Αγαπητή Σουσού, 

Το πρόβλημά μου είναι ότι είχα μια σχέση με ένα παιδί 2 χρόνια. Τον ήξερα από τα 17 μου, κάτι σαν καρμική σχέση. Τον είχα απωθημένο μέχρι που εμφανίστηκε πάλι και κάναμε σχέση. Φτάσαμε τα 2 χρόνια και κάτι, αλλά ίσως μου πέρασε όλος ο ενθουσιασμός κι έγινε αγάπη αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι αρκετό για τα 23 μου να μην υπάρχει έρωτας. Τον χώρισα τα Χριστούγεννα γιατί ένιωθα ότι δεν άντεχα όσο και να τον αγαπούσα γιατί είναι το καλύτερο παιδί.

Ένα βράδυ μετά από ένα μήνα, είχα πάει σε κλαμπ με φίλους κι εκεί γνώρισα για μένα προσωπικά τον απόλυτο έρωτα. Με χτύπησε κατακούτελα, που λένε. Περνούσα τέλεια, τα είχα ξεχάσει όλα, είχα βρει τον εαυτό μου. 4 μήνες κράτησε. Με χώρισε γιατί ήθελε να μείνει μόνος και δεν μπορούσε να διαχειριστεί όλο αυτό που του έδινα. Τη φροντίδα, τον έρωτα, το πάθος. Γιατί του τα ‘δωσα όλα δυστυχώς κι ήθελε να το τελειώσει, λέει, τώρα που είναι νωρίς. Έλα όμως που τώρα τα ξαναβρήκα πάλι με τον πρώην, αλλά νιώθω πάλι χάλια γιατί δε νιώθω ερωτευμένη, απλώς τον αγαπάω και περνάω καλά ενώ το μέσα μου είναι χάλια και σκέφτομαι πολύ τον άλλον, γιατί μου το τελείωσε απότομα κι ήμουν πολύ ερωτευμένη. Και τώρα διχάζομαι, να χωρίσω ή να μείνω; Είναι κρίμα να τον αφήσω πάλι ενώ μου δίνει πράγματα. Ίσως εγώ να έχω το πρόβλημα γιατί δε μου έχει περάσει ακόμη ο άλλος μέσα μου. Μας αξίζει ένας άνθρωπος να μας αγαπάει με όλο του το είναι κι όχι ένας που δεν του αρκεί ό, τι και να δώσεις. αλλά κατά πόσο μάς αρκεί; 

 

 

Αγαπημενότατη Άγνωστή μου Χ,

Ξεκινάς με το «το πρόβλημά μου είναι», και μετά αναλύεις κάτι το οποίο δεν είναι πρόβλημα. Δεν είσαι ερωτευμένη με κάποιον που σε θέλει αλλά δεν τον θες κι είσαι ερωτευμένη με κάποιον που θες αλλά δεν σε θέλει. Για ν’ αποτελεί πρόβλημα, πρέπει να υπάρχουν δεδομένα και κάτι άγνωστο, ενώ εδώ είναι όλα δεδομένα. Το μόνο που αποτελεί πρόβλημα είναι η αντιμετώπισή σου, ειδικά σε κάποιον που σου δίνει πράγματα που δε θες.

 

ΥΓ. 1: «Καρμική» λες μια σχέση με κάποιον που οι δρόμοι σας διασταυρώνονται 30 χρόνια ματάκια μου κι όχι η σχέση με κάποιον που ήσασταν στις δίπλα αίθουσες στο σχολείο και πίνατε καφέ στην ίδια καφετέρια 3 χρόνια. Αν είναι έτσι είναι κι εμένα καρμική η σχέση μου με τον χασάπη απέναντι, επειδή πέρσι έτυχε ν’ ανοίξει απέναντι από το σπίτι μου κρεοπωλείο και φέρνει το καλύτερο κιλότο στην περιοχή.

 

ΥΓ. 2: Ναι ωραία, έγινε αγάπη. Αν είναι όντως αγάπη, τότε δεν αφήνεις να ελπίζει μάταια κάποιος που δεν αγαπάς. Αλλά δεν είναι αγάπη, «οικειότητα» λέγεται ματάκια μου κι είναι ξαδερφάκι (πολύ μακρινό) της αγάπης.

 

ΥΓ. 3: Αν στα 23 σου πρόλαβες και γνώρισες τον απόλυτο έρωτα (ήτοι ό, τι ξαναγνωρίσεις θα είναι κατά πολύ λιγότερο), πάω η μεσήλιξ να βάλω εδώ και τώρα ένα πιρούνι στα μάτια μου μην τον δω πουθενά κι αρχίσω να κλαίω που δεν τον πρόλαβα τόσα χρόνια μεγαλύτερη.

 

ΥΓ. 4: Ξέρεις αγαπημενότατη, υπάρχει κι ένα στάδιο που λέγεται “single” και συναντάται σε άτομα που δεν έχουν κάποιο σύντροφο στη ζωή τους γιατί δεν είναι αυτό που θέλουν, και δε θέλουν να δίνουν μάταιες ελπίδες στον όποιο άλλο προσπαθεί αλλά δεν τα καταφέρνει. Δοκίμασέ το κάποια στιγμή μήπως και σου ταιριάζει αυτή τη χρονική στιγμή.

 

ΥΓ. 5: Κρίμα είναι να τον δουλεύεις ενώ σκέφτεσαι τον άλλο, όχι να τον αφήσεις ενώ δεν τον θες.

 

ΥΓ. 6: Ναι ήρθε η ώρα να ηρεμήσεις. Στα 23. Τα 23 ήταν ηλικία να ηρεμήσεις το μεσαίωνα που ο μέσος όρος ζωής ήταν τα 45 χρόνια ψυχούλα μου, όχι τώρα.

 

Φιλιά στα Μούτρα,

η Σουσού σου.

Συντάκτης: Μαντάμ Σουσού