Αγαπητή ΣουΣού,
το πρόβλημα μου είναι πως κουράστηκα να μελαγχολώ για εκείνον. Κουράστηκα να τον σκέφτομαι από το πρωί που ξυπνάω έως το βραδύ που πέφτω για ύπνο. Κουράστηκα να βάζω κάθε μέρα τα δυνατά μου για να μην ξεχάσω τις στιγμές μας.Για να γίνω πιο συγκεκριμένη, έχουμε χωρίσει μετά απο 10 μήνες σχέσης εδώ και δύο μήνες, αλλά το παίζουμε λίγο friends with benefits. Ήταν ο πρώτος μου έρωτας.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ να τελειώσει.
Δεν θέλω να τον ξεχάσω,
δεν θέλω να προχωρήσω στην ζωή μου.Δεν μπορώ να με φανταστώ να κάνω έρωτα με άλλον, να κοιμάμαι με κάποιον άλλον, να μιλάω με κάποιον άλλον, να κλαίω στην αγκαλιά κάποιου άλλου. Ξέρω όμως επίσης πως δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Δεν έχω την δύναμη και την θέληση να βάλω την τελεία, αλλά πρέπει.
Πες μου μόνο πως.
Αγαπημέγιστη Άγνωστη Χ,
ας κάνουμε μία άσκηση.
Πάρε το κείμενο που μου έστειλες και διάβασέ το χωρίς τα «δεν».
Δεν είναι δύσκολο. Μπορείς. Και να διαβάσεις το κείμενο και να κάνεις αυτά που θα διαβάσεις.
Αργά, καθαρά και με σταθερή αναπνοή.
Όταν βλέπεις «δεν», κρατάς την αναπνοή σου, κλείνεις τα μάτια και φαντάζεσαι την πρόταση χωρίς αυτό.
Εκπνοή.
Το νιώθεις; Το καταλαβαίνεις τι γίνεται; Νιώθεις τον κόμπο στο στομάχι να λύνεται.
Πάμε άλλη μία πρόταση.
Εισπνοή και…
εντοπίζουμε το «δεν», κλείνουμε μάτια, το διαγράφουμε.
Εκπνοή.
Επαναλαμβάνουμε όσες φορές χρειαστεί για να το πιστέψουμε.
Άλλη μία εκδοχή της άσκησης είναι να βρίσκεις κείμενα/τραγούδια με τη λέξη «αγάπη» και να την αντικαθιστάς με τη λέξη «αράπη».
Δε θα σε βοηθήσει, αλλά έχει πλάκα.
Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού
