Την πίκρα στα τσιγάρα σβήνει.
Δεν ξέρει πόσο όμορφος είναι με τον καπνό να του λερώνει τα μάτια.
Παίζει ο ήλιος με το έξω κι η νικοτίνη με το μέσα του.
Η ζωή ασήκωτη βολεύτηκε στους ώμους του,
δε γυρίζει το μέτωπο στο φως να δει και μένα.
Μάλλον δε με ξέρει.
Ταξιδεύει στο άπειρο, χάνεται στη δική του πλάνη.
Πάντα μου άρεσε, μα χρόνια τον θυμάμαι έτσι.
Μ’ ένα τσιγάρο στα χείλη να βυθίζεται στη δική του άβυσσο.
Στείλε το ποίημα και τα quote σου και μπες κι εσύ στην ολοκαίνουρια ομάδα των #pillowpoets.
Διάβασε περισσότερα εδώ.
Συντάκτης: Ελένη Λατίνα
