Η Λίζα είναι ένα κορίτσι που πονάει. Πονάει από τη μεγάλη της αγάπη για έναν άνδρα. Όσοι έχετε αγαπήσει βαθιά κι έχετε «χάσει» τον εαυτό σας για να «κερδίσει» τον δικό του ο άνθρωπος που αγαπάτε, θα ξέρετε ότι η αγάπη μπορεί να σε πονέσει πολύ. Πόσο μάλλον όταν έχεις επιλέξει η πρώτη σου γνωριμία με τον έρωτα και την ολοκλήρωσή του, να σε βρει στην τρυφερή ηλικία των 15 ετών.
Έτσι ξεκινά η δική τους ιστορία… Εκείνη 15 , εκείνος 21 τότε, αλλά έχοντας ήδη προλάβει να παντρευτεί, να γίνει πατέρας και να χωρίσει στη συνέχεια.
Σύμφωνα με τη Λίζα το ξεκίνημα της σχέσης τους έμοιαζε με σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. Σενάριο ρομαντικής ταινίας για εκείνη και τον καλό της, σενάριο τρόμου για την υπόλοιπη οικογένειά της. Μπορεί η ίδια να τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή και να αποφάσισε να ξεχάσει το παρελθόν του, η οικογένεια της, όμως , δεν τα κατάφερνε.
Χρησιμοποίησαν κάθε τρόπο για να την κρατήσουν μακριά του. Της απαγόρεψαν τις εξόδους, αναγκάστηκαν να την κλειδώσουν στο σπίτι κάποιες φορές, μέχρι και ν’ ασκήσουν βία όταν εκείνη αψήφησε την απόφασή τους να μην ξαναδεί τον αγαπημένο της και «δραπέτευσε» από το δωμάτιό της , για να βρεθεί για λίγα λεπτά στην αγκαλιά του.
Τι μπορεί να σταθεί εμπόδιο σ’ έναν έρωτα και μάλιστα στον πρώτο σου έρωτα; Τίποτα!
Η Λίζα δεν μπορούσε να καταλάβει για ποιο λόγο ακριβώς η οικογένεια της θεωρούσε τόσο λάθος το ν’ αγαπήσει έναν άνθρωπο που απλά είχε κάνει μια λάθος ή βιαστική –ας την αποκαλέσουμε καλύτερα– επιλογή. Όποιος έχει παντρευτεί μια φορά στη ζωή του δεν έχει δικαίωμα, όταν χωρίζει, να προσπαθήσει ξανά στον έρωτα;
Μου γράφει στο mail της ότι χρησιμοποίησε τον πιο λάθος τρόπο για να δείξει στους δικούς της πόσο πολύ ήθελε να της επιτρέψουν να ζήσει αυτόν τον έρωτα. Σε μια στιγμή ψυχολογικής σύγχυσης κι αδυναμίας προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή της, αλλά η ζωή είχε αποφασίσει να κρατήσει τη Λίζα για να τη «μορφώσει» στα ζητήματα αγάπης.
Λένε ότι ο άνθρωπος ζει στη ζωή του τις μεγαλύτερες επιθυμίες και τους μεγαλύτερους φόβους που έχει! Η Λίζα ζούσε έναν έρωτα μεγάλο και δυνατό, αλλά με τα χρόνια θα ζούσε και τη φθορά του.
Πέρασαν 4 χρόνια και τώρα πια αυτή η σχέση δεν είχε να φοβάται τους γονείς της Λίζας αλλά τους ίδιους τους πρωταγωνιστές της. Άκουγε από τα χείλη του άνδρα που αγαπούσε τη φράση «μου τελείωσες».
Ένιωθε κενή κι έκπληκτη ταυτόχρονα, πώς μπόρεσε να ξεστομίσει κάτι τέτοιο στη γυναίκα που τον στήριζε από το πρωί μέχρι το βράδυ, που δούλευε στην ίδια δουλειά για να περνάει χρόνο μαζί του και που έβαζε στην άκρη ό,τι την βασάνιζε, αρκεί να μη βασανιζόταν εκείνος.
Τα χτυπήματα για εκείνη δε σταματούν εδώ! Τον έβλεπε στα διαλλείματα από τη δουλειά πάνω από το κινητό του με αυτό το βλέμμα και το σχεδόν χαζό χαμόγελο που όλοι ξέρουμε τι σημαίνει και είχε αρχίσει να καταλαβαίνει ότι κι η αποκλειστικότητα στο κρεβάτι τους είχε χαθεί.
Όπως οι περισσότερες μακροχρόνιες σχέσεις έτσι κι αυτή, δεν μπορούσε να έχει ένα οριστικό τέλος αφού κάθε φορά που ένας από τους δύο είχε ανάγκη να συναντήσει τον άλλον , η έντονη σαρκική τους επιθυμία τους πρόδιδε και οι αντιστάσεις τους υποχωρούσαν. Όπως εκείνο το όμορφο βράδυ στο αυτοκίνητο που συναντήθηκαν για να τα ξεκαθαρίσουν και τα πράγματα αλλά και τα κορμιά τους μπερδεύτηκαν περισσότερο.
Από τότε πολλά πράγματα άλλαξαν για τη Λίζα. Ξενοικιάσανε το σπίτι τους , έφυγε από τη δουλειά της κι ενώ η αγάπη της γι’ αυτόν τον άνδρα παραμένει αναλλοίωτη, το κεφάλι της γέμισε από σκέψεις αμφιβολίας.
Αυτές οι αμφιβολίες την έκαναν και να πάρει την απόφαση να τερματίσει μια ανεπιθύμητη για εκείνον εγκυμοσύνη και μέχρι και σήμερα να νιώθει «κενή» μετά από αυτό, όπως μου γράφει η ίδια στο mail της.
Αν αναρωτιέστε για το τέλος της ιστορίας δεν υπάρχει. Γιατί η ιστορία συνεχίζεται όπως και η σχέση των δυο αυτών ανθρώπων.
«Ήμουν απλά ένα παιδί και τώρα φοβάμαι να ζήσω» κλείνει το mail της Λίζας κι αναρωτιέμαι… Φοβάται να ζήσει ή να συνεχίσει να θυσιάζει τα πάντα για εκείνον που αγάπησε; Ήδη της κόστισε αρκετά!
Αυτή ήταν η ιστορία της Λίζας για τη στήλη Your Stories Reloaded. Στείλε τη δική σου ιστορία εδώ!
Συντάκτης: Μαριάμ Πολυγένη
