Ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία είναι, όποια θηλυκή ύπαρξη αναρωτιέται σ’ αυτή τη γη πώς γίνεται, με το που χωρίζει με το αταίριαστο ταίρι, εκείνος να βρίσκει τη γυναίκα της ζωής του.
Μέσα στον επόμενο μήνα. Και να την παντρεύεται! Μέσα στον επόμενο χρόνο.
Πώς; Πώς; Πάμε άλλη μία. Πώς;
Πολλοί και πολλάκις επιχείρησαν να δώσουν απάντηση, στο ερώτημα που σιγοφλέγει στις μύχιες γυναικείες ανησυχίες, τρέφοντας χωρισμό μετά από χωρισμό, την ανασφάλειά τους.
Μέχρι που γίνεται ένα γιγάντιο δύσμορφο τέρας που βρυχάται πανταχόθεν.
«Τι έχει αυτή που δεν το έχω εγώ; Τι έκανα τόσο λάθος και εκείνη, το κάνει τόσο σωστά;».
Αυτό είμαστε εδώ να ερευνήσουμε, κουκλάρα μου, και να δεις που θα βρούμε κι άκρη.
Αρχικά να θυμάσαι πάντα, πως είναι δια ροπάλου απαγορευμένο να συγκρίνεις τον εαυτό σου με οποιοδήποτε άλλο ον γένους θηλυκού, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης.
Κάθε γυναίκα, όπως και κάθε άντρας, έχει τα στραβά του και τα ίσια του, όπως επίσης και τα γούστα του, ιδιόρρυθμα και μη.
Εμπιστέψου ότι η φύση, έχει προικίσει τον καθένα με τόσα γούστα όσα είναι και τα, θεωρούμενα από εσένα, ελαττώματά σου.
Κι όχι μόνο «σου» αλλά και των υπολοίπων συμπασχούντων εμμηνόπληκτων.
Ένα το κρατούμενο και προχωράμε.
Δεύτερον, εν αρχή ην εσύ.
Ακόμα και να μην ήσουν η πρώτη γυναίκα που συνάντησε, ερωτεύτηκε και δεσμεύτηκε, στο δικό σου το μυαλό, εσύ είσαι ο ερωτικός του σηματοδότης και το κέντρο αναφοράς των εμπειριών του.
Λάθος!
Κοινό και κατανοητό, αλλά παραμένει λάθος το να πιστεύεις πως είσαι «η γυναίκα της ζωής του» για κάθε έναν που διασχίζει το μονοπάτι σου.
Μήπως ήταν για σένα όλοι «ο ένας», και οι δεκαπέντε που σαγήνευσες τα τελευταία χρόνια;
Μάλλον όχι. Οπότε κάνε μια γουλίτσα τον εγωισμό σου, ώστε να είναι λιγάκι πιο εύπεπτος μετά την κατάποση.
Πάμε παρακάτω.
Όταν ήσασταν μαζί είχατε και οι δύο όλου του κόσμου τα καλά, μαζί και όλη την καλή διάθεση, άντε και πέντε στραβά.
Αυτά τα στραβά σας, ήταν που σας εξώθησαν στο να χωρίσετε τα τσανάκια σας και να πάρει ο καθείς το δρόμο του. Χωρίς μετάνοιες. .
Τι σε χωρίζει από την επόμενη;
Οτι αυτή, για αρχή, ξεκινάει με καθαρό ποινικό μητρώο.
Κι αν έκανε ένα λάθος ο μορφονιός μαζί σου και έδωσε περισσότερο ή λιγότερο χώρο στην παλαίστρα, με αυτήν δε θα το κάνει.
Ό,τι του έλεγες το άκουγε. Πίσω να κάνει δεν μπορούσε. Να βγεί από το ρινγκ στη μέση του αγώνα; Ποτέ. Με αυτήν, όμως, δε θα χρειαστεί να μπει καν στο ρινγκ, γιατί του έμαθες πώς να λύνει τις διαφορές του απ’ έξω.
Δεν είναι ούτε ομορφότερη, ούτε εξυπνότερη, ούτε πιο μοιραία.
Είναι απλά μια άλλη από εσένα.
Διαφορετική και μοναδική κι αυτή, με τα άλλα τόσα στραβά της, που ένα βρήκε και αγκίστρωσε πάνω στο γούστο του.
Μη σου πω οτι είναι και λιγότερο επικίνδυνη.
Είναι ασφαλής, δεκτική και θα επιβραβεύσει απευθείας όσα εσύ κόπιασες να τον κάνεις να καταλάβει.
Και μπράβο σου και μπράβο του και μπράβο της.
Συγχαρητήρια σ’ εσένα, που ενώ τον χώρισες, τώρα που τον βλέπεις με την άλλη, αναγνωρίζεις πόσο έχει βελτιωθεί και πως εσύ συνεισέφερες σε αυτή τη νέα μορφή ωριμότητας.
Αυτό σημαίνει οτι είχες κάτι καλό να δώσεις και τώρα που πήρες την απόστασή σου, μπορείς να το αναγνωρίσεις ενσωματωμένο στον άλλο.
Συγχαρητήρια σε αυτόν, που μπορεί να μην κατάφερε να μείνει δίπλα σου, αλλά συνέχισε να θέλει μαζί του κάποια, ώστε να απλώσει ό,τι έχει στην κρίση των γούστων της.
Τα παλιά και τα καινούρια. Όλα τα στραβά και όλα τα νεοαποκτηθέντα καλά.
Συγχαρητήρια και σε αυτή, την επόμενη, που τον φέρνει κοντά της, αναγνωρίζοντας και αγκαλιάζοντας τη συμβολή σου.
Αυτή, αν είναι καλή, θα διώξει απ’τον ώμο του το αόρατο άγγιγμά σου και θα αντικαταστήσει το χέρι σου, με το δικό της.
Όπως καταλαβαίνεις φιλενάδα, το μόνο που συμβαίνει, είναι πρόοδος.
Προχωράς, γίνεσαι καλύτερος και συνεχίζεις να προχωράς.
Μέχρι να βρεις κάποιον που είναι όσο καλός είσαι εσύ κι από κει και πέρα συνεχίζετε κι οι δυο μαζί, χέρι χέρι, και γίνεστε καλύτεροι παρέα.
Μη φοβάσαι και μη διστάζεις να πεις «Στην υγειά της επόμενης, λοιπόν!», γιατί έχει προηγηθεί το «Στην υγειά σου, πρώτης και καλύτερης!».