Γιατί έκανες σ’ αυτόν like; Ποια είναι αυτή και για ποιο λόγο δέχτηκες το αίτημα φιλίας της; Από πού και ως πού σου έστειλε αυτός μήνυμα; Αυτές κι άλλες τόσες ερωτήσεις που ανταλλάσσετε καθημερινά με το σύντροφό σου . Γιατί κι εσύ το ίδιο κάνεις, δεν πας πίσω. Αμοιβαίες οι συμπεριφορές. Θα το κάνεις εσύ, θα το κάνει κι αυτός και κάπως έτσι ξεκινά κάθε φορά μια διαμάχη δίχως τέλος. Κοινή αφετηρία: Το facebook.
Αυτό το ηλεκτρονικό βιβλίο με τα πρόσωπα που φακελώνει πληροφορίες και δραστηριότητες με την ίδια σου τη βούληση. Δηλώνεις την ημερομηνία γέννησής σου, την καταγωγή σου, τα χόμπι σου, τη δουλειά σου, τις ταινίες που σ’ αρέσουν, μέχρι και την προσωπική σου κατάσταση. Ελεύθερος; Σε σχέση; Σε περίπλοκη κατάσταση; Παντρεμένος; Διαζευγμένος; Σε σχέση συμβίωσης; Οι επιλογές είναι πολλές, εσύ διαλέγεις.
Κι όπως ένα βιογραφικό, έτσι κι αυτό εδώ θέλει και μια εικόνα να το συνοδεύει. Στην περίπτωσή μας την εικόνα προφίλ. Δεν έβαλες εικόνα προφίλ μαζί με το άλλο σου μισό; Γιατί δεν έβαλες; Δεν το θέλεις αρκετά μάλλον. Δε θες να το δείχνεις στον κόσμο, ε; Σαν να τον ακούω στ’ αυτιά μου. Μήπως παριστάνεις και το ελεύθερο πουλί; Παράπονα, γκρίνια και πάλι γκρίνια. Άντε κι έβαλες φωτογραφία προφίλ μαζί του. «Τώρα που στο είπα εγώ δεν έχει νόημα, αν το ήθελες θα το χες κάνει από την αρχή μόνος σου» λέει. Όπως και να έχει, κάνεις ή δεν κάνεις αυτό που θέλει στο τέλος, θα προηγηθεί καβγάς.
Άσε που ο «ρουφιάνος» είναι εδώ για να του πει την κάθε κίνησή σου. Αιτίες τσακωμού γεννιούνται συνέχεια, η τροφή δεν τελειώνει. Ανανεώνεται μαζί με το χρονολόγιο. Αν σ’ έχει στην κατηγορία με τους στενούς του φίλους δε, θα του έρθει μέχρι κι ειδοποίηση γι’ αυτά που ανεβάζεις ενώ μπορεί να δει εύκολα και τις δραστηριότητες σου αναδρομικά. Αν πιάσει και το κινητό σου στα χέρια του; Βλέπει μέχρι και τις πρόσφατες αναζητήσεις σου. Τι γύρευες στο προφίλ του τάδε; Αμάν ρε facebook μας έκαψες! Όλο προβλήματα δημιουργείς.
Με ποια μιλάς στο facebook και γιατί μιλάς; Πρέπει να δώσεις λογαριασμό. Κι άμα είναι και πολύ δύσπιστη, πρέπει να δείξεις και τα μηνύματα για να σε πιστέψει. Αλλά πλήρη εμπιστοσύνη θα σου έχει μόνο αν της δώσεις τον κωδικό πρόσβασης στο λογαριασμό σου! Έτσι αποδεικνύεις ότι δεν έχεις να κρύψεις τίποτα και λύνεις όλα τα προβλήματά σου.
Καλή λύση, ε; Μπα, δε νομίζω, καλό μου. Για να πειστείς εσύ ότι δε συμβαίνει κάτι περίεργο πρέπει, δηλαδή, να σου δώσουμε τον κωδικό του λογαριασμού μας; Για να μπορείς να τσεκάρεις ανά πάσα στιγμή τα μηνύματα που έρχονται και να κρίνεις την «αθωότητα» ή την «ενοχή» μας; Και μη μου πεις ότι θα κοιτάξεις μόνο τα ύποπτα. Το ξέρουμε ότι θα κοιτάξεις και συνομιλίες άσχετες. Για παράδειγμα αυτές με τους φίλους μας. Τι δουλειά έχεις εκεί; Ψάχνεις κι εκεί τα ύποπτα, όμως αλωνίζεις σε ξένα χωράφια.
Για όλους αυτούς τους λόγους και φυσικά επειδή πρέπει να μάθει να σου έχει εμπιστοσύνη χωρίς να αραδιάζεις κάθε φορά υποσχέσεις για την ειλικρίνειά σου και δείχνοντας τις «αποδείξεις», δεν έχει κανένα λόγο να γνωρίζει τον κωδικό σου. Καλό είναι να μάθει να σέβεται εσένα και τον απαραίτητο προσωπικό χώρο σου. Όπως κι εσύ τον δικό του. Αν θέλεις σεβασμό πρέπει να δείξεις σεβασμό και να συμπεριφερθείς ανάλογα. Ό,τι δίνεις παίρνεις, το ξέρεις.
Τώρα αν πιστεύεις ότι με το να ελέγχει ο ένας το facebook του άλλου διατηρείται η «ασφάλεια» της σχέσης σας, τότε επέτρεψε μου να σου πω ότι κάνεις μεγάλο λάθος. Κι αν η σχέση σου είναι βασισμένη στον έλεγχο και τα τεκμήρια, τότε τα θεμέλια της είναι σαθρά και κλειστοφοβικά.
Αν ο καλός σου θέλει να κάνει την οποιαδήποτε «βλακεία», θα βρει τον τρόπο και θα την κάνει και εσύ κακόμοιρο μου, δε θα πάρεις χαμπάρι. Μη γελιέσαι λοιπόν.
Ελέγχεις δεν ελέγχεις τον «ρουφιάνο», αν ο σύντροφός σου, θέλει να σου κρύψει κάτι, θα το κάνει. Αρκεί να το θέλει.
Οπότε αντί να αναλώνεστε σε συνεχείς καβγάδες , ρίχνοντάς το στην καταπίεση και τον έλεγχο για να προλάβετε «καταστάσεις», φροντίστε πρώτα να μην τις δημιουργείτε ενώ δεν υπάρχουν. Την επόμενη φορά ασχοληθείτε περισσότερο με τη σχέση σας και τον πραγματικό κόσμο και λιγότερο με τις διαδικτυακές σας παρουσίες και το φαίνεσθαι. Απλά λέω. Η απόφαση δική σας.
Συντάκτης: Σταυρούλα Βιτετζάκη
