάνει να αφεθείς και να το ζήσεις και κανένας δε θα μπορέσει να καλύψει τα κενά σου.
Το τέλος μιας νέας σχέσης είναι με μαθηματική ακρίβεια καταδικασμένο. Διότι όταν σου περάσει ο ενθουσιασμός θα επέλθει ο κορεσμός, που θα εκδηλωθεί με γκρίνια, νεύρα κι αποστροφή από τον άλλον.
Μην ξεχνάς πως δεν κάνεις κακό μόνο στον άλλον, αλλά και στον ίδιο σου τον εαυτό. Βασανίζεις το μυαλό σου με σκέψεις, νιώθεις μισός, ανολοκλήρωτος. Καμιά ψευτοσχέση δεν έκανε κανέναν ευτυχισμένο. Δεν έφερε ποτέ λαμπερά χαμόγελα στα πρόσωπα και γαλήνη στη ψυχή.
Όσο και σκληρή να είναι η μοναξιά, όσο κι αν νιώθεις πως οι ώρες δεν περνάνε σε ένα σπίτι άδειο, όσο και να σου αρέσει κάποιος, αν δεν ξεμπερδέψεις με το παρελθόν σου μην ανοίγεις τα φτερά σου προς το μέλλον.
Κανένα αύριο δε χτίζεται στα συντρίμμια του χθες. Μάζεψε τα μπάζα απ’ την ψυχή σου, πέτα τα και μόνο τότε θα νιώσεις έτοιμος να δοθείς εξ αρχής. Μόνο τότε θα είσαι ανανεωμένος μακριά από φαντάσματα κι έτοιμος για αλλαγές.
Άλλωστε, μπορεί οι παλιές σχέσεις να επηρεάζουν τις επόμενες, αλλά αφού τελείωσαν μήπως δεν ήταν και τα καλύτερα πρότυπα να αντιγράψεις;
Επιμέλεια Κειμένου Εύας Αροτσίδου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Εύα Αροτσίδου
