Σε μία περίοδο εκφυλισμού πάσης φύσεως θεσμών, δε ξεφεύγει απ’ τον κανόνα κι ο έρωτας. Το sex πλέον υπάρχει παντού κι είναι πιο εύκολο να βρεθεί κι από τσίχλα σε περίπτερο.
Το προσφέρουν όλοι, γιατί όχι κι οι φίλοι; Ο λόγος φυσικά για τους περιβόητους friends with benefits, ελληνιστί φίλους με προνόμια, ή αλλιώς σεξ, ωμό σεξ. Χωρίς συναίσθημα και τα παρελκόμενα.
Φυσικά κανείς δεν υποτιμά την αναγκαιότητά του. Ορμές είναι και πρέπει να εκτονωθούν. Γι’ αυτό όμως υπάρχει και το αγοραίο σεξ. Για όποιον το επιλέξει, πολύ πιο τίμιο και ντόμπρο.
Γιατί τίποτα το κακό δεν έχει το σκέτο, ωμό σεξ· πόσο μάλλον το ποιοτικό και παθιασμένο.
Τίποτα όμως δεν συγκρίνεται, δεν είναι πιο υπέροχο και μαγικό, σχεδόν υπερφυσικό απ’ το σεξ ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους ανθρώπους. Σεξ γεννημένο μέσα από συναίσθημα, όχι από διψασμένες ορμές. Αυτό μάθε να αναζητάς και κάνε μου τη χάρη, μην πεθάνεις πριν βιώσεις το να κάνεις σεξ από έρωτα κι όχι απλά από καύλα.
Θα μου πεις τι ζόρι τραβάω εγώ αν οι άλλοι το γουστάρουν. Έλα τώρα και πες μου ένα έστω παράδειγμα απ’ την προσωπική σου εμπειρία, που συμφώνησαν και οι δύο παίχτες στη διεξαγωγή αυτού του παιχνιδιού, χωρίς τουλάχιστον ένας απ’ τους δύο να μη ζητούσε κάτι παραπάνω.
Και όπως σε κάθε παιχνίδι, υπάρχουν όροι και κανόνες απαράβατοι.
Πρωταρχικός, «δεν αναπτύσσουμε συναισθήματα και δεν ερωτευόμαστε».
Έλα λοιπόν και δείξε μου τον τρόπο που κλείνεις την πόρτα στον έρωτα· γιατί ακόμα κι αν την κλειδώσεις και πετάξεις και το κλειδί, εκείνος θα μπει απ’ την καμινάδα. Να είσαι σίγουρος πως τον τρόπο θα τον βρει και δε μπορείς να κάνεις τίποτα για να τον εμποδίσεις.
Και εκεί λοιπόν που η οικειότητα γεννά συναισθήματα, ως επακόλουθο έρχεται η υποκρισία. Παριστάνεις πως περνάς καλά έτσι, πως δε θες τίποτα παραπάνω· ενώ καίγεσαι να μάθεις αν είσαι ο μοναδικός παρτενέρ στο διπλό της κρεβάτι. Κι αν είσαι έχει καλώς.
Αν δεν είσαι, εκεί γεννάται νέο μεγάλο δράμα, καθώς δεν δικαιούσαι να μιλήσεις και πνίγεις τον πόνο σου βουβά με κάποιον άλλο φίλο. Κανονικό ή και προνομιούχο.
Και πες πως δεν έχεις συναισθήματα. Ο εγωισμός σου το αντέχει; Αντέχεις να τον βλέπεις να φλερτάρει με άλλες ή μήπως παρακαλάς να φάει χ ώστε να καλύψεις εσύ τις ακόρεστες ορμές του; Λυπάμαι αν σε πληγώνω αλλά χάνεις κάθε αυτοεκτίμηση κι αξιοπρέπεια. Αυτοταπεινώνεσαι κι η ευθύνη είναι δική σου.
Κι όταν αύριο αποφασίσει να μπει σε μία σχέση, η θέση σου ποια θα είναι; Δεν δικαιούσαι παράπονα και σκηνές· είχες συμφωνήσει να παίξεις σ’ αυτό το σκηνικό. Ή μήπως παρακαλάς να μείνεις έστω ως τρίτο πρόσωπο; Πόσο πιο χαμηλά θα πέσεις;
Μην προσπαθείς να με πείσεις λοιπόν πως αν είχες να επιλέξεις ανάμεσα σε μία κανονική σχέση, έναν άνθρωπο να σε νοιάζεται δηλαδή κι αυτό το δήθεν χαλαρό, θα διάλεγες αυτό; Γιατί τότε μιλάμε για καραμπινάτο μαζοχισμό.
Μπορώ λοιπόν να το δεχτώ ως αναγκαιότητα ή ως φθηνή λύση, όχι όμως ως επιλογή.
Α! Και μην ξεχάσουμε φυσικά την καραμέλα «Έχω πληγωθεί πολύ. Θέλω κάτι χαλαρό, χωρίς μπλεξίματα και συναισθήματα». Πόσο γελοία είναι αυτή η δικαιολογία.
Αν έχεις πληγωθεί και δεν είσαι έτοιμος να πας παρακάτω, κάτσε για λίγο στην γωνιά σου. Χρόνο χρειάζεσαι κι όχι σεξ για να το ξεπεράσεις. Ο έρωτας πληγώνει και το ξέρεις, το αξίζει όμως.
Κανείς δεν είναι θύμα, κι οι δύο είστε θύτες στην περίπτωση αυτή.
Και μην έχεις ψευδαισθήσεις, οι σχέσεις δεν αλλάζουν ταυτότητα. Η αρχή καθορίζει τις σχέσεις κι απ’ τη στιγμή που επιλέξατε να γίνετε ο ένας η καβάτζα του άλλου, μην παραμυθιάζεσαι· δε θα εξελιχθεί ποτέ σε τίποτα παραπάνω.
Προτιμώ να είμαι ρομαντική, ευαίσθητη και να μην ξεπουλιέμαι· θα χω τουλάχιστον ψυχή και συνείδηση καθαρές και συναισθήματα ανόθευτα. Ελπίζω όλοι εσείς οι οπαδοί της σαρκικής απόλαυσης κι απομυθοποίησης έρωτα και συναισθηματισμού, να κοιμάστε τη νύχτα καλά· γιατί εγώ θα κοιμάμαι ήρεμη, είτε μόνη μου, είτε στη σωστή αγκαλιά.
Όχι αδειάζοντας τη ψυχή μου, επιχειρώντας να γεμίσω το άδειο μου κρεβάτι.
Συντάκτης: Πωλίνα Πανέρη
