Η ζωή είναι ένα ρίσκο και ένας αγώνας που δίνουμε καθημερινά χωρίς να έχουμε οδηγίες χρήσης. Δεν αποτελείται από μαθηματικές πράξεις που έχουν εξίσωση κι αποτέλεσμα. Παίρνουμε τα ρίσκα μας και χάνουμε ή κερδίζουμε. Αν όμως κάνουμε μόνο αρνητικά σενάρια τότε δε θα είμαστε σε θέση να δούμε και τα θετικά της ζωής. Και είναι πολλά. Αυτό που ακούμε συχνά, είναι πως αν χαμογελάσεις της ζωής, θα στο ανταποδώσει. Κι είναι κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ. Όταν σκεφτόμαστε πως ένα σωρό πράγματα δε θα πάνε καλά, τότε πολύ απλά δε θα πάνε γιατί προσανατολιζόμαστε προς την αποτυχία. Πρέπει να υπερνικήσουμε τις ανησυχίες μας και να προσπαθήσουμε να εκπληρώσουμε τους στόχους μας. Λίγη θετική σκέψη χρειάζεται, αναμειγμένη με αυτοπεποίθηση και λίγες πρέζες αισιοδοξίας.
Η έλλειψη αυτοπεποίθησης επηρεάζει άμεσα και τη δουλειά αλλά και τις σχέσεις μας. Οι άνθρωποι υποσυνείδητα εμπιστεύονται περισσότερο αυτούς που αποπνέουν έναν αέρα ασχέτως αν είναι κατάλληλοι για μια δουλεία, αν έχουν τα απαραίτητα προσόντα ή εφόδια. Σχεδόν όλοι οι τομείς της ζωής μας, στηρίζονται στο ποια είναι τα προσωπικά μας στάνταρτ, αφού επηρεάζουν τα κίνητρα αλλά και τη συμπεριφορά μας. Αν το επίπεδο είναι ψηλό, πιστεύουμε ότι μπορεί να είμαστε αγαπητοί κι ελκυστικοί κι ότι έχουμε τις ικανότητες να χειριστούμε καταστάσεις αλλά και δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν Ξέρουμε να ιεραρχούμε τις ανάγκες μας και δε θεωρούμε κανένα υποχρεωμένο να μας τις εκπληρώσει. Αυτοπεποίθηση και αυτοσεβασμός μαζί έχουν σαν αποτέλεσμα την πίστη ότι ζούμε τη ζωή που μας αξίζει.
Δεν υπάρχει κάποια μαγική συνταγή γι’ αυτό, αλλά παίζει τεράστιο ρόλο στην ψυχολογία μας. Βλέπουμε συνεχώς πολλά παραδείγματα γύρω μας, από ανθρώπους που ξεχειλίζουν σιγουριά και τους θαυμάζουμε, ίσως και κάποιες φορές να τους ζηλεύουμε. Στο χέρι μας είναι όμως. Να υιοθετήσουμε συνήθειες και πεποιθήσεις που θα επιδράσουν θετικά στον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας. Δεν πρέπει να ανησυχούμε για την έκβαση μιας κατάστασης, αλλά να δίνουμε προσοχή σε αυτό που ακριβώς συμβαίνει μπροστά μας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Όλα πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε ως μαθήματα και να δεχόμαστε την εποικοδομητική κριτική χωρίς να παίρνουμε αμυντική στάση. Η προσοχή μας πρέπει να εστιάζει στο πώς να βελτιωθούμε κι όχι στο πώς μας βλέπουν οι άλλοι. Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, ανεξάρτητα από τα επιτεύγματά του και πρέπει να πιστεύουμε στην αξία μας, χωρίς όμως να προσδιορίζεται και να εξαρτάται από την κριτική ή την αποδοχή των άλλων.
Όχι ηττοπάθειες. Το να βλέπουμε παντού εχθρούς κάνει μόνο κακό στη ψυχολογία μας γι’ αυτό πρέπει να προσπαθήσουμε να αποφύγουμε τις αρνητικές σκέψεις. Στο κάτω κάτω αν κάνουμε και κάποιο λάθος δε χάλασε κι ο κόσμος. Το θέμα είναι να πιστέψουμε λίγο στον εαυτό μας κι ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Ακόμα και κάποιος που είναι από τους τυχερούς που γεννήθηκαν γεμάτοι αυτοπεποίθηση ίσως στην πορεία της ζωής του στο σχολείο, την εργασία, τις φιλίες, τις σχέσεις, μπορεί να χάσει ένα μεγάλο κομμάτι της. ΜΙα απότομη αλλαγή στη ζωή ενός ανθρώπου, όπως για παράδειγμα, η οικονομική κρίση, μια απόλυση, η πίεση στην εργασία, ένα διαζύγιο, η απόρριψη. Αυτό δε σημαίνει ότι θα κλείνουμε τα μάτια μπροστά στις δυσκολίες, αλλά ότι θα τις αντιμετωπίζουμε με μια πιο ευχάριστη προοπτική.
Η έλλειψη αυτοπεποίθησης «χτυπάει» εμάς τους ίδιους και πολύ εύκολα μπορεί να γίνει η αιτία να στερηθούμε πράγματα από τη ζωή μας. Προκαλεί αίσθημα ανασφάλειας και μοναξιάς. Μόνο αν αγαπήσουμε τον εαυτό μας και τον δεχτούμε με τα ελαττώματα και τα προτερήματά του θα μπορούν να το κάνουν κι οι άλλοι. Όσο πιο εντάξει είμαστε μέσα μας, τόσο περισσότερο θα είμαστε και μ’ αυτούς που μάς περικλείουν. Γιατί όλα ξεκινούν από μέσα μας. Είμαστε αυτό που εκπέμπουμε. Όσο πιο σίγουροι νιώθουμε κι όσο πιο γερά πατούμε στα πόδια μας, τόσο πιο εύκολα ζούμε κι αλλάζουμε ό, τι δε μας εξυπηρετεί πλέον.
Λίγη αυτοπεποίθηση να κεράσουμε στον εαυτό μας, λοιπόν. Του το χρωστάμε. Έχουμε τα πινέλα και τα χρώματα. Οφείλουμε να ζωγραφίσουμε τη ζωή που μας αξίζει!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου