Post Erasmus Depression· κι όμως υπάρχει κι αυτή η πλευρά

Οι σπουδές είναι ίσως από τα μεγαλύτερα κεφάλαια της ζωής μας. Λέω κεφάλαια γιατί άπαξ και γυρίσει η σελίδα τότε είναι που αρχίζει λίγο να σοβαρεύει το πράγμα. Μπαίνεις στον δρόμο που ουσιαστικά καθορίζει το μέλλον σου, είναι η πιο σημαντική επιλογή της ζωής σου και σίγουρα είναι ένα βήμα που θέλει σκέψη, σιγουριά κι αποφασιστικότητα.

Άλλοι σπουδάζουν εκεί που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν, άλλοι φεύγουν εξ’ αρχής και ξεκινάνε μια νέα ζωή σε μια νέα χώρα. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι όμως, που στα μέσα των σπουδών τους, σε όποια χώρα κι αν σπουδάζουν επιλέγουν να φύγουν για ένα εξάμηνο -ή και παραπάνω- και να πάνε σε μια άλλη χώρα με το πρόγραμμα Erasmus.

Το πρόγραμμα αυτό, είναι ουσιαστικά μια διαδικασία φοίτησης κι ανταλλαγής φοιτητών και δεν εννοώ ότι το κάθε πανεπιστήμιο ανταλλάζει έναν αριθμό μαθητών του με ένα άλλο πανεπιστήμιο· απλώς να, υπάρχουν φοιτητές που επιθυμούν να ζήσουν για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τη φοιτητική ζωή σε κάποια άλλη χώρα και συνάμα σε ένα άλλο πανεπιστήμιο. Ο φοιτητής έχει την ευκαιρία να ζήσει άλλες εμπειρίες, να μάθει καινούρια πράγματα, να γνωρίσει νέους ανθρώπους και να ξεφύγει πιθανών από κάτι που δεν του άρεσε στη μέχρι τώρα βάση του.

Το Erasmus λοιπόν έχει τα καλά του έχει και τα κακά του και λέω τα κακά του, γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό φοιτητών που επιλέγει να πάει Erasmus, όταν έρχεται η ώρα να επιστρέψει πίσω, πέφτει στην παγίδα του ‘’post Erasmus depression’’. Πολλοί δεν το γνωρίζουν, άλλοι δεν το υπολογίζουν και τόσο κι όμως η συγκεκριμένη μορφή κατάθλιψης σύμφωνα με μελέτες, επηρεάζει έναν μεγάλο αριθμό φοιτητών με το που επιστρέφουν πίσω στο αρχικό τους πανεπιστήμιο. Ουσιαστικά, όταν ένας φοιτητής ολοκληρώσει χρονικά το πρόγραμμα Erasmus, πρέπει να επιστρέψει πίσω από όπου ξεκίνησε και να συνεχίσει εκεί τις σπουδές του μέχρι και την ολοκλήρωσή τους. Το δύσκολο της υπόθεσης όμως είναι η προσαρμογή. Αυτή η επιστροφή λοιπόν φαντάζει πολύ δύσκολη έως κι ανεπιθύμητη για τους περισσότερους από εμάς. Άτομα τα οποία ενεπλάκησαν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα μιλάνε για μελαγχολικές τάσεις, για το πόσο λίγο κράτησε, για το πόσο μοναδική εμπειρία ήταν μα κυρίως αναφέρονται στο γεγονός ότι δεν ήθελαν με τίποτα να επιστρέψουν πίσω.

Σύμφωνα με ψυχολόγους, η συγκεκριμένη μορφή κατάθλιψης δεν έχει φανεί να κρατάει για μεγάλα χρονικά διαστήματα, ουσιαστικά είναι μια μεταβατική περίοδος όπου ο φοιτητής πρέπει να επιστρέψει ξανά στη ρουτίνα από την οποία ήθελε να ξεφύγει και γι’ αυτό νιώθει ξανά όλα τα αρνητικά συναισθήματα που ένιωθε και προηγουμένως. Πιο κάτω σας έχουμε μερικούς τρόπους για να ξεπεράσετε αυτό το αίσθημα με μεγαλύτερη ευκολία, και να επιστρέψετε πιο ομαλά στην πραγματικότητα.

1. Βγες από το σπίτι 

Το πρώτο και πιο βασικό που προτείνουν οι ψυχολόγοι είναι να μην απομονωθείς στο σπίτι. Γέμισε τη μέρα σου με κάποιες δραστηριότητες είτε αυτό το λες χόμπι, είτε βόλτα για έναν καφέ. Μετά από μια τέτοια επιστροφή, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν πρέπει να κλειστούμε στο καβούκι μας. Πρέπει να βγαίνουμε έξω, να κάνουμε κι άλλα πράγματα πέρα από το σπίτι–πανεπιστήμιο–δουλειά  και πάει λέγοντας. Επομένως, όσοι νιώθετε πως βρίσκεστε σε αυτή τη φάση, τελειώστε την ανάγνωση αυτού του άρθρου και πιείτε έναν καφέ στην υγειά μου.

2. Μια παλιά φωτογραφία

Ένας δεύτερος τρόπος για να ξεπεράσετε το post Erasmus depression, είναι λίγο πιο απλώς αλλά σίγουρα δεν τον υπολογίζει κανείς για τόσο σημαντικό. Προτείνετε λοιπόν, η αποφυγή του να βλέπετε παλιές φωτογραφίες από αυτήν την περίοδο της ζωής σας. Προς Θεού, δε λέμε ούτε να τις διαγράψετε για πάντα ούτε και να τις κλείσετε σε ένα μπαούλο. Απλώς, για λίγο καιρό, καλό θα ήταν να μην σκρολάρετε σε αυτό το άλμπουμ γιατί υπάρχει η πιθανότητα να επηρεαστείτε αρνητικά. Να νοσταλγείτε πολύ περισσότερο από όσο χρειάζεται αυτές τις στιγμές. Όταν με το καλό ξεπεράσετε σε μεγάλο βαθμό το post Erasmus depression, θα δείτε πως θα βλέπετε αυτές τις φωτογραφίες και θα χαμογελάτε, θα νιώθετε μέσα σας ένα πανέμορφο συναίσθημα γι’ αυτήν την εμπειρία και θα την έχετε στο μυαλό σας ως μια πολύ γλυκιά ανάμνηση.

3. Κανόνισε ταξιδάκι

Ένας από τους αγαπημένους μου τρόπους που προτείνουν διάφοροι ψυχολόγοι είναι να κανονίσεις από τώρα ένα ταξίδι με τους φίλους που έκανες στο Erasmus. Πηγαίνετε όμως αλλού. Σε έναν νέο προορισμό. Αυτό θα βοηθήσει κατά πολύ την ψυχολογία σας, γιατί θα αποθηκευτεί στο υποσυνείδητό σας η πληροφορία και θα αδημονείτε τόσο πολύ γι’ αυτό το ταξίδι που δε θα έχει χρόνο το μυαλό σας να νοσταλγήσει παλιές όμορφες στιγμές του πάλαι ποτέ.

4. Μετακόμιση τώρα;

Ένας τρόπος ακόμη είναι να μετακομίσετε από το πατρικό σας. Εντάξει, σίγουρα δεν είναι και πολύ εύκολο αυτό αλλά είναι μια λύση δραστική κι ένας τρόπος με τον οποίο ίσως βοηθηθείτε για να νιώθετε πως ένα μέρος αυτού που ζήσατε συνεχίζεται και τώρα απλώς πίσω στα πάτρια εδάφη.

5. Μοιράσου την εμπειρία

Αφού πάρετε το χρόνο σας και προσαρμοστείτε ξανά στα παλιά σας δεδομένα, πάρτε δύναμη και μιλήστε για αυτό που ζήσατε. Αυτό που προτείνετε, είναι να μοιραστείτε την εμπειρία αυτή και με άλλους φοιτητές, να τους παρακινήσετε να δοκιμάσουν αυτό το πρόγραμμα και να συμμετέχουν στην ανταλλαγή φοιτητών. Θα δείτε πως με αυτήν την κίνηση θα νιώσετε μια τεράστια ικανοποίηση και θα είναι λες και βάζετε το λιθαράκι σας για να πραγματοποιηθούν όνειρα κι εμπειρίες ζωής κι άλλων ανθρώπων.

Τρόποι υπάρχουν, ουσιαστικά το αντιμετωπίζεις σαν χωρισμό. Η θέληση είναι που μας απομένει. Να θυμάστε πως είναι απόλυτα φυσιολογικό, αναμενόμενο και λογικό να νιώθετε και να βιώνετε αυτού του είδους ελαφρά κατάθλιψη. Αυτό που πρέπει να ξέρετε όμως είναι πως για να ισορροπήσουν ξανά τα πράγματα, να νιώσετε ξανά χαρά και ηρεμία εκεί ακριβώς από όπου ξεκινήσατε, θα είναι χρήσιμο να δείτε το εράσμους ως στάση κι όχι ως προορισμό! Το σημαντικό είναι να μη διστάσετε να το ζήσε για να αποφύγετε τυχόντα ανεπιθύμητα αποτελέσματα που θα στερήσουν έστω και λίγη από τη χαρά της εμπειρίας.