Με τη σιωπή λες πάντα τα πιο σημαντικά

Επικαλούμαστε τη δύναμη μιας φωνής για να επιβληθούμε. Να αποδείξουμε πως οι σκέψεις μας, όταν αποκτούν σάρκα, τάχα δυναμώνουν. Και μαζί τους δυναμώνει κι η δική μας εικόνα. Πιστεύουμε πως τρέφεται κυριολεκτικά από τα δίκια που με τόσο φανατισμό βαλθήκαμε να δείξουμε πως έχουμε. Να υψώσουμε το ανάστημά μας, λες κι η αξία έχει ανάγκη να ειπωθεί. Κι είναι κι εκείνες οι φορές που απλώς χρησιμοποιούμε τα λόγια για να περιγράψουμε πώς αισθανόμαστε. Να πούμε τι θέλουμε, να ζητήσουμε, να τραγουδήσουμε τον δικό μας σκοπό. Λες και δεν καταλαβαίνουμε πως απλώς μιλώντας πληγώνουμε στιγμές σιωπηλές που όμως έχουν τόσα να μας πουν. Άθελά μας μειώνουμε τη σημασία της ησυχίας και χάνουμε όσα μπορούν να μας χαρίσει.

Μάθε να βρίσκεις τη σιωπή. Κοίτα γύρω, όλα μιλούν χωρίς να κάνουν θόρυβο. Μα η φύση, η αρχή σου, έχει τον δικό της ήχο και μόνο στη σιωπή τον καταλαβαίνεις. Νιώσε το ζεστό ήλιο να σου διαπερνάει το σώμα με τις ακτίνες του, άκου τους ήχους του νερού, αφουγκράσου εκείνο το σιγανό σούσουρο από θρόισμα φύλων και το άκουσμα του αέρα που φυσάει τα κλαδιά των δέντρων. Όλα αυτά που τόσο αρμονικά δένουν χωρίς να κραυγάζουν, χωρίς να ενοχλούν με βουητά και φασαρία.

Η «σιωπή των ήχων» της φύσης σου δείχνει πώς να βρεις πιο εύκολα τη δική σου κι όταν τη βρεις, να γίνει αναπόσπαστη ανάγκη σου. Να σε ταξιδέψει στα μέρη του διαλογισμού. Σ’ όλα εκείνα που πλανέψουν τους συλλογισμούς σου πέρα από σένα. Εκεί που ο νους σου θ αδειάσει κάθε επίπονο λογισμό στο καλάθι της αδράνειας. Θα καθηλώσει τους προβληματισμούς σου λες και δε σε είχαν ποτέ κάτω από τον έλεγχό τους. Κι εκεί θα μπορείς πραγματικά να βρεις τον εαυτό σου. Να πιάσεις απ’ το χέρι έναν έναν τους φόβους σου αποδυναμώνοντάς τους με μια αγκαλιά. Αφήνοντας ελευθέρους τους μύες του σώματός σου, θα νιώσεις πώς είναι ν’ αφήνεσαι και να χαλαρώνεις. Ο χρόνος θα σταματήσει κι εσύ θα βρεθείς μόνος με το τώρα που τόσο επιμένεις να αγνοείς.

Να μην ξεχνάς πως κι η αγάπη είναι σιωπηλή. Σίγουρα έχεις μάθει να γραπώνεσαι από λόγια που σ’ ενθουσιάζουν. Θυμήσου όμως πως τις πιο ουσιαστικές στιγμές με τον σύντροφό σου τις έχεις βιώσει κάτω από τον απόηχό τους. Τις έχεις νιώσει σε απαλά αγγίγματα, βλέμματα γεμάτα νόημα ικανά να σε κάνουν ν’ ανατριχιάσεις. Κάπου ανάμεσα σε χαμόγελα, συναισθήματα ικανοποίησης που εκφράζονται λέγοντας σ’ αγαπώ και μου λείπεις, μη μ’ αφήσεις και μείνε λίγο ακόμα. Κι εκείνα τα ήρεμα βράδια στο κρεβάτι σας. Να μην ακούγεται το παραμικρό, μονάχα τα όνειρά σας την ώρα που έχεις ανάγκη να πεις: «Μη μιλάς, μόνο φίλα με».

Καμιά φορά οι άνθρωποί μας έχουν ανάγκη να μένουμε σιωπηλοί απέναντί τους όταν έχουν ανάγκη να μιλήσουν. Δεν είναι πάντα οι συμβουλές αντίδοτο στον πόνο και τη θλίψη. Η προσοχή σου όμως κι η κατανόηση μπορούν να γίνουν το φάρμακο που θα κατευνάσει τον θυμό, την πίκρα και την απογοήτευση. Δώσε όλη σου την προσοχή, κάνε τον άλλον να αισθανθεί πως δεν τον κρίνεις. Η σιωπή σου θα του δώσει χώρο ν’ ανοιχτεί, να σ’ εμπιστευτεί και να βγάλει από μέσα του ό, τι τον απασχολεί. Όσο κι αν θες να του πεις δυο λέξεις. Κι αν κουραστεί θα στο ζητήσει.

Είναι κι εκείνοι οι άνθρωποι που βλέπεις πως δε μιλούν πολύ κι αυτό θαρρείς, τους κάνει πιο σοφούς. Η σιωπή σου δίνει περιθώριο να σκεφτείς καθαρά τι λάθος έκανες. Να μετρήσεις ευθύνες, να καταλαγιάσεις θυμούς. Απάντα με σιωπή σ’ έναν θυμωμένο και δώσε σ’ εκείνον και σε σένα το περιθώριο να συνειδητοποιήσει πόσο τον σέβεσαι. Πόσες είναι εκείνες οι φορές που γνώριζες μα δε μίλησες; Που άφησες τον άλλον να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα γιατί δεν είχε νόημα να πράξεις διαφορετικά; Και καλά έκανες. Η σιωπή σου προς απάντησή του μπορεί φαινομενικά ν’ αμαύρωσε την εικόνα όσων γνωρίζεις κι έπρεπε να ειπωθούν αλλά σου προσέφερε ένα μοναδικό κι αόρατο πλεονέκτημα.

Υπάρχουν φορές που η σιωπή φωνάζει και την ακούς με τα αυτιά του υποσυνείδητού σου. Την αισθάνεσαι ολοκληρωτικά να σου διαπερνάει το είναι και να παραμερίζει όλες τις λέξεις του κόσμου. Εκείνη έντυσε με αξία τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής σου, σου έκανε συντροφιά όταν ήσουν μόνος. Εκείνη σε παρηγόρησε, σου χάιδεψε τα μαλλιά. Υπήρχε εκεί πριν σε πάρει ο ύπνος κι έμεινε μέχρι να ξυπνήσεις. Τη βρίσκεις παντού μα πιο πολύ υπάρχει μέσα σου. Είναι ο θησαυρός σου. Φύλα την καλά λοιπόν.