Κόκκινο φόρεμα
στο βάθος της ντουλάπας κρεμασμένο.
Αμέτρητα βράδια
χορέψαμε αγκαλιά.
Πόσα πάθη άναψες
πόσο πολύ λατρεύτηκες!
Το χρώμα σου απέραντο
σαν την φωτιά που καίει.
Καθώς γλιστράς στο κορμί μου
αλλάζει η γυναικεία μου υπόσταση.
Ακόμα μυρίζω το άρωμα,
αυτό που έμεινε πάνω σου
από τις πολλές βραδιές
που έσβηνα τον πόθο μου.
Κάθε φορά που μ’ άγγιζες
με μεταμόρφωνες σ’ άγριο θηλυκό.
Ο λεκές από κρασί,
για χρόνια εκεί,
να θυμίζει του έρωτα τη ζάλη.
Κόκκινο φόρεμα,
ξεχασμένο πια.
Χρόνια πέρασαν κι εσύ εκεί
σαν το πάθος που ξεθώριασε,
χάθηκε μέσα στον χρόνο.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.