Και πάνω που τσάκιζα το τελευταίο μπουκαλάκι φυστικοβούτυρο, με μάτια πρησμένα και μαλλί αφάνα, στάθηκα στον καθρέφτη να δω, πόσα κιλά είχα βάλει την πρώτη βδομάδα χωρισμού.
Το ξανθό μου μαλλί ήταν σε άθλια κατάσταση, προσποιούμενο τη δική μου και καθώς το κοιτούσα, βρήκα τη λύση στα προβλήματα μου. Θα το έβαφα.
Και από ξανθιά, θα ξαναγινόμουν μελαχρινή.
Το επόμενο απόγευμα είχα ήδη μαύρο κορακί μαλλί, χτενισμένο σπόντα στο κομμωτήριο και φόρεσα και ένα σκουλαρίκι πάνω από τα χείλη μου, έτσι, γιατί είμαι εναλλακτική και το παίρνω ένα βήμα παρακάτω απ΄τις άλλες χωρισμένες.
Εκτός από χιλιάδες άρλεκιν και ταινίες που γράφτηκαν για επικούς χωρισμούς, έχουν επίσης χυθεί σε κεφάλια κορασίδων, άπειρες βαφές μαλλιών.
Αντίστοιχα μοσχοπουλήθηκαν, βελόνες.
Βελόνες για σκουλαρίκια, βελόνες για τατουάζ, μην σας πω και βελόνες για ηρωίνη.
Τις συνδρομές στα γυμναστήρια που τις πας; Και ας ακυρώνονται, συνήθως, ένα μήνα μετά.
Πολλές από εμας, νομίζουμε ότι άπαξ και αλλάξουμε εμφάνιση, αυτό ήταν, τον χώσαμε στο χρονοντούλαπο τον ακατανόμαστο. Αμ δέ!
Σήμερα, καθώς τσάκιζα το φυστικοβούτυρο, αναλύαμε με τα κορίτσια, το πόσο γελοίες φαινόμαστε, όταν κάνουμε τα πάντα για να δείξουμε ανανεωμένες μετά από ένα ταλαίπωρο χωρισμό.
Και ποια σειρά ακολουθείς άραγε;
Κανονίζεις την επίσημη πρώτη εμφάνιση στα σόσια μίντια, με φώτο ξέφρενη σε κλαμπ και λεζάντα τύπου «ωραία που ‘ναι η ζωή», ή από «δεσμευμένος», δηλώνεις ξανά «διαθέσιμος», αμέσως μετά το κλικ απ’το unfriend που του ‘χεις κάνει;
Εσύ που διαβάζεις και γελάς, άσε το στυλάκι κατά μέρος.
Το ‘χεις ζήσει και το ξέρεις.
Το πραγματικά θλιβερό όμως, είναι όταν αρχίζεις να μιμείσαι τη νέα γκόμενα του λεγάμενου.
Είναι εκεί, που μπορεί να φτάσεις να πάρεις και φωτογραφία της στον κομμωτή σου και να του πεις «έτσι θέλω να με κανείς».
Ναι, ναι, ξέρω τραβηγμένο αυτό και εξαιρέσεις στον κανόνα της αξιοπρέπειας, θα μου πεις.
Και όμως, είναι πιο κοινό απ’ότι νομίζεις.
Συνήθως ακολουθεί το στάδιο «Αίσχος τί της βρήκε;»
Όχι, όχι και πάλι όχι, ωρύεται η φωνή.
Δε φταίει το μαλλί σου, που σε άφησε. Και σίγουρα η επόμενη, δεν σου τον πήρε «για τρίχες»
Ωστόσο, είναι φυσικό παυσίπονο, η ψευδαίσθηση ότι μ’ενα νέο χρώμα στην κεφαλή, ξεκινάς ν’αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο μέσα από πολύχρωμα γυαλιά.
Άλλωστε όσο και αν την μέρα, περπατάς με αέρα famme fatale στον δρόμο, το βράδυ ίσως βρεθείς με λυγμούς να τσακίζεις φυστικοβούτυρα, -καλή ώρα-.
Και το αντίστροφο. Γιατί κάθε βράδυ, καταλήγει σε πρωί.
Ωστόσο, σπάνια κάνουμε τη μετάβαση από μελαχρινό σε κόκκινο της φωτιάς, γιατί πιστεύουμε πως αυτό έφταιξε.
Αν δεν ανήκεις σε εκείνες, που σε γνώρισαν στην τρίχα και κατέληξες με τρίχα, δεν έχεις κάτι να φοβάσαι.
Αν λοιπόν καταστρέφεις με ντεκαπάζ τα μαλλιά σου, γιατί πιστεύεις πώς δεν του αξίζες, σου ‘χω καλύτερη λύση.
Κλάψε τον χωρισμό σου και την κατάντια σου, όπως σου πρέπει και βρες τον εαυτό σου όπως είσαι υποχρεωμένη να κάνεις.
Κλειδώσου στο σπίτι, πιες τον Βόσπορο και φάε τον περίδρομο κλαίγοντας, γράψε όσα θέλεις να βγάλεις από μέσα σου και μην καταστρέφεις τα ωραία σου μαλλάκια.
Κάποια στιγμή θα ξαναερωτευτείς και ο νέος γκόμενος, θα πρέπει κάτι να ‘χει να χαϊδεύει.
Συντάκτης: Χαρά Αναξαγόρα
