Εγώ μου,
Οι μέρες έντασης , άγχους κι αγωνίας με ένα «θα τα καταφέρω;» στην άκρη της γλώσσας. Λέω γι’ αυτούς τους καιρούς που ζεις το δράμα σου και που όλο το σύμπαν συνωμοτεί εναντίον σου. Ακόμη κι έτσι να ήταν, το σύμπαν θα καθίσει να ασχοληθεί με τη δική σου ύπαρξη και θα βρει τρόπους να σου δημιουργήσει πρόβλημα; Κι ολόκληρη την ευτυχία του σύμπαντος να σου χαρίζανε, πάλι θα σου έλειπε κάτι.
Προσπαθώ να σου γράψω όχι για να σε χτυπήσω καθησυχαστικά στον ώμο και να σου πω μπράβο ούτε για να σου θυμίσω ωστόσο όσα δεν κατάφερες, αλλά για να σε επαναφέρω σε αυτό που είσαι. Και μέσα σε αυτό βάζω τις αποτυχίες και τις επιτυχίες σου, τα όνειρα που έγιναν πραγματικότητα, τους στόχους που προσπάθησες να πετύχεις, τα δάκρυα της προσπάθειάς σου και τέλος αυτό που έμεινε ως αποτέλεσμα του εαυτού σου. Το εγώ που είσαι σήμερα, ένα εγώ τελείως διαφορετικό από αυτό που ήσουν χθες. Ένα εγώ γεμάτο αμφιβολίες, ένα εγώ γεμάτο ανασφάλειες , ένα εγώ ωστόσο έτοιμο να επιτεθεί σε οποιονδήποτε προσπαθεί να εισβάλει σε αυτό.
Μπορεί το σήμερα να μοιάζει σκοτεινό και το αύριο να μοιάζει ακόμη πιο βαθιά σκοτεινό κι ίσως το μέρος που βρίσκεσαι τώρα να είναι όντως το πιο άσχημα μαύρο μέρος που έχεις βρεθεί ποτέ. Αν δεν παλέψεις, αυτό θα εξαπλωθεί κι άλλο κι ίσως μια μέρα συνειδητοποιήσεις ότι το σκοτάδι πέρασε και μέσα σου. Αλλά ας το πάρουμε και διαφορετικά, εσύ δε λατρεύεις το μαύρο χρώμα; Εσύ δεν υποστηρίζεις ότι το μαύρο είναι αυτό που θα ανοίξει σιγά-σιγά και θα δημιουργήσει τα ομορφότερα χρώματα;
Πάλεψε έτσι ώστε τα χρώματα να βγουν όσο πιο λαμπερά μπορούν και μπορώ να καταλάβω ότι το μαύρο κάποιες φορές χρειάζεται τόνους δύναμης κι υπομονής για να ανοίξει. Γιατί να μην προσπαθήσεις να κάνεις το σκοτάδι σου μια παλέτα γεμάτη χρώματα; Κι ας κυριαρχεί το μαύρο.
Κανένας δε θα καταλάβει τον αγώνα που έκανες μα ξεχνάς κάτι! Ένας αγώνας ποτέ δε σου εγγυάται τη νίκη. Και ναι, ίσως καμία προσπάθεια δεν είναι αληθινή χωρίς στόχο, ωστόσο καμιά φορά μπορεί να αλλάξει κι όχι από μια ηττοπάθεια που σε καλεί να χαμηλώσεις τα στάνταρς σου, αλλά γιατί θες όντως να τον αλλάξεις.
Οι άνθρωποι είμαστε περίεργα όντα, ίσως με λίγη απομυθοποίηση η παλέτα σου να ανοίξει. Εαυτέ μου, όσο κι αν το θες ποτέ δε θα γίνεις τέλειος, ωστόσο μπορείς κάθε μέρα να είσαι όσο πιο όμορφος μπορείς, έτσι ποτέ δε θα νιώσεις άσχημα γιατί θα ξέρεις ότι ήσουν ό,τι πιο όμορφο μπορούσες εκείνη τη στιγμή κι αυτό έχει σημασία.
Ξέρω ότι μπορεί να μην πιστεύω σε εσένα όσο πρέπει για να σε βοηθήσω να πάμε μπροστά ωστόσο μπορώ να σου υποσχεθώ πως θα προσπαθώ. Θα προσπαθώ κάθε μέρα να είναι ομορφότερη απ’ την προηγούμενη, θα προσπαθώ να γεμίζω συχνά το ποτήρι σου με νερό και να ξεπλένεις τα πινέλα σου καλά απ’ το μαύρο χρώμα για ένα ξεκίνημα γεμάτο λάμψη έτσι ώστε στο τέλος να νιώθεις περήφανος -αν όχι για το τι θα έχεις πετύχει, τότε για το δημιούργημα που έφτιαξες με αυτά τα χρώματα κι είμαι σίγουρη πως η επιφάνεια του χαρτιού θα είναι το ίδιο περήφανη για εσένα.
Μην το βάζεις κάτω με την τελειότητα, τα δήθεν όμορφα χαμόγελα της επιτυχίας των ανθρώπων. Όλοι μα όλοι νιώθουν όπως κι εσύ. Ωστόσο αντί να κάνουμε όμορφα τα ταξίδια των προσπαθειών μας, τείνουμε να τα τροφοδοτούμε με άγχη. Θα καταφέρει αυτό να αλλάξει το αποτέλεσμα; Όχι, ας κάνουμε λοιπόν το ταξίδι μας τόσο όμορφο που να μη μας νοιάζει τελικά τι πετύχαμε κι όλο αυτό όχι για προστασία, αλλά για εμπειρία.
Μαζί καθορίζουμε το μέλλον μας κι αν κάποιες φορές σε γεμίζω τόσο άρνηση που δε σε αφήνω να προχωρήσεις, ξέρω ότι αύριο θα ξυπνήσω και θα προσπαθήσω να σε γεμίσω κάτι διαφορετικό και ξέρω πως σημασία έχει για σένα να ξυπνάς το πρωί και να έχεις λόγους να το κάνεις.
Και μπορεί μέσα στη μέρα η παλέτα σου να αλλάζει τα χρώματα πολύ γρήγορα που αυτό να σε βασανίζει και να σε μπερδεύει, αλλά αυτό το κάνει ενδιαφέρον. Βρες στόχους και γίνε συνεπής, αντίκρισε ό,τι φοβάσαι και πολέμησε πρώτος! Κάνε τα μεγαλύτερα κι ομορφότερα λάθη!
Σταμάτα να ψάχνεις ήρωες να θαυμάσεις και να σε εντυπωσιάσουν και γίνε εσύ ένας ήρωας για σένα που θα σε εντυπωσιάζεις και θα σε θαυμάζεις για όσα κάνεις – ακόμη κι αν αυτό είναι ότι σήμερα ξύπνησες έτοιμος να αντιμετωπίσεις τα πάντα. Γίνε ο ήρωάς σου.
Αγαπημένε μου εαυτέ, κανένα σύμπαν δεν είναι εναντίον μας. Μόνοι καθορίζουμε το μέλλον μας. Θα σε αγαπώ για όσα έκανες μέχρι τώρα και για όσα πρόκειται να κάνεις.
Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννας Μπογιατζή: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Ιωάννα Μπογιατζή
