Όταν έχεις συνέχεια νεύρα, υπάρχει χώρος και γι' αγάπη;

Όλοι είμαστε διαφορετικοί κι ο καθένας έχει τα δικά του συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία τον κάνουν μοναδικό. Καλά και κακά, τα χαρακτηριστικά της κάθε προσωπικότητας, είναι εκείνα που μας ελκύουν και μας απωθούν, στη δημιουργία τόσο φιλικών όσο κι ερωτικών σχέσεων. Από τη στιγμή, ωστόσο, που επιλέγουμε να συνάψουμε ερωτική σχέση με κάποιο πρόσωπο, από το οποίο προφανώς εντυπωσιαστήκαμε από τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα του –υποκειμενικό εντελώς το «θετικά»- , είναι αδιαμφισβήτητο πως θα πρέπει να συμβιβαστούμε και μ’ εκείνα τα κομμάτια του εαυτού του, που δε μας είναι και τόσο αρεστά. Οι σχέσεις, άλλωστε, βασίζονται στην καθολική αποδοχή του χαρακτήρα του άλλου και σε αμοιβαίες υποχωρήσεις.

Είναι γεγονός, πως κανείς και ποτέ δε βρήκε τον τέλειο σύντροφο, εκείνον που μόνο θετικά στοιχεία έχει και που τίποτα δε θα αλλάζαμε επάνω του. Κι αυτό, όχι επειδή δεν ψάξαμε αρκετά ή επειδή ζητάμε πολλά, αλλά επειδή δεν υπάρχει ο «τέλειος» άνθρωπος. Ή μάλλον, υπάρχουν πολλοί και η τελειότητά τους έγκειται στο συνδυασμό των «θετικών» κι «αρνητικών» χαρακτηριστικών τους. Ένα όμως είναι σίγουρο, σε μια πληθώρα υποκειμενικότητας· το να είναι κάποιος οξύθυμος είναι, αντικειμενικά, άσχημο χαρακτηριστικό.

Ο λόγος γίνεται για τα άτομα εκείνα που θα σου βάλουν τις φωνές με το παραμικρό, που σπάνια μπορούν να κρατήσουν την ψυχραιμία τους και που συχνά ξεσπούν άσχημα όταν κάτι τους ενοχλεί. Μπορεί σε πολλούς να φαίνονται «παράλογοι» όταν συμπεριφέρονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, όμως υπάρχει κι η μερίδα εκείνων, οι οποίοι κατανοούν απόλυτα πού ακριβώς οφείλεται η έκρηξή τους και γιατί επιλέγουν τον συγκεκριμένο τρόπο να εκφραστούν. Κι αν ακόμη αναρωτιέσαι, «γιατί κάποιοι άνθρωποι εκφράζονται τόσο ακραία και θυμώνουν με το παραμικρό;» η απάντηση είναι πιο απλή από όσο νομίζεις.

Γιατί ο καθένας αντιδρά διαφορετικά στις διάφορες καταστάσεις, κάποιοι είναι ψύχραιμοι και κάποιοι όχι, κάποιοι εσωτερικεύουν κι άλλοι εξωτερικεύουν τον θυμό τους, χωρίς συγκεκριμένο κριτήριο. Απλά έτσι εκφράζονται. Αυτό τους βγαίνει φυσικά και διακρίσεις δε γίνονται στον τρόπο με τον οποίο θα φερθείς απέναντι στα άτομα που αγαπάς. Γιατί από τη στιγμή που θα νιώσεις την ανάγκη να φωνάξεις για κάτι που σ’ εκνεύρισε, θα το κάνεις και στον άνθρωπό σου, αφού ξέρεις πως απέναντί του πρέπει να είσαι ο εαυτός σου. Δεν κάνεις κάτι επίτηδες ή για να εκνευρίσεις τον άλλο, το κάνεις αυθόρμητα κι αληθινά.

Τι γίνεται όμως όταν βρίσκεσαι στην απέναντι πλευρά της τραμπάλας; Όταν ο σύντροφός σου είναι εκείνος ο οποίος θυμώνει «χωρίς λόγο» -μεταξύ μας, καπνός χωρίς φωτιά δεν υπάρχει- κι αντιδρά κάπως υπερβολικά; Αντέχεις να συνεχίσεις με κάποιον που όταν αισθάνεται εκνευρισμό, φωνάζει και σου μιλά άσχημα; Σε πολλές περιπτώσεις, υπάρχει περίπτωση να ξεσπάσει και σ’ αντικείμενα που βρίσκονται τριγύρω του και τότε το σκηνικό γίνεται ακόμα πιο τρομακτικό. Αξίζει, άλλωστε, να υπομείνεις όλους τους τραμπουκισμούς που βιώνεις από έναν οξύθυμο άνθρωπο;

Οι φίλοι, στις περισσότερες περιπτώσεις, συμβουλεύουν ν’ απομακρυνθείς από μια τέτοια κατάσταση. Πως δεν είναι αυτό το άτομο για σένα και πως δε σου αξίζει να σου συμπεριφέρεται έτσι. Αν μάλιστα έχουν παραβρεθεί μπροστά και σε κάποιο παρόμοιο περιστατικό, μέχρι και παρεμβατικοί μπορεί να γίνουν για να σε πιέσουν να χωρίσεις. Γιατί η συμβίωση μ’ έναν οξύθυμο άνθρωπο δεν είναι ποτέ εύκολη κι οι φίλοι είναι εκείνοι που θα προσπαθήσουν να μπουν στη θέση σου. Για καλό σου σε συμβουλεύουν, αλίμονο.

Πριν, ωστόσο, βιαστείς ν’ απομακρυνθείς από έναν οξύθυμο χαρακτήρα, υποκύπτοντας στις συμβουλές των φίλων σου, έχε στον νου σου την εξής λεπτομέρεια: Οι φίλοι σου δεν μπορούν ν’ αντιληφθούν πόσο σημαντικά είναι για σένα τα θετικά στοιχεία του συντρόφου σου, ούτε μπορούν να κατανοήσουν πλήρως ποια ακριβώς είναι τα συναισθήματά σου. Αυτά, τα γνωρίζεις μονάχα εσύ. Αυτός είναι και ο λόγος που στην ερώτηση αν μπορείς να συνεχίσεις μια σχέση με έναν ευέξαπτο άνθρωπο, μπορείς να απαντήσεις μονάχα εσύ.

Εσύ ξέρεις κατά πόσο μπορείς να διαχειριστείς τις φωνές και τα νεύρα, αν μπορείς να τις ξεπεράσεις άμεσα καθώς σύντομα μετανιώνει για τη συμπεριφορά του κι αν έχει στοιχεία που μπορούν να «καλύψουν» αυτή την αρνητική λεπτομέρεια. Μονάχα εσύ γνωρίζεις τι είναι εκείνο που σε γοήτευσε τόσο επάνω του και πόσο σημαντική είναι η σχέση σου μαζί του.  Εσύ θα αποφασίσεις αν θα μείνεις, υπομένοντας και προσπερνώντας αυτές τις «άσχημες» στιγμές του κι αν αξίζει τον κόπο να το κάνεις. Εσύ είσαι και πάλι ο άνθρωπος που θα τον βοηθήσει να το αντιληφθεί κι ενδεχομένως, αν όχι να το ξεπεράσει, να το βελτιώσει.

Σε κάθε περίπτωση, μην ξεχνάς πως κανένας σύντροφός σου στο μέλλον –ούτε και στο παρελθόν- δεν θα είναι τέλειος, όπως ακριβώς δεν είσαι κι εσύ. Κι αν στο πίσω μέρος του μυαλού έχεις το  «Θα μείνω κι ίσως κάποια στιγμή αλλάξει», δε θα γίνει μαγικά κι αν γίνει, τότε δε θα γίνει για σένα μα για τον ίδιο. Άλλωστε, αν αλλάξει εντελώς, δε θα είναι πια o άνθρωπος που διάλεξες.