Μετά από μία εξαντλητική μέρα στη δουλειά με πολλά νεύρα, πίεση και άγχος έφτασες αισίως σπίτι σου έκανες ένα ζεστό χαλαρωτικό μπανάκι και χώθηκες στον βολικότατο καναπέ σου να απολαύσεις με την ησυχία σου τα νέα επεισόδια της σειράς-εμμονής που παρακολουθείς. Και πάνω που βρίσκεσαι στο πιο κρίσιμο σημείο, ντιν! Μήνυμα στο κινητό σου. Ποιος να είναι τέτοια ώρα;
«Βρήκα τυχαία τη θήκη των φακών σου στο ντουλαπάκι του μπάνιου κι είπα να δω τι κάνεις». Τη θήκη των φακών. Αλήθεια τώρα; Πάει κι η χαλάρωση, πάει κι η σειρά και να τα πάλι τα νεύρα, έκαναν τη νέα τους εμφάνιση.
Τρεις μήνες χωρισμένοι μετά από πολύ πόνο και δάκρυ για να ξεπεράσεις αυτόν το χωρισμό, με άφθονο αλκοόλ και άπειρα «γιατί» να τριβελίζουν τα μυαλό σου, τα κατάφερες. Κι έρχεται τώρα το παρελθόν να σου χτυπήσει την πόρτα για μια θήκη φακών. Να ήταν το διαβατήριο να το καταλάβεις, θέλει διαδικασία για να το βγάλεις ξανά. Να ήταν το ρολόι σου κι αυτό να το καταλάβεις κοστίζει κάτι παραπάνω. Αλλά η θήκη; Κανείς δεν ενημέρωσε το δίχως ίχνος μυωπίας παρελθόν ότι αυτές οι θήκες είναι δωρεάν μιας και περιλαμβάνονται στο κουτί με το υγρό για τους φακούς; Είπαμε, μυωπία όχι ηλιθιότητα.
Δικαιολογίες αμέτρητες και φθηνές. Άντρες, γυναίκες, δεν έχει σημασία. Όλοι σε τέτοιες περιπτώσεις θα χρησιμοποιήσουν μια φθηνή δικαιολογία για να στείλουν ένα μήνυμα. Το γιατί ακόμα ερευνάται, αν και έχω κάποιες πιθανές εξηγήσεις κατά νου.
Εξήγηση Νο1. Άγνοια. Το παρελθόν δε γνωρίζει πόσο ταλαιπωρήθηκες για να πας παρακάτω, να περάσεις στο παρόν.
Εξήγηση Νο2. Φόβος. Φοβάται πως αν σου πει τον πραγματικό λόγο για τον οποίο σου έστειλε, το καλύτερο που θα έχει να ακούσει θα είναι κάποιο καντήλι, εξαπτέρυγο, ίσως και όλοι οι άγιοι μαζί. Γλυκιά κουβέντα πάντως δε θα ακούσει.
Εξήγηση Νο3. Ανασφάλεια. Βρήκε έτσι μια βλακεία να σου πει πιστεύοντας πως κατά αυτόν τον τρόπο θα μάθει νέα σου.
Εξήγηση Νο4. Σιγουριά. Είναι πεπεισμένος/η ότι ακόμα λιώνεις και πέφτεις στα πατώματα για χάρη αυτού του έρωτα και το έχει σιγουράκι ότι θα σε ξανακερδίσει ακόμα κι αν σου στείλει το αποτέλεσμα του ματς ΠΑΟΚ-ΑΕΛ Καλλονής.
Ψυχολόγος δεν είμαι, οπότε ας μην κάνω εικασίες. Το τι έχει στο μυαλό του ο καθένας που μπαίνει στη διαδικασία να στείλει ένα ανούσιο μήνυμα με αφορμή ή να πάρει ένα τηλέφωνο με τρεμάμενη φωνή κανείς δεν το ξέρει πέρα από τον ίδιο. Κι από δικαιολογίες άλλο τίποτα. Αρχικά, χωρίς καθόλου σκέψη έχει ήδη μερικές έτοιμες. Ποιες; Αναρωτιέσαι; Γενέθλια, ονομαστική εορτή, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά κι άμα δε βολεύεται ημερολογιακά με τίποτα από αυτά στο παίζει και λίγο πιο της εκκλησίας και έχει και Πάσχα και Δεκαπενταύγουστο. Ε, δεν τα λες και λίγα.
Και κάνε τώρα εικόνα. Δεκαπενταύγουστος, διακοπές, παραλία, ξαπλώστρα, ηλιοθεραπεία, λάδι μαυρίσματος σαν μπαρμπούνι έτοιμο για τηγάνισμα και χτυπάει το κινητό. «Χρόνια πολλά!». Και δε σε λένε ούτε Μαρία, ούτε Παναγιώτη. Τώρα το κινητό πώς βρέθηκε στον πάτο του Αιγαίου να κάνει παρέα με χταπόδια και τσιπούρες, κανείς δεν κατάλαβε.
Το καλύτερο λοιπόν, που έχεις να κάνεις αγαπητό παρελθόν είναι το εξής. Αν στέλνεις επί σκοπού για τυχόν επανασύνδεση, πάψε να βρίσκεις χαζές δικαιολογίες και πες στα ίσια αυτό που σκέφτεσαι και νιώθεις. Αν πάλι στέλνεις γιατί κάπου τυχαία έπεσες πάνω σε μια παλιά φωτογραφία και μιας και παραμένεις single, θυμήθηκες και το καλό κρεβάτι κι είπες να το επαναλάβεις, τότε άδειασέ μας τη γωνιά και μη μας γαμάς την ψυχολογία. Ξέρεις πόσο κοστίζει ένα κινητό στις μέρες μας; Κρίμα είναι, ρυπαίνουμε και το περιβάλλον.
Επιμέλεια Κειμένου Ναντίν Ξυθάλη: Σοφία Καλπαζίδου
Συντάκτης: Ναντίν Ξυθάλη
