Καλησπέρα! Τι σας έχω για σήμερα;
Έρωτα και συνήθεια. Όχι τη συνήθεια εκείνη την αντροχωρίστρα, που γίνεται ρουτίνα βαρετή, αράχνιασμα και μούχλα ύπουλη, αλλά τις άλλες, τις μικρές – τις καθημερινές.
Εκείνα τα μικρά παραθυράκια αγάπης που κάθε ζευγάρι έχει τον τρόπο του να φτιάχνει.
Διόρθωση: Που κάθε ευτυχισμένο ζευγάρι ξέρει να φτιάχνει.
Θα μιλήσουμε λοιπόν για εκείνους τους άγραφους κανόνες, τις άλλοτε κρυφές κι άλλοτε όχι τόσο συμφωνίες, που φανερώνουν μες στην απλότητά τους τα όρια και τον τρόπο λειτουργίας μιας σχέσης.
Κάθε ζευγάρι είναι ένα σύστημα σωμάτων. Όπως μάθαμε κάποτε και στο σχολείο, στα σώματα ενός συστήματος ασκούνται δυνάμεις. Τόσο εσωτερικές, όσο και εξωτερικές.
Τι είναι αυτό που δίνει στο ζευγάρι νεύρο και χαρακτήρα; Οι εσωτερικές του δυνάμεις. Θα με ρωτήσετε ποιες είναι αυτές οι δυνάμεις; Έρωτας, αγάπη, σεβασμός…
Εδώ θα μου επιτρέψετε να αυτολογοκριθώ και να βάλω ένα στοπ γιατί –θα το πω συλλαβιστά για να είμαστε σίγουροι– βα-ριέ-μαι. Σε νοήμονες ανθρώπους μιλάω και θεωρώ ότι για να έχουμε τις σχέσεις που έχουμε, τα παραπάνω είναι δεδομένα. (Ξέρω ότι μπορεί κάνω λάθος, αλλά τι να πεις, ας κατηγορήσουμε τη ρομαντική μου φύση που αυτά τα θεωρεί δεδομένα).
Οπότε σήμερα θα σας πω για την πραγματική δύναμη, αυτές τις υπέροχες ιεροτελεστίες που σας υποσχέθηκα. Ξεκινάνε για πλάκα, όταν η σχέση μετράει μόλις λίγες εβδομάδες. Τα ζευγάρια που έχουν λόγο να ξυπνάνε ο ένας στο πλάι του άλλου, τις κρατάνε χρόνια. Γιατί δεν μπορούνε να κάνουν αλλιώς.
Πρέπει να μιλήσουν στο τηλέφωνο στις δώδεκα ακριβώς, μόλις ο ήλιος σημάνει μεσημέρι.
Πρέπει να ακούσουν ο ένας τη φωνή του άλλου, να διαφωνήσουν για εκείνη τη λίστα του σουπερμάρκετ που αγνοούν για μέρες επειδή ο καθένας το αναβάλλει να πάει μόνος του, και τελικά να αποφασίσουν να πάνε μαζί.
Θέλουν τα πρωινά του Σαββάτου να διασχίσουν την αγορά χέρι-χέρι. Εκείνη θα βλέπει τις βιτρίνες κι εκείνος θα γκρινιάζει. Κι όταν τα μαγαζιά γίνουν πολλά και τα νεύρα περισσότερα, θα τον σύρει στο αγαπημένο του καφέ στην παραλία και θα τον φιλήσει για να του φτιάξει μουστάκι απ’ το αφρόγαλα του καφέ.
Κάθε Σάββατο, μεταξύ 11 και 2. Γιατί έτσι είναι τα δυνατά συστήματα σχέσεων.
Πρέπει τα βράδια που κοιμούνται χωριστά να στέλνουν μηνύματα, γιατί δε γίνεται να μην πούνε μεταξύ τους την τελευταία καληνύχτα. Υπογράφουν ιδιωτικά συμφωνητικά και υπόσχονται να μην κοιμηθούν ποτέ ο ένας στο κρεβάτι κι ο άλλος στον καναπέ, ακόμα κι όταν είναι τσακωμένοι.
Πάντα λένε «σ’ αγαπώ» πριν κλείσουν το τηλέφωνο.
Όλα αυτά είναι απλά παραδείγματα. Πιάστε μολύβι και χαρτί και γράφτε αυτόν τον τύπο:
Στο σύμπαν των ερωτικών σχέσεων, οι δυνατοί συνδυασμοί τέτοιων μοναδικών συνηθειών ισούνται με τον αριθμό των ζευγαρωμένων-συστημάτων σωμάτων.
Κι αυτό είναι το πιο υπέροχο απ’ όλα: ότι δύο μοναδικοί άνθρωποι, φτιάχνουν τους δικούς τους μοναδικούς κώδικες.
Δικά τους αστεία που δεν καταλαβαίνει κανείς, δικές τους παράλογες προσφωνήσεις που ακούγονται γελοίες στον περίγυρο («παπάκι», «μπαλόνι», «ζούμζου», «ρωμό», «αράπη» και «μιάου»), κι άλλες δικές τους λέξεις.
Λέξεις αστείες ή συνθηματικές. Μια λέξη που ξέρουν ότι όταν ειπωθεί, πρέπει να σταματήσει ο καβγάς και απλά να αγκαλιαστούν για λίγο.
Αλλά προσοχή: όλα αυτά έχουν αξία όταν βγαίνουν αβίαστα. Με τη χημεία και τη φυσική μπορεί κάποτε να κάναμε πειράματα, αλλά τώρα πια όχι.
Αν δεν υπάρξει έλξη, κρούση και τριβή, και κυρίως δράση, αντίδραση μην περιμένετε. Πάτε καλύτερα ο καθένας στο σπιτάκι του όσο είναι νωρίς, κι όσο δεν έχετε πέσει ακόμα στην αρνητική πλευρά της συνήθειας. Αυτής που θα σας κρατήσει σε μια σχέση αραχνιασμένη, μούχλα ύπουλη.
Γι’ αυτό μη ρωτάτε τι κάνει ένα ζευγάρι ευτυχισμένο. Αναρωτηθείτε αν θα φιλούσατε κάθε πρωί τον άνθρωπό σας πριν πλύνει τα δόντια του. Αν ναι, συγχαρητήρια. Αν όχι, βγείτε στους δρόμους να βρείτε αυτόν που θα σας εμπνεύσει να το κάνετε.
Και μην ανησυχείτε. Οι καλές συνήθειες σίγουρα θα έρθουν.
Ακόμα κι αν αυτή είναι να τρώτε κάθε Τετάρτη βράδυ ρέγκα και φασολάδα.
Συντάκτης: Ιρρόη Καρυπίδου
