Το να επιστρέψεις στα παλιά μπορεί να σε τρομάζει

Ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να πηγαίνει μπροστά, να εξελίσσεται. Οτιδήποτε μας σπρώχνει προς τα πίσω, μας τρομάζει και μας κάνει να αναλογιστούμε αν πράγματι μας ωφελεί. Υπάρχουν στιγμές που φέρνουμε στο νου μας συνήθειες του παρελθόντος και δείχνουμε αποφασισμένοι να μην τις επαναλάβουμε ποτέ ξανά.

Πώς να γυρίσεις σε συνήθειες παλιές όταν πλέον είσαι μια νέα εκδοχή του εαυτού σου με διαφορετικές ανάγκες και προτεραιότητες; Κάποιοι επιλέγουν τη στασιμότητα, τη διατήρηση των συνηθειών που είχαν ως παιδιά από ανάγκη να μη χαθεί η επαφή με το παρελθόν τους. Όμως η ζωή πάει παραπέρα και αν δεν την ακολουθήσουμε θα παραμείνουμε κομμάτι μιας ιστορίας που έχει τελειώσει προ πολλού. Έτσι οι περισσότεροι επιλέγουν την πρόοδο, την προσαρμογή  στα νέα δεδομένα και αποκτούν συνήθειες που εξυπηρετούν το σήμερα και όχι το χθες. Ίσως ορισμένοι να τρέμουν στην ιδέα πως μπορεί και να χρειαστεί να επαναφέρουν συνήθειες παλιές στο παρόν τους, συνθήκες ή και συμβιβασμούς που μόνο ως τροχοπέδη μπορούν να λειτουργήσουν πλέον.

Δε γίνεται να υιοθετούμε συνήθειες και συμπεριφορές που πια δε μας ταιριάζουν. Όταν ήμασταν νέοι επιλέγαμε να εφαρμόσουμε όσα μας διευκόλυναν εκείνη την περίοδο και όσα ήταν μέρος των συνθηκών του τότε. Οι συνθήκες ακολουθούν εμάς, τις επιθυμίες μας και την πορεία που έχουμε επιλέξει. Βλέποντας τον νέο μας εαυτό τρομάζουμε στην τυχόν ανάγκη να ξαναγυρίσουμε σε κάποια από τις παρελθοντικές συνήθειες που πλέον μας είναι τόσο ξένες.

Σκεφτείτε τον εαυτό σας και τις σημερινές σας ανάγκες σε σχέση με ένα χρόνο πριν. Αλλάζουμε κάθε μέρα, αλλάζουμε από το χρόνο, τους γύρω μας, τις περιστάσεις, τις εμπειρίες και όλες αυτές οι αλλαγές οδηγούν σε διαφορετικές συνθήκες μιας ζωής προσαρμοσμένης στη στιγμή που βιώνουμε. Πώς είναι λοιπόν δυνατόν να ξαναγυρνάμε σε συνθήκες που τότε εξυπηρετούσαν εμάς και τις ανάγκες μας, αλλά σήμερα φαίνονται παρωχημένες;

Δεν πρέπει συνεπώς να τρομάζουμε και μόνο στη σκέψη πως θα χρειαστεί να ξαναεπαναφέρουμε συνήθειες που δε θέλουμε, που μας δημιουργούν μεγαλύτερο φόβο από αυτό που έχουμε για αύριο. Και ο κυριότερος πιθανόν λόγος που αισθανόμαστε έτσι είναι ότι νιώθουμε να χάνουμε τον έλεγχο του εαυτού μας. Κανείς δε θα μας αναγκάσει να γυρίσουμε σε πράγματα που ανήκουν στο παρελθόν, αν εμείς δεν το επιλέξουμε συνειδητά. Κάθε πισωγύρισμα στη ζωή μας μάς στερεί τη δυνατότητα για εξέλιξη, μας φέρνει αντιμέτωπους με καταστάσεις τις οποίες έχουμε ήδη βιώσει, αλλά πλέον βλέπουμε με διαφορετική ματιά στην πιο ώριμη εκδοχή του εαυτού μας. Εξάλλου η ζωή πρέπει να είναι δυναμική και υπάρχουν τόσες και τόσες εμπειρίες που έχουμε τη δυνατότητα να ζήσουμε. Γιατί, λοιπόν, να επιλέξουμε να επιστρέψουμε σε κάτι που έχουμε ήδη ζήσει, που έχουμε πάρει μια γεύση, γνωρίσαμε το αποτέλεσμα και τη διαδικασία και μοιάζει για μας μονοπάτι γνώριμο;

Έτσι, λοιπόν, για τις παλιές συνήθειες, όπως και για τις παλιές αγάπες, καλύτερα να μη μιλάμε, ούτε και να τις επαναφέρουμε στη ζωή μας. Για κάποιο λόγο τις κόψαμε και μείναμε μακριά τους, οπότε ας κρατήσουμε τη στάση αυτή κι ας πάμε παρακάτω.