Περιμένουμε πώς και πώς το «Rogue One», αφού το «The Force Awakens» από τη μια μας έδωσε κάτι νέο μετά από χρόνια, αλλά απ’ την άλλη μας έκανε να διψάμε για περισσότερα. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2016 έχουμε καιρό για να ξαναδούμε για πεντηκοστή φορά όλη τη συλλογή ταινιών του Lucas.
Για όποιον δεν έχει ακόμη καταλάβει, μιλάμε για το Star Wars, την πιο επιτυχημένη σειρά ταινιών επιστημονικής φαντασίας από καταβολής κινηματογράφου.
Ακόμη κι αν κάποιος δεν έχει δει ούτε μία από τις ταινίες –υπάρχει αλήθεια άνθρωπος που δεν έχει δει πότε του Star Wars;– δεν υπάρχει περίπτωση να μη γνωρίζει το σήμα κατατεθέν, το λογότυπο με τη χαρακτηριστική γραμματοσειρά ή να μην αναγνωρίσει τη μουσική των τίτλων αρχής. Είναι άλλωστε τόσο επιβλητική που σε συνεπαίρνει απ’ την πρώτη νότα και σε συνδυασμό με το γαλαξιακό φόντο δημιουργεί αμέσως ατμόσφαιρα.
Αν λοιπόν κάποιος δει τους τίτλους αρχής, θα καθίσει να παρακολουθήσει ολόκληρη την ταινία κι οι ώρες θα περάσουν χωρίς να το καταλάβει. Οπότε, στο καπάκι θα θέλει να δει κι άλλη μία και μετά και την επόμενη. Εκεί καταλαβαίνει όλους όσοι έχουμε φάει τρελό κόλλημα με τα Star Wars.
Δεν είναι τυχαίο που έχουν καταφέρει να αποκτήσουν φανατικό κοινό διαφόρων ηλικιών ανά τον κόσμο. Το παρακολουθεί η ανιψιά μου, το παρακολουθεί κι ο πατέρας μου. Απευθύνεται σε όλους όσους μαγεύει η φαντασία. Διότι πρόκειται για ένα ολόκληρο σύμπαν με διαφορετικούς κόσμους σε ποικίλους πλανήτες.
Καταρχάς, όταν κυκλοφόρησε η πρώτη ταινία, απεικόνιζε πράγματα που το κοινό δεν είχε ξαναδεί. Πέρα απ’ τη σύλληψη της ιδέας, τα εφέ και τα σκηνικά ήταν εκπληκτικά. Ήταν τέρμα πρωτοποριακή για την εποχή της, γιατί μιλάμε για το 1977! Ποιος μπορούσε να διανοηθεί να βλέπει άστρα να εκρήγνυνται, αεροσκάφη να ταξιδεύουν στο διάστημα με την ταχύτητα του φωτός κι ανθρωποειδή να συνυπάρχουν με περίεργα προϊστορικά πλάσματα και high-tech κατασκευές; Ό,τι και να πούμε, ακόμη κι αν σε κάποιον δεν αρέσουν οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας, αυτό οφείλει να το παραδεχτεί.
Κι ερχόμαστε στο θέμα· κλασικό και πάντα επίκαιρο: η αιώνια μάχη καλού και κακού. Η μάχη στο φυσικό κόσμο, αλλά κι αυτή που λαμβάνει χώρα μέσα μας, όταν παλεύουμε να μην επικρατήσει η σκοτεινή μας πλευρά. Κάτι ανάλογο συνέβη και στον Λουκ, έναν από τους βασικούς χαρακτήρες, όπως και στον Νταρθ Βέιντερ. Ο ένας κατάφερε να νικήσει το σκοτάδι, ο άλλος το ακολούθησε. Μαντέψτε ποιος έκανε τι!
Οι ταινίες έχουν τα πάντα. Στιγμές αγωνίας κι έντασης εμπλουτισμένες με προδοσία, ανατροπές και δράση που μας κάνουν να ανεβάζουμε παλμούς κάθε φορά. Μπορεί να ξέρουμε τι θα γίνει στο τέλος, αλλά η ροή μας καθηλώνει.
Έχουμε μια ενωμένη ομάδα που αντιστέκεται κι αγωνίζεται για την αποκατάσταση της ελευθερίας, υπηρέτες του κακού, τη Δύναμη και τη σοφία των μοναχών, φρουρούς της ειρήνης, χιούμορ, δυνατές φιλίες και φυσικά το ερωτικό στοιχείο. Ο καθένας θα βρει έναν ήρωα για να ταυτιστεί μαζί του.
Ο Λουκ είναι ο κλασικός ήρωας. Μέσα του συγκρούεται το καλό με το κακό, το σωστό με το λάθος. Απογοητεύεται, χάνει το κουράγιο του για λίγο και μετά, με τη Δύναμη στο πλευρό του, μάχεται ενάντια στην Αυτοκρατορία. Με τη σοφία των Τζεντάι, κουβαλάει το χρέος να σώσει την Επανάσταση, αφού επάνω του έχουν επενδύσει οι μεγάλοι δάσκαλοι.
Ο Νταρθ είναι απ’ τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες όλων των εποχών. Η πιο επιτυχημένη ενσάρκωση του κακού. Μαύρος κι άραχνος, με μπάσα ηλεκτρονική φωνή και ένα μυστήριο να τον περιβάλλει, αφού δε γνωρίζουμε παρά ελάχιστα πράγματα γι’ αυτόν. Ώσπου βγήκε το prequel και του αφιερώθηκε ολόκληρη τριλογία. Αν και οι περισσότεροι φαν υποστηρίζουν τους Τζεντάι, ο Νταρθ έχει κι αυτός τους αφοσιωμένους υποστηρικτές του. Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που η δεύτερη τριλογία μας εξιστορεί τη ζωή του.
Ο Χαν Σόλο είναι όλα όσα θα θέλαμε να είμαστε. Έχει ένα σαραβαλιασμένο διαστημόπλοιο, που όμως πιάνει απίστευτες ταχύτητες κι –όπως τα παλιά αυτοκίνητα– είναι «σκυλί» κι αντέχει τα χτυπήματα. Έχει ένα κολλητό-συγκυβερνήτη, τον πιστό του φίλο Τσούι, με τον οποίο καταλαβαίνονται απόλυτα, χωρίς απαραίτητα να μιλάνε την ίδια γλώσσα. Είναι ένας γοητευτικός αλήτης, που αρχικά μοιάζει να μην έχει μπέσα και να νοιάζεται μόνο για τα λεφτά, αλλά τελικά βοηθάει την Επανάσταση με κάθε μέσο. Στο τέλος παίρνει και το κορίτσι, τη Λέια.
Η Λέια είναι πριγκίπισσα, αλλά όχι σαν αυτές τις άχρωμες, μη μου άπτου που έχουμε συνηθίσει. Έχει τσαγανό και νεύρο κι είναι η αρχηγός της Επανάστασης. Ζόρικη και δυναμική, με ενεργό συμμετοχή στις μάχες.
Για τις οποίες μάχες, τι να πρωτοπούμε; Άφθονη δράση με λέιζερ και μάχες με φωτόσπαθα -το πιο κουλ όπλο ever. Εφετζίδικο, με έντονο φωτισμό κι ήχο που δίνει τον ορισμό του «τζιζ». Όλοι θα θέλαμε να έχουμε ένα τέτοιο γκατζετάκι στην ντουλάπα μας- μερικοί το έχουμε ήδη. Και διαστημικές μάχες, ανάμεσα σε πιλότους κι αστροκαταστροφείς. Μεγαλειώδεις σκηνές.
Για όλους αυτούς τους λόγους, ώσπου να κυκλοφορήσει η επόμενη ταινία, θα συζητάμε σε φόρουμ, θα διοργανώνουμε αφιερώματα και μαραθώνιους προβολών και θα γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Star Wars φορώντας τις στολές μας και παίζοντας με τα φωτόσπαθά μας. Τα κόμικς και τα video games θα μας κρατούν συντροφιά κι ως τότε «May the Force be with you».
Επιμέλεια Κειμένου Μαρίας Βαή: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Μαρία Βαή
