Ο Ιούνιος μπήκε κι ο κόσμος ξεκίνησε ήδη τα μπάνια. Σαν παιδί κι εγώ πήγα με δύο φιλαράκια μου για μια βουτιά και δίπλα μας ακριβώς βρισκόταν ξαπλωμένη μια οικογένεια με έναν πιτσιρίκο γύρω στα πέντε. Απ’ ό,τι φαίνεται μόλις είχε μάθει να φτιάχνει καστράκια στην άμμο και καθόταν με το κουβαδάκι του και προσπαθούσε να τα καταφέρει μόνος του. Έπειτα από πολλή προσπάθεια ο μπόμπιρας έφτιαξε ένα κάστρο και τότε είδα ένα απ’ τα μεγαλύτερα χαμόγελα που έχω συναντήσει ποτέ μου.
Είναι απίστευτο πόσο εκφραστικά πρόσωπα έχουν τα παιδιά. Έτρεξε αμέσως στον πατέρα του να μοιραστεί το επίτευγμα όλο χαρά ενώ η μητέρα του έβγαλε μια φωτογραφία, προφανώς κάτι ανάλογο με τις ζωγραφιές που κρεμούσαμε κι εμείς μικροί στο ψυγείο με μαγνητάκια. Δε χρειάζεται να κατακτήσεις τον κόσμο για να είσαι ικανοποιημένος με τον εαυτό σου, δε χρειάζεται να είσαι πλούσιος ούτε να σε θαυμάζει όλη η χώρα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να νιώθεις τη σκληρή δουλειά σου να επιβραβεύεται.
Τη μεγαλύτερη ικανοποίηση την αντλούμε μέσα απ’ την επίτευξη προσωπικών στόχων και φιλοδοξιών. Μπορεί να ο στόχος σου να είναι να περάσεις σε μια συγκεκριμένη σχολή, ή να ασκείς το επάγγελμα των ονείρων σου, ή ακόμη να ταξιδεύεις και να γνωρίσεις πολλές χώρες κι ανθρώπους. Το σίγουρο είναι ότι για να κυνηγήσεις τη δικιά σου εκδοχή της ευτυχίας, πρέπει να θέσεις στόχους που σε ικανοποιούν και να τους επιδιώξεις. Θα δεις πολλούς ανθρώπους να συναντάνε δυσκολίες κυνηγώντας τις φιλοδοξίες τους, αλλά κάθε προσπάθεια έχει τα θετικά και αρνητικά της. Ο κύριος λόγος που υπάρχει τόση σύγχυση και δυσανασχέτηση ανάμεσα στους νέους είναι η έλλειψη προσωπικών στόχων κι όχι η αποτυχία.
«Τι κάνω με τη ζωή μου;». Άπειρες φορές έχουν προβληματιστεί άτομα με ερωτήσεις τέτοιας φύσεως, παιδιά τελειώνουν το σχολείο και ξαφνικά αναζητούν κάποιο λόγο ύπαρξης. Οι φίλοι ελαττώνονται, όλοι βρίσκουν δουλειές και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με το χρόνο μας πλέον. Η απάντηση βρίσκεται βαθιά πίσω στην παιδική μας ηλικία. Τότε που το μόνο που σε ένοιαζε ήταν να περνάς καλά και δεν σε απασχολούσαν ασήμαντες λεπτομέρειες όπως η άποψη του κόσμου.
Βήμα πρώτο, αποδέξου πως για να ευτυχήσεις πρέπει να βάλεις ένα στόχο στη ζωή σου και να τον επιδιώκεις με όλη σου την ενέργεια. Βήμα δεύτερο, κατάστρωσε ένα σχέδιο για το πώς θα το καταφέρεις και ξεκίνησε να το δουλεύεις. Βήμα τρίτο, μην τα παρατάς ό,τι και να γίνει. Στο δρόμο σου θα συναντήσεις πολλές δυσκολίες κι εμπόδια, το σχέδιο θα υποστεί μικρές αλλαγές ή κι ολική ανακατασκευή, αλλά πρέπει να επιμείνεις.
Αν ήταν εύκολο να επιτύχεις θα το κάνανε όλοι. Κάνε τον εαυτό σου ευτυχισμένο, πετυχαίνοντας τους στόχους σου με σκληρή δουλειά κι αποφασιστικότητα. Μόλις υπενθυμίσεις στον εαυτό σου πόσα μπορείς να καταφέρεις, θα νιώσεις τη μεγαλύτερη ικανοποίηση της ζωής σου.
Οι στόχοι είναι κομμάτι της ζωής. Σαν μαγικά συμβόλαια, μπορεί να είναι απλοί ή και δύσκολοι αλλά είναι πανίσχυροι. Τη στιγμή που θα τα καταφέρεις, θα ανταμειφθείς απίστευτα και κατά τη γεμάτη εμπόδια διάρκεια, θα έχεις ένα σκοπό που σε παθιάζει. Δεν έχει σημασία αν θες να γίνεις αστροναύτης, να γίνεις οικονομικά ανεξάρτητος, να βρεις το ταίρι σου ή να έχεις τη δική σου επιχείρηση.
Ακόμα και αυτός που έχει βάλει στόχο να κρατάει το σπίτι, να προσέχει τους αγαπημένους του και να εισπράττει αγάπη κι εκτίμηση σε αντάλλαγμα με φροντίδα, μπορεί να ευτυχίσει εξίσου με τον επιχειρηματία που κατέκτησε τον κόσμο. Εθίσου στους στόχους, μάθε να κυνηγάς την επιτυχία και κάνε την κακή συνήθεια. Από ένα σημείο και μετά δε θα αναρωτηθείς ποτέ ξανά πού οδεύεις, απλά θα ξέρεις ότι είσαι στο σωστό δρόμο. Ένα καστράκι τη φορά!
Επιμέλεια Κειμένου Alex Stinson: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Alex Stinson
