Λένε ότι στη ζωή είναι καλύτερα ν’ αφήνεις τα πράγματα να βρίσκουν μόνα το δρόμο τους. Να αφήνεσαι στη ροή του ταξιδιού, όντας έτοιμος για όσα θα συναντήσεις στη διάρκειά του. Όλα έρχονται στην ώρα τους κι όλα γίνονται όπως πρέπει, ακόμα κι αν πιστεύουμε ότι το σύμπαν είναι εναντίον μας με όλο του το είναι.
Κάπως έτσι λειτουργούν κι ορισμένα άτομα που περνούν απ’ τη ζωή μας. Απροειδοποίητα, εισβάλλουν σ’ αυτή και φέρνουν τα πάνω-κάτω με τη συμπεριφορά τους. Μας κάνουν να αλλάξουμε τις απόψεις μας, να αναθεωρήσουμε τα πιστεύω μας και μας ταρακουνούν για τα καλά. Κατά την προσπάθειά μας να κατανοήσουμε το περίεργο μυαλό τους, αλλάζει ριζικά η κοσμοθεωρία μας. Πόσο μάλλον όταν αυτό αφορά την ερωτική μας ζωή.
Τότε ζωντανεύει μπροστά μας η ιστορία του Δόκτωρ Τζέκιλ και του Μίστερ Χάιντ. Γνωρίζουμε έναν άνθρωπο στο πρόσωπο του οποίου συμβιώνουν δύο προσωπικότητες. Ή καμιά φορά και περισσότερες. Σαν να γίνεται μια μάχη μεταξύ του καλού και του κακού μέσα τους, που σαν αποτέλεσμα επιφέρει αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές οι οποίες δε μας επιτρέπουν να εξάγουμε κανένα απολύτως συμπέρασμα αφού οι εκπλήξεις καραδοκούν συνεχώς στη γωνία.
Εκεί που νομίζεις ότι ξέρεις τα πάντα για τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου, συνειδητοποιείς ότι στην πραγματικότητα δε γνωρίζεις απολύτως τίποτα. Οι πράξεις του, οι αντιδράσεις του, ο τρόπος που αντιμετωπίζει τις χαρές και τις δυσκολίες που του παρουσιάζονται, όσο περνάει ο καιρός σε κάνουν να δεις πράγματα που μέχρι πρότινος αγνοούσες υποσυνείδητα ή ακόμα και συνειδητά.
Συνήθως όλα ξεκινούν με μια απλή γνωριμία. Αρχικά, διστακτικά και με κάποιες επιφυλάξεις γνωρίζεσαι με τον άλλον. Όσο περνούν οι μέρες, νιώθεις οικεία κι έρχεστε όλο και πιο κοντά. Φαίνεται ένα απ’ τα πιο ευγενικά, έξυπνα, γλυκά κι όμορφα πλάσματα που ξέρεις κι αισθάνεσαι τυχερός γι’ αυτό.
Εκεί μπορεί να υπάρξουν δύο ενδεχόμενα. Το ένα είναι να μπλέξεις με κάποιον που δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει. Όταν είστε μαζί φαίνεται ευτυχισμένος που σ’ έχει δίπλα του και σε αντιμετωπίζει σαν θησαυρό. Άλλες φορές πάλι δε θέλει να βγαίνετε με φίλους ή να βρίσκεστε συχνά και μοιάζει να κρύβεται. Αποφασίζεις λοιπόν να παίξεις το παιχνίδι με τους δικούς του κανόνες κι αντί να ‘ναι χαρούμενος, κατσουφιάζει κι αρχίζει να παραπονιέται ότι τον αγνοείς. Λες και παίζει με τα νεύρα σου δηλαδή. Μια κρύο μια ζέστη.
Το άλλο ενδεχόμενο είναι αυτό που επιθυμείς εσύ. Η σχέση ή η σχεδόν σχέση. Κι οι δύο φαίνεστε να θέλετε το ίδιο πράγμα κι έτσι αποφασίζετε να είστε μαζί. Όλα κυλούν φυσιολογικά αν εξαιρέσεις κάποιες μικρές τριβές. Δε βαριέσαι όμως; Όλα τα πλοία αντιμετωπίζουν φουρτούνες. Κάνεις συμβιβασμούς και περιμένεις να κάνει κι εκείνος. Όμως, πότε μοιάζει με τον πιο καλόβολο άνθρωπο του κόσμου και πότε μεταμορφώνεται στο διάβολο τον ίδιο. Πότε φέρεται σα να είστε ζευγάρι κι άλλες φορές μοιάζει με τον αρχηγό των singles. Άντε τώρα εσύ να βγάλεις άκρη.
Όταν περνάτε καλά όλα είναι εύκολα. Μόλις όμως αγχωθεί για κάτι, τη θέση του αξιαγάπητου συντρόφου σου παίρνει ένα μικρό τερατάκι που δεν ξέρει τι του γίνεται. Όσο κι αν προσπαθείς να τον ηρεμήσεις και να του σταθείς, ξεσπάει σε σένα και σε διώχνει μακριά ενώ άλλες φορές είναι απόλυτα προσκολλημένος πάνω σου. Αντιφατικές συμπεριφορές που το μόνο που κάνουν είναι να σου θολώνουν τα νερά.
Μαθαίνεις πολλά για τον χαρακτήρα των ανθρώπων και σε καταστάσεις αυξημένης έντασης, όπως αυτές ενός τσακωμού ή ακόμα κι ενός χωρισμού. Η απόρριψη πονάει πολύ. Το πρόσωπο που άλλοτε ήταν δυναμικό μπορεί να τσακιστεί. Αυτός που ήταν φιλήσυχος μπορεί να γίνει θηρίο ανήμερο κι αυτός που πίστευες ότι ήταν ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου μπορεί με ευκολία να σου αποδείξει περίτρανα το αντίθετο, αφήνοντάς σε εμβρόντητο να τον κοιτάς αποσβολωμένος.
Μην ψάχνεις έναν τέλειο σύντροφο για να είσαι χαρούμενος. Αποδέξου τον όπως είναι αν θες να είστε μαζί. Όμως, μην καταπιέζεσαι για να ταιριάξεις οπωσδήποτε με κάποιον. Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι συμβατοί μεταξύ μας. Άλλο πράγμα οι σχέσεις ζωής κι άλλο οι σχέσεις βολέματος. Οι άνθρωποι αλλάζουν συνεχώς όπως ακριβώς κι ένα βιβλίο. Κάθε σελίδα που γυρνάς μπορεί να κρύβει και μια ανατροπή, γι’ αυτό μη βιαστείς να πεις πως ξέρεις κάποιον καλά.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε λίγα χρόνια θα κοιτάμε πίσω μας και θα βλέπουμε πόση άγνοια είχαμε στο παρελθόν. Κάπου-κάπου θ’ απομακρύνουμε απ’ τη ζωή μας ανθρώπους τοξικούς γι’ αυτή. Ο καθένας μας είναι πρωταγωνιστής στη δική του ιστορία κι υπεύθυνος για τις επιλογές του.
Το πώς χειριζόμαστε τους ανθρώπους και τις καταστάσεις που ζούμε δείχνει το χαρακτήρα μας, αλλά και τα όριά μας. Οι άνθρωποι στις πρώτες συναντήσεις, δείχνουν όσα θέλουν να δούμε. Πριν ερωτευτούμε λοιπόν, πρέπει να προσπαθούμε να διακρίνουμε στοιχεία που δεν είναι πάντα ορατά γιατί αν δαγκώσουμε τη λαμαρίνα, ο δρόμος της επιστροφής είναι δύσκολος, αν όχι ανύπαρκτος.
Τίποτα δεν πονάει περισσότερο απ’ το να σε απογοητεύει ο άνθρωπος που πίστευες ότι δε θα το έκανε ποτέ. Να γίνεται άγνωστος αυτός που σήμαινε τόσα. Ωστόσο, δεν έχεις ανάγκη ανθρώπους που έρχονται σε σένα όποτε θέλουν κάτι και μετά απλά σε πετούν στην άκρη. Αξίζεις πολλά περισσότερα απ’ αυτό.
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Τσιρίγου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Τσιρίγου
