Περιμένοντας εκείνη την Παρασκευή
τη γιορτή που με φουστάνι θα ντυθεί
Σαν να προγραμματίζεις την καρδιά, δυνατά ν’ αντηχήσει.
Κι είναι οι φορές που η στιγμή
και οι στιγμές αργότερα απ’ αυτή θα σε προδώσουν.
Κατώτερες θα φανούν των περιστάσεων.
Μα είναι κι εκείνες οι λίγες
που ίσως πολλές να γίνουν
αφού η ώρα θα κυλά αργά,
όχι από ανία μα από χαρά
καθώς τα μάτια σαν κάμερες
θα καταγράφουν τις πιο έντονες σκηνές
αυτές που συνθέτουν τις ιστορίες
που θα αναπαράγονται για χρόνια σε λόγια και συζητήσεις.
Κι εκείνες που το replay ξανά και ξανά θα πατήσεις
γιατί ο νους θα ψάχνει απαντήσεις
Αυτές οι φορές που οι προσδοκίες συναντήθηκαν
και στο εδώ και τώρα πραγματοποιήθηκαν.
Η σκηνοθεσία στο σημείο ανέδειξε το έργο
αφού είχες επιλέξει συμπρωταγωνιστές με αύρες ταιριαστές,
με λόγια που βγήκαν αβίαστα σαν το σενάριο να είχε ξεχαστεί
ή ο ηθοποιός το αγάπησε τόσο που το έκανε παρόν του
έγινε ο ρόλος σάρκα δεύτερη σαν μέσα στο βυθό του.
Και το ρολόι, καλοκουρδισμένο από εσένα, τον μαέστρο
είναι η στιγμή του να εκραγεί
όταν η καρδιά το ίδιο θα θέλει
και πρίμα βίστα στη σκηνή
το τραγούδι του αρχίζει να απαγγέλλει.
Συντάκτης: Άλκηστις
