Ανεύθυνοι ή απλώς πιο ψύχραιμοι από μας;

Έχουμε την τάση να θεωρούμε ανεύθυνο όποιον δεν έχει την υπευθυνότητα που περιμένουμε. Δηλαδή η υπευθυνότητα είναι ένα χαρακτηριστικό που απαιτεί συγκεκριμένα στοιχεία και όποιος δεν τα έχει θεωρείται λάθος;

Σαφώς και πρέπει να είμαστε άτομα υπεύθυνα και υπεύθυνος είναι κάποιος στην εργασία του μα και στο σπιτικό του. Θέλει υπευθυνότητα για να μεγαλώσεις σωστά τα παιδιά σου λένε οι γύρω, μα ίσως να θέλει περισσότερο αγάπη σε συνεργασία με την υπεύθυνη στάση. Θα έλεγα πως η λέξη αυτή τις περισσότερες φορές ακολουθείται και από κάτι άλλο. Στην εργασία συνδέεται με την ευσυνειδησία, στα παιδιά με την αγάπη, στη σχέση με το σεβασμό προς στο ταίρι μας.

Η υπευθυνότητα είναι ευθύνη, είναι ευσυνειδησία, είναι το θάρρος να στεκόμαστε απέναντι στους άλλους και με σοβαρότητα να αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεων μας. Ίσως για αυτό να είναι ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά των ανθρώπων καθότι εκεί φαίνεται κατά πόσο είμαστε ολοκληρωμένοι ως πρόσωπα.Ίσως. τολμώ να πω, πως η υπευθυνότητα αντιτίθεται στη θρασυδειλία.

Ξέρετε όμως τι σκεφτόμουν; Πως υπάρχουν ορισμένοι που επιλέγουν το δρόμο της ανευθυνότητας και οι υπόλοιποι τους κατακρίνουν χωρίς να είμαι απόλυτα σίγουρη ότι πρέπει να κατακρίνουν τους αποκαλούμενους ανεύθυνους και όχι τους εαυτούς τους πρωτίστως. Ξέρετε κάποιος που επιλέγει να ακολουθήσει το δρόμο της ανευθυνότητας πιθανόν να έχει μεγαλώσει σε ένα καταπιεστικό περιβάλλον, με γονείς που τόνιζαν σε μόνιμη βάση στο παιδί πως πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και ο τρόπος που του εφιστούσαν την προσοχή πιθανόν να ήταν σκληρός και αντιπαιδαγωγικός. Σκεφτείτε συνεπώς έναν άνθρωπο που από τη στιγμή που θυμάται τον εαυτό του έχει τους υπόλοιπους να του λένε πως πρέπει να είναι υπεύθυνος, να υπακούει στους κανόνες. Θα έρθει επομένως εκείνη η ώρα που θα αντιδράσει, θα επιλέξει να ακολουθήσει άλλο μονοπάτι μόνο και μόνο για να μη γίνει σαν τους γονείς του και για να αισθανθεί πως είναι κύριος της ζωής του. Και για να μην το παραβλέψουμε και αυτό, αν ένας γονιός έχει μεγαλώσει το παιδί του με ευκολίες χωρίς να το αφήσει να πέσει στα βαθιά και να βραχεί, τότε πιθανόν να εξελιχθεί σε ενήλικα που η λέξη υπευθυνότητα θα του είναι άγνωστη και τότε θα έχει δυσκολίες στην καθημερινότητά του. Δεν είναι λάθος να μιλάς στα παιδιά για υπευθυνότητα, λάθος είναι ο τρόπος που του το λες.

Δεν γεννιέται κανένας ανεύθυνος, γίνεται από συνθήκες και έτσι δε μαθαίνει ποτέ του πως η υπευθυνότητα είναι πολύτιμο αγαθό, σημαντικός αρωγός μας. Από την άλλη κάποια άτομα έχουν τν δικό τους τρόπο αντιμετώπισης των καταστάσεων, έναν τρόπο που πιθανόν να μην ακολουθεί την πεπατημένη παρ’ όλ΄ αυτά δε σημαίνει πως δεν αντιλαμβάνονται τη σημαντικότητα των πραγμάτων.

Σε έναν κόσμο όπου ό,τι δεν είναι πάνω στις συνηθισμένες ράγες θεωρείται λανθασμένη διαδρομή, εκείνοι που έχουν διαφορετική στάση αποκαλούνται ανεύθυνοι. Δηλαδή πρέπει να παίρνουμε όλοι ένα σοβαρό, σχεδόν βλοσυρό βλέμμα, να σφίγγουμε τα χείλη και με αποφασιστικότητα να λέμε πως είναι η ώρα να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων; Τι λέτε να αλλάξουμε λίγο την εικόνα και να φέρουμε στο νου μας εκείνους που αποφασίζουν όπως και εμείς πως πρέπει να σταθούν στο ύψος των γεγονότων μας με ύφος ψύχραιμο, χαλαρό και πιθανόν πιο λογικό. Τι λέτε; Είναι ανεύθυνοι πραγματικά ή υπεύθυνοι με διαφορετικό τρόπο;

Σαφώς και η υπεύθυνη στάση μάς βοηθάει να αντιμετωπίζουμε οτιδήποτε στέκεται εμπόδιο στην καθημερινότητά μας ίσως για αυτό θα πρέπει να βλέπουμε με μια ανοιχτή ματιά τους γύρω μας, καθότι ο απέναντί μας μπορεί να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με εμάς με μια αλλιώτικη στάση. Δε σημαίνει ότι δεν είναι υπεύθυνος, απλώς επιλέγει με πιο ψύχραιμο μάτι να βλέπει όσα συμβαίνουν γύρω του.

Ο πραγματικά ανεύθυνος από την άλλη, απόρροια του τρόπου που μεγάλωσε, δεν είναι αποδεκτός από τους γύρω του μα είναι δική του επιλογή το πώς θα σταθεί και το αν θα έχει δυσκολίες λόγω τούτης της απόφασης είναι κάτι που θα πρέπει ο ίδιος να έρθει αντιμέτωπος με αυτό και όσο και αν δεν το πιστεύετε, αυτή η αντιμετώπιση δείχνει υπευθυνότητα. Γιατί όσο και αν προσπαθούμε να την αποφύγουμε αυτή τη λέξη πάντα θα υπάρχουν στιγμές που εκείνη θα ξεφυτρώνει και θα μας φανερώνει πως βρίσκεται σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας.