Σκύψε το κεφάλι, μη μιλήσεις, μη δείξεις την απογοήτευσή σου, μη δείξεις τον θυμό σου, μη δείξεις κανένα συναίσθημα. Έτσι μας έμαθαν, γιατί «καλό είναι να αποφεύγουμε τις εντάσεις». Για την ένταση που γίνεται μέσα μας αποφεύγοντας την ένταση με άλλους ανθρώπους όμως ούτε λόγος. Γιατί κανένας δε μας έμαθε τη διαφορά του να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας και να λύνουμε τα προβλήματά μας ήρεμα σαν άνθρωποι, παρά να φωνάζουμε και να τσακωνόμαστε για να βρούμε το δίκιο μας.

Συνήθως οι κλειστοί άνθρωποι, αυτοί που δεν έμαθαν να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, είναι οι ίδιοι βαθιά πληγωμένοι και κρύβουν μια απίστευτη ευαισθησία στην καρδιά τους. Κρύβουν μια πληγή που, με τα χρόνια, αντί να επουλώνεται, ανοίγει κι άλλο κι αιμορραγεί και τους προκαλεί πόνους αφάνταστους, τόσο ψυχικά τόσο και σωματικά. Νιώθουν μονίμως έναν κόμπο στο στομάχι και τρέχουν να προλάβουν κάτι που ούτε οι ίδιοι ξέρουν τι στο καλό είναι. Για να μην πληγώσουν άλλους θυσιάζουν την ψυχική τους γαλήνη, για να μη χάσουν ανθρώπους από τη ζωή τους έχασαν τον ίδιο τους τον εαυτό και για να μη χαλάσουν την αψεγάδιαστη εικόνα τους, χάλασαν το ήρεμο μυαλό τους.

Μήπως η πιο πάνω περιγραφή σού θυμίζει κάτι; Μήπως βλέπεις σ’ αυτήν τον εαυτό σου ή κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο; Αν ναι, πρόσεξέ το γιατί τα τραύματα που προκαλούνται αν δε λέμε τι νιώθουμε είναι τραύματα που δύσκολα επουλώνονται.

Πρέπει ν’ αντιληφθούμε ότι μόνο με το να επικοινωνήσουμε τα συναισθήματα και τις σκέψεις μας μπορούμε να λύσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα με τους γύρω μας κι όχι με το να απομακρυνθούμε από κοντά τους. Αν συζητήσουμε όμορφα μαζί τους και τους δώσουμε να καταλάβουν τι κρύβει το μυαλό μας, δε σημαίνει ότι θα τους χάσουμε ή θα δημιουργηθεί κάποια ένταση. Κι αν ακόμη δημιουργηθεί ένταση εκεί που τους μιλάμε, μεγάλοι άνθρωποι είμαστε, δε θ’ αρχίσουμε κι εμείς να ουρλιάζουμε για να επιβληθούμε ούτε όμως θα σωπάσουμε επειδή μας φώναξαν. Και στο κάτω κάτω πάλι κερδισμένοι βγαίνουμε, γιατί τα βγάλαμε από μέσα μας και τώρα μπορούμε να κοιμόμαστε πιο ήρεμοι.

Πρέπει πάντα να λύνουμε τα προβλήματά μας με τους άλλους γιατί έτσι δυναμώνουν οι ανθρώπινες σχέσεις αλλά και ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά. Έτσι προχωράμε και γινόμαστε καλύτεροι, γιατί μπορεί να κάνουμε κι εμείς αλλά κι οι άλλοι άθελά μας λάθη. Ε, αν δε μας τα πουν πώς να το ξέρουμε; Κι αντίστοιχα αν δεν τους το πούμε πώς θα το μάθουν και θα το διορθώσουν; Το να λέμε τι μας ενοχλεί στους άλλους  με σκοπό να το λύσουμε δείχνει την εκτίμηση που του έχουμε αλλά και την αυτοεκτίμηση τη δική μας. Αυτό ξαφνικά μας ανεβάζει στα μάτια του άλλου γιατί του δείχνουμε ότι αναλαμβάνουμε δράση κι ότι πραγματικά αυτός ο άνθρωπος έχει μια θέση στην καρδιά μας και μας αφορά το να λυθεί το θέμα μεταξύ μας.

Μην ξεχνάς να λες τι πραγματικά σε ενοχλεί για να είσαι ψυχικά πιο ήρεμος και να δυναμώνεις τις σχέσεις σου με τους γύρω σου. Κι αν αυτό κάποιοι δεν το εκτιμάνε, μη σκας, οι σωστοί για εμάς άνθρωποι είναι αυτοί που πάντα μένουν στη ζωή μας ό, τι και να γίνει.

 

Συντάκτης: Στέλλα Πέτρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου