Σε όλες τις σχέσεις, υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα θέματα, που άμα τα αγγίξεις λειτουργούν όπως το κόκκινο πανί μέσα σε μια αρένα ταυρομαχίας.
Μην με ρωτήσεις ποιος είναι ο ταύρος, ποιος ο ταυρομάχος, κάνε τους παραλληλισμούς.
Ερωτήσεις που όλοι έχουμε στο μυαλό μας και επιθυμούμε να κάνουμε. Κολλάμε όμως στις απαντήσεις που θα ακολουθήσουν, αφού δεν έχουμε ακόμα αποφασίσει κατά πόσο τελικά θέλουμε να τις ακούσουμε ή το αν μπορούμε μετά να διαχειριστούμε τις πληροφορίες που θα μας βομβαρδίσουν.
Με πόσους έχεις πάει; Τι πραγματικά πιστεύουν οι φίλοι σου για εμένα; Αν ποτέ με απατούσες θα μου το έλεγες;
Η τελευταία ερώτηση, που μπορεί να προκαλέσει και πυρκαγιά από τις λίγες, έρχεται πακετάκι με το μεγαλύτερο ίσως δίλημμα, που πρέπει να λύσουμε εμείς πρώτα με τον εαυτό μας:
Αν ο σύντροφος που έχουμε στο πλάι μας, στην πορεία της σχέσης μας απιστούσε, θα θέλαμε πραγματικά να πληροφορηθούμε για το γεγονός ή θα προτιμούσαμε να συνεχίσουμε την κοινή μας πορεία μέσα στην υπέροχη, επί του θέματος, άγνοια μας;
Και κάπου εδώ δημιουργείται το σταυροδρόμι:
Στην πρώτη κατηγορία είναι αυτοί που θα σου δηλώσουν ευθαρσώς πως θέλουν να ενήμεροι για τα πράγματα, από την αμέσως επόμενη κιόλας στιγμή που η άπιστη μοιχαλίδα θα μοιραστεί την ίδια κλίνη με έναν διαφορετικό παρτενέρ.
Οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι προκαθορισμένο το πώς θα αντιδράσουν με την πληροφορία που θα τους σερβιριστεί.
Μπορεί να την επεξεργαστούν, να θελήσουν στο τέλος να σε συγχωρέσουν και όλα μέλι γάλα. Από την άλλη όμως υπάρχει και η πιθανότητα, να χάσουν την εμπιστοσύνη που σου είχαν και να θελήσουν να γκρεμίσουν εν μια νυκτί όλα όσα κτίσατε με προσπάθεια όλο αυτό το διάστημα.
Στην δεύτερη εναπομείνασα κατηγόρια, είναι όλοι οι υπόλοιποι. Αυτοί οι πραγματικά αψυχολόγητοι τύποι, που δεν θα μπορέσω πότε να καταλάβω με τι ακριβώς υλικό είναι γεμάτο το κεφάλι τους.
Είναι όσοι θα δεχτούν να παραμείνουν στα σκοτάδια και θα δηλώσουν γεμάτοι χαρά πως προτιμούν να μην γνωρίζουν για τις τυχόν ατασθαλίες του έτερον ήμισυ τους.
«Δε με νοιάζει το κέρατο από τη στιγμή που δεν το ξέρω», θα σου πουν με μια τέτοια σιγουριά στη φωνή λες και αναφώνησαν την επόμενη σοφιστεία του αιώνα και εσύ θα ψάχνεις τι υπάρχει εκεί κοντά σε γυαλικό για να τους το φέρεις στο κεφάλι.
Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, είναι αυτοί που γουστάρουν τρελά τις ταμπέλες, που ζουν για να χαρακτηρίζονται. Έτσι μέσα στη μακρά λίστα των δήθεν επιτευγμάτων τους, η καταχώρηση του κερατά θα χαλάσει απλά το εξαίσιο σερί τους.
Είναι όλοι αυτοί που θα ενδιαφερθούν απλά και μόνο για το φαίνεσθαι το ταιριαστού ζευγαριού και δεν θα κουραστούν να ψάξουν βαθιά για το λάθος.
Όλη αυτή η κατάσταση βέβαια δεν είναι τίποτα άλλο από αρρωστημένη, αφού ανά πάσα στιγμή ο άλλος μπορεί να σε φλομώνει στο ψέμα για κάθε του κίνηση και όλα αυτά με τις δικές σου ευλογίες.
Παρ’όλα αυτά χωρίς να το θες ίσως και χωρίς να το καταλάβεις, όλο αυτό σκηνικό και όλες οι εν δυνάμει απιστίες θα φθείρουν αρχικά εσένα και ύστερα το σαθρό υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένη η σχέση σου.
Γιατί ένα άτομο που κλείνει εθελοντικά τα μάτια και τα αυτιά του μπροστά στην πιθανότητα να μάθει κάτι που του έχει συμβεί, δεν αφήνει ελεύθερη καμία άλλη αίσθηση για να ζήσει και να νιώσει όλα αυτά που του συμβαίνουν με βεβαιότητα.
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
