Το γεγονός ότι είμαστε μαζί με κάποιον για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα δε σημαίνει απαραίτητα ότι τον θέλουμε πολύ κι ας το νομίζουμε πολλές φορές. Πόσες φορές έχουμε μπερδευτεί κι εμείς οι ίδιοι στις ερωτικές μας σχέσεις και δεν ξέρουμε αν πραγματικά θέλουμε κάποιον ή αν μας έχει πιάσει η ανάγκη για επιβεβαίωση, ο εγωισμός μας ή οτιδήποτε άλλο. Και τελικά τι ξεχωρίζει τον εγωισμό από τον έρωτα;
Όπως πολλές φορές θα έχεις ακούσει να λένε, στον έρωτα δε χωράνε εγωισμοί. Έτσι οι περισσότεροι φτιάχνουν στο μυαλό τους τον ένα και μοναδικό έρωτα, αλλά στις πράξεις τα πράγματα λίγο αλλάζουν, γιατί κατά βάση τα αισθήματα είναι τυφλά και άντε να καταλάβεις τι σου γίνεται μετά.
Υπάρχουν πολλά γεγονότα που δείχνουν ότι τα αισθήματά σου για τον αγαπημένο σου ίσως δεν είναι αυτά που νομίζεις και που θα ήθελες/ ήθελε. Δε νοιάζεσαι για το πρόγραμμά του/της και την καθημερινότητά του/της, αλλά αντιθέτως θέλεις να σε ακούει και να μαθαίνει για τη δική σου ρουτίνα και τις δραστηριότητες κάθε σου μέρας. Συνεχώς προσπαθείς να κάνεις την κουβέντα να στραφεί σε σένα, στα δικά σου προβλήματα και ανάγκες, ξεχνώντας και παράλληλα υποβαθμίζοντας τις δικές του.
Δε θα σου λείψει και να μη μιλήσετε όλη μέρα, εξάλλου έχεις ένα σωρό υποχρεώσεις κι ο χρόνος περνάει τόσο γρήγορα που το μυαλό σου μοιάζει να τον/την έχει ξεχάσει. Βλέπεις κλήση ή μήνυμα και ξαφνικά θυμάσαι ότι υπάρχει και αμόρε. Το πρόσωπο είναι εκείνο που επιδιώκει τις πιο πολλές φορές πρώτο την επαφή σας, ενώ εσύ το έχεις κάπως δεδομένο, αφού σου δίνει στο πιάτο ό,τι ζητάς και κυρίως την επιβεβαίωση και την ασφάλεια που έχεις ανάγκη και τη δυνατότητα να μιλήσετε όταν θέλεις εσύ κάπου να πεις τα δικά σου.
Ο τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων είναι διαφορετικός για τον καθένα μας, αλλά ένας ερωτευμένος θα βρει τρόπο να εκφράσει τον έρωτα του προς το αίσθημα. Η τρυφερότητα τις περισσότερες φορές είναι ένα καλό σημάδι ότι ο άλλος νιώθει πράγματα για σένα, ο τρόπος που σε αγγίζει και σε χαϊδεύει όταν είσαι δίπλα του, τα βλέμματα που πετάνε φωτιές όταν τα χείλη σιωπούν.
Αν δε θέλεις το ταίρι και θέλεις μόνο να σε θέλει, πιθανότατα δε σε ενδιαφέρει και να γνωρίσεις τον οικογενειακό και κοινωνικό του κύκλο και ενοχλείσαι στην ιδέα να ενώσετε παρέες και να βγαίνετε μαζί. Δε σε νοιάζει να αποκτήσουν οι φίλοι σου καλή εικόνα ούτε το ανάποδο. Βγαίνεις έξω και απουσιάζει. Φλερτάρεις άνετα, κοιτάς συνεχώς γύρω σου ανήσυχα και μπαίνεις πολλές φορές σε πειρασμό. Είσαι έτοιμος να ρίξεις το κέρατο ή ακόμα χειρότερα το έχεις ήδη κάνει. Τύψεις ή όχι, οι πράξεις μετράνε. Ψάχνεις επιβεβαίωση ή μήπως κάποια γνωριμία-αφορμή για να φύγεις μια και καλή;
Δε σου αρέσει να ακούς και δε συμβιβάζεσαι καθόλου. Θες να γίνεται σχεδόν πάντα το δικό σου και φοβάσαι μη χάσεις έστω και λίγο τον έλεγχο, γιατί έχεις μάθει να τον έχεις. Μια σχέση χρειάζεται συμβιβασμούς και θυσίες και από τις δύο πλευρές, γιατί το να σκεφτείς καμιά φορά και τον άλλον πέρα από τον εαυτό σου θα ήταν όμορφο, μιας και είστε δύο σε αυτή τη σχέση κι όχι ένας. Κι αν τύχει και σε ρωτήσουν φίλοι και γνωστοί αν είσαι ερωτευμένος ή που θα γνέψεις καταφατικά με βαριά καρδιά ή δώσεις μια αδιάφορη απάντηση του στιλ «καλά περνάμε» τότε το πιθανότατα δεν είσαι, εκτός αν είσαι της άποψης ότι καλύτερα να κρατάς τα συναισθήματα σου μόνο για εσένα και για εκείνον.
Πολλές φορές σε συζητήσεις, θα βρεις κάτι αρνητικό να πεις και να μειώσεις το σύντροφό σου άθελα σου. Σεβασμός άραγε υπάρχει ή χάθηκε κάπου στην πορεία; Όταν νιώσεις ότι απειλείσαι από κάποιον τρίτο που μπορεί να φλερτάρει το ταίρι σου, ξεκινά πόλεμος και η ζήλια χτυπά κόκκινο. Μπορεί να υπάρξουν στιγμές που θα τσακωθείτε και μπορεί ακόμα και να χωρίσετε με το που μάθεις ότι κάτι άλλο μπορεί να συμβαίνει στη ζωή του και φυσικά μετά θα χτυπήσεις ξανά την πόρτα για να σιγουρευτείς ότι θέλει ακόμα εσένα. Αν δεν είναι αυτό εγωιστικό, τότε τι είναι;
Κι αν ισχύουν αρκετά από τα παραπάνω, τότε καταλαβαίνεις ότι τελικά δεν τον/την θέλεις αρκετά. Κι όχι γιατί στο λέω εγώ, αλλά γιατί μόλις το συνειδητοποίησες εσύ. Το πράγμα είναι σαφές. Απλώς θέλεις να σε θέλει.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.