Όταν είστε οι μόνοι με παιδιά στην παρέα

Οι φιλίες δεν είναι απαραίτητο να περιέχουν όμοιους ανθρώπους. Φίλο σε κάνει η αγάπη για τον άλλο αλλά φυσικά και πολλά κοινά στοιχεία κι εμπειρίες. Τι γίνεται λοιπόν στην περίπτωση που στην παρέα κάποιος δημιουργεί οικογένεια ενώ οι υπόλοιποι δεν έχουν καν σχέση ίσως; Εκεί οι ισορροπίες αλλάζουν αρκετά κι από τις δύο πλευρές.

Το σκηνικό λοιπόν μεταβάλλεται. Οι κοινές έξοδοι μειώνονται και οι κραιπάλες επίσης. Οι απρόσκλητες επισκέψεις στο σπίτι κόβονται διότι είναι σχεδόν αδύνατο να κανονιστούν. Υπάρχει ένα μωρό πλέον, μια οικογένεια η οποία έχει το δικό της πρόγραμμα το οποίο προφανώς δε συμπίπτει με το πρόγραμμα μιας εργένικης ζωής.

Παρ’ όλα αυτά η παρέα δένεται ίσως περισσότερο. Ένα παιδί δίνει χαρά σε όλους. Στοιχήματα δίνουν και παίρνουν στην παρέα για το ποιος θα το βαφτίσει, σε ποιον από τους δύο μοιάζει, ποιος θα το πηγαίνει βόλτες μεγαλώνοντας. Η παρέα είναι μια ευρύτερη οικογένεια και το νέο μέλος ανήκει σε όλους.

Όμως οι διαφορές είναι αισθητές πλέον. Τα αξημέρωτα βράδια για άλλους σημαίνουν ξενύχτι μέχρι πρωίας και διασκέδαση ενώ για άλλους, κολικοί, δοντάκια και γκρίνια. Οι γιορτές πλέον δεν περιέχουν εκδρομές τελευταίας στιγμής και κλαμπ, αλλά οικογενειακά τραπέζια κι οργανωμένα ταξίδια με δέκα κιλά αποσκευές.

Την ίδια μοίρα έχουν και οι συζητήσεις. αφού δε μιλάς πια με την ίδια ένταση για τα γκομενικά σου ή το φανταστικό σου ξενύχτι χθες, αλλά ή κοιμάσαι όρθιος από την κούραση, ή μιλάς για το πόσο θέλεις να κοιμηθείς. Κάποιοι έχουν να διηγηθούν προαγωγές, καινούριες σχέσεις, φλερτ, ερωτικά μπερδέματα και νέα ξεκινήματα. Ενώ εσείς, πρώτες λεξούλες και βήματα, κατορθώματα του μικρού σας αν όχι για την αϋπνία που προείπαμε. Κάπου υπάρχει ένα χάσμα. Κάπου χάνεται η επικοινωνία και οι συναντήσεις αραιώνουν.

Το καθημερινό πρόγραμμα με ένα παιδί είναι πιο απαιτητικό και ο χρόνος ελάχιστος τόσο για τον προσωπικό χρόνο των γονιών όσο και για κοινωνικές και φιλικές επισκέψεις. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με το πρόγραμμα της παρέας η οποία, παρά τις υποχρεώσεις, έχει κι άπειρο προσωπικό κι ελεύθερο χρόνο. Αυτό σημαίνει εξόδους και συναντήσεις της παρέας. Όλης; Μάλλον όχι, αφού εσείς θα λείπετε.

Ίσως φαίνεται πως χάνετε κάποια νέα και κάποια καινούρια δεδομένα ενώ η δική σας ζωή παίζει στο ίδιο μοτίβο. Καμιά σχέση. Οι ζωές προχωράνε, το μόνο στενάχωρο είναι πως η δική σας ζωή μ’ αυτή των φίλων σας είναι πλέον παράλληλες και δεν τέμνονται κάπου. Ναι, ίσως χάνονται φιλίες μετά τη δημιουργία οικογένειας ενός από την παρέα. Ίσως είναι τόσο μεγάλες οι διάφορες -ανάλογα πάντα και την καθημερινότητα του καθενός- που δεν υπάρχει κανένα κοινό στοιχείο να ενώνει πια τους πάλαι ποτέ κολλητούς.

Υπάρχουν όμως κι οι άλλες περιπτώσεις, αυτές που παρά τις διάφορες συνεχίζουν ενωμένες. Φιλίες που ίσως έγιναν και πιο δυνατές. Φιλίες που στέφθηκαν με τον τίτλο της κουμπαριάς ή και όχι, αλλά συνεχίζουν ακάθεκτες στα χρόνια. Φιλία δε σημαίνει να είσαι κάθε μέρα με τον άλλο. Φιλία σημαίνει παρά την κούραση και την αϋπνία σου λόγω μωρού να συμπαραστέκεσαι όσο μπορείς στο φίλο που χώρισε. Σημαίνει να ακυρώνεις ένα Σαββατιάτικο ξενύχτι για να προσέχεις το παιδί που βγάζει δοντάκια και να ξεκουράσεις τη μάνα-φίλη σου ώστε να αντεπεξέλθει την επόμενη μέρα.

Άρα, οι φιλίες αντέχουν όσο υπάρχει αγάπη. Δεν παίζει ρόλο η οικογενειακή και προσωπική κατάσταση του καθενός. Αν και οι διαφορές είναι πλέον αισθητές μετά την άφιξη ενός μωρού, οι πραγματικές φιλίες το παλεύουν κι αντέχουν στο χρόνο.