Μέσα στα καθημερινά προβλήματα που σε κατακλύζουν, στις τυχόν απώλειες που όπως και να ‘χει όλοι κάποια στιγμή αναγκαζόμαστε να περάσουμε, στην κρίση -είτε οικονομική είτε ψυχολογική-, στη στεναχώρια από κάτι που έχασες ή που δεν πηγαίνει ακριβώς όπως θα ήθελες, εκεί που όλα μοιάζουν δύσκολα και ακατόρθωτα, κάπου εκεί κρύβεται καταχωνιασμένη η ελπίδα και καλά θα κάνεις να κοιτάξεις για να τη δεις.
Πότε τη χάνουμε, πότε τη βρίσκουμε, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι πάντα εκεί ακόμα κι όταν δεν τη βλέπουμε. Η ελπίδα είναι η κινητήριος δύναμη που μας κάνει να συνεχίσουμε, όποιες κι αν είναι οι καταστάσεις που περνάμε. Είναι το φως που σου δείχνει το δρόμο να συνεχίσεις, είναι το κίνητρο να προσπαθήσεις λίγο ακόμη να πετύχεις τους στόχους σου όσο δύσκολοι κι αν φαντάζουν, είναι αυτό που σε κάνει να σηκώνεσαι απ’ το κρεβάτι σου κάθε πρωί. Βέβαια ακόμα κι αν ξέρουμε ότι όσα προβλήματα έχουμε άλλες τόσες λύσεις υπάρχουν, εύκολα απογοητευόμαστε και χάνουμε την ελπίδα μας. Λίγο η καθημερινότητα, λίγο οι ειδήσεις, φτώχεια, αρρώστιες, πώς να ελπίζεις για ένα καλύτερο αύριο όταν δεν ξέρεις αν θα αντέξεις τουλάχιστον σήμερα;
Κι όμως σ’ αυτή την πραγματικότητα που ζούμε είναι αναγκαίο να κρατήσεις την ελπίδα ζωντανή, όσο απατηλό ή ουτοπικό κι αν μπορεί να ακούγεται. Δεν υπάρχει πρόβλημα που να μη λύνεται, ούτε ερώτημα που να μην έχει απάντηση. Αν κοιτάξεις καλά, σε όλα υπάρχει μια ρωγμή κι είναι αρκετή για να μπει το φως. Και πώς καταλαβαίνεις πότε ελπίζεις; Απ’ τη στιγμή που προσπαθείς μεθοδευμένα να υλοποιήσεις τις επιθυμίες που μέχρι τότε είχες απλώς στο μυαλό σου. Όταν κάνεις τον απολογισμό σου και βάζεις στόχους έχοντας την πεποίθηση πως όλα θα πάνε καλά. Όταν δίνεις κουράγιο στον εαυτό σου, όταν προσπαθείς και δεν κάθεσαι με σταυρωμένα τα χέρια. Και πάνω απ’ όλα όταν όλα και όλοι σου φαίνονται πως βαδίζουν προς τον κατήφορο, εσύ γίνεσαι η αλλαγή που θέλεις να δεις σ’ αυτόν τον κόσμο.
Θα υπάρχουν εμπόδια, ναι. Πολλοί θα σου πουν πως δεν μπορείς, πως δε γίνεται. Ο ανηφορικός δρόμος είναι πάντα στρωμένος με εμπόδια που αρχικά φαίνονται απροσπέλαστα, αλλά όταν τα περάσεις συνειδητοποιείς πως η θέα άξιζε το κόπο. Γι’ αυτό μην τα παρατάς στην πρώτη αναποδιά και μη χάνεις την πίστη σου. Στα δύσκολα είναι που πρέπει να ελπίζουμε. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που δε χάνουν την ελπίδα τους ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες, καταφέρνουν και ξεπερνούν ακόμα και προβλήματα υγείας, απλώς χωρίς να επικεντρώνονται στην ασθένειά τους και θεωρώντας τον εαυτό τους υγιή. Πίστεψαν ότι μπορούν, δε σταμάτησαν να ελπίζουν και τα κατάφεραν. Σε άλλες περιπτώσεις κατάφεραν να παρατείνουν το χρόνο που τους έδιναν οι γιατροί. Δεν είναι απίστευτο το τι μπορείς να καταφέρεις κρατώντας μια θετική και αισιόδοξη στάση;
Οπότε μην ακούσω ατάκες του στιλ «Χώρισα και δεν μπορώ να το ξεπεράσω», «Πώς θα συνεχίσω, όλα μου πάνε στραβά», «Πώς θα ανταπεξέλθω σε τόσους λογαριασμούς». Όλα ξεκινούν και συμβαίνουν μέσα μας κι είναι στο χέρι μας να τα βάλουμε σε μια σειρά και να ξεκινήσουμε να τα λύνουμε ένα-ένα. Δεν αρκεί να θέλεις, πρέπει και να δραστηριοποιηθείς και ευτυχώς η ιστορία μας δείχνει πως η τύχη βοηθάει αυτούς που δεν το βάζουν κάτω. Η ελπίδα είναι συναίσθημα κι όταν καταλάβεις πόσο δυνατό είναι, τότε όχι μόνο δε θα πάψεις ποτέ να ελπίζεις για κάτι καλύτερο, αλλά θα προσπαθείς να μην τη στερείς κι από τους άλλους. Γιατί έχεις κάτσει ποτέ να σκεφτείς πόση δύναμη έχουν τα λόγια σου; Πόσο μπορούν να επηρεάσουν την ψυχολογία τη δική σου, αλλά και των ατόμων γύρω σου; Μην αποθαρρύνεις ποτέ κάποιον που ελπίζει, γιατί άθελα σου μπορεί να του στερήσεις τα όνειρα και τη δύναμη να συνεχίσει να περιμένει κάτι καλύτερο. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα που μπορείς να κάνεις σε δικούς σου ανθρώπους.
Για να μπούμε στην πράξη, λοιπόν, βήμα πρώτο μένεις μέσα, βάζεις κάτω τις σκέψεις σου σε μια σειρά, γράφοντάς τες σ’ ένα χαρτί, τις κάνεις στόχους κι όσο οι στόχοι συνοδεύονται από το συναίσθημα της ελπίδας τόσο περισσότερη δύναμη έχουν και τόσες περισσότερες πιθανότητες να γίνουν πραγματικότητα. Αυτό που ισχυροποιεί τις σκέψεις σου είναι η προσδοκία ότι θα πραγματοποιηθούν, γι’ αυτό μην παραλείψεις να προσθέσεις αυτό το συστατικό που μπορεί να δώσει υλική υπόσταση ακόμα και στα πιο απίθανα σενάρια του μυαλού σου.
Μερικές φορές αρκεί ένα τραγούδι, μια κουβέντα από ένα δικό σου άνθρωπο ή μια πράξη καλοσύνης από εκεί που δεν το περίμενες για να επαναφέρει την ελπίδα στη ζωή σου. Είναι ο καλύτερος γιατρός και έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις. «Όσο ζω ελπίζω, μα ξέρω αν θέλω κάτι και δεν το ‘χω, ίσως να ‘ναι γιατί ακόμα δεν το αξίζω» στίχοι από ένα τραγούδι που πριν χρόνια είχα ακούσει και χαράχτηκαν από τότε στο μυαλό μου. Κάθε φορά που κάτι πάει να με ρίξει, επανέρχομαι σ’ αυτά και συνεχίζω. Γι’ αυτό αν σήμερα και εσύ έκλαψες ή σου φάνηκαν όλα αδύνατα, να θυμάσαι ότι είναι όλα παροδικά κι ότι αύριο θα είναι μια καινούρια μέρα!
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.