Γνωρίζεις κάποιο πρόσωπο που σου κεντρίζει ερωτικά το ενδιαφέρον. Ξεκινάτε να μιλάτε, υπάρχει μια ωραία επικοινωνία ανάμεσά σας, κοινά θέματα συζήτησης, πειράγματα, πιθανόν να δημιουργούνται και κάποια Inside jokes, οπότε αποφασίζετε να τα πείτε κι από κοντά με το πρώτο σας ραντεβού. Δεν αργεί ο καιρός που εν τέλει εσείς οι δύο αποφασίζετε να γίνετε ζευγάρι και να ζήσετε τον έρωτά σας.

Μιλάς για το νέο ταίρι σου σε φίλους και γνωστούς, πιθανόν να τους γνωρίσεις κιόλας, αλλά στα πρόσωπά τους διαπιστώνεις μια ελαφριά δυσαρέσκεια, κάτι που δεν μπορείς να προσδιορίσεις, αλλά κάτι στο βλέμμα τους σου λέει πως κάτι δεν πάει καλά σχετικά με το νέο άτομο που μπήκε στη ζωή σου. Εσύ όμως ζεις στο συννεφάκι σου, δε διαπιστώνεις τίποτα στραβό και νομίζεις πως βρήκες το «δέκα το καλό».

Δε βλέπεις κανένα απολύτως ψεγάδι στο ταίρι σου, ό, τι κι αν σου πει είναι ιερό, τις συμβουλές που μπορεί να σου δώσει τις ακολουθείς ωσάν ευαγγέλιο, πηγαίνετε στα μέρη που συχνάζει εκείνο από την εποχή πριν σε γνωρίσει, υιοθετείς συμπεριφορές που δεν είχες πριν, ξεκινάς χόμπι που ούτε καν είχες ακουστά απλά και μόνο για να περνάς περισσότερο χρόνο μαζί του, ενώ κάνεις στην άκρη πράγματα που σε χαρακτήριζαν στην εποχή «προ Εκείνου». Και κάπου εκεί, συνειδητοποιείς πως έχεις χάσει εσένα.

Όταν ερωτευόμαστε, μοιραία κι ακούσια, μπαίνει ένα κόκκινο πανί μπροστά στα μάτια μας. Μην το μπερδέψεις με το πανί του ταυρομάχου˙ δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Είναι ένα διάφανο κόκκινο πανί που σε κάνει μεν να έχεις την όρασή σου και να βλέπεις τι συμβαίνει τριγύρω σου, αυτά όμως που βλέπεις είναι αλλοιωμένα από ένα κοκκινωπό χρώμα -το χρώμα του έρωτα- που από τη μια σε κάνει να ωραιοποιείς κάποια πράγματα στον σύντροφό σου, από την άλλη όμως σου κρύβει ένα κομμάτι της αλήθειας.

Και πριν προλάβεις να πεις πως για κάποιο λόγο τα έχω βάλει μαζί σου και δεν είμαι υπέρ της ευτυχίας σου, να σε ενημερώσω πως το φαινόμενο αυτό είναι τόσο συχνό που μέχρι κι όνομα έχει. Ονομάζεται «διαδικασία κρυσταλλοποίησης». Πριν όμως τρέξεις σε γιατρούς και ψυχολόγους για θεραπεία, να σου πω πως, πρώτον, αυτό γίνεται ακούσια, οπότε κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει, μόνο ο ίδιος σου ο εαυτός και δεύτερον, όλοι μας -μηδενός εξαιρουμένου- δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Η διαδικασία αυτή σού συμβαίνει όταν ερωτεύεσαι. Δε βλέπεις τον άλλο όπως είναι πραγματικά, με τα θετικά και τα αρνητικά του, αλλά όπως θέλεις εσύ να είναι, παραβλέποντας ελαττώματα και πράγματα που δε σου ταιριάζουν.

Αυτά μπορεί να είναι μικροπράγματα, όπως μια διαφορετική άποψη περί διασκέδασης, μπορεί όμως να υπάρχει ανάμεσά σας ένα τεράστιο χάσμα που, όντας σε κατάσταση ερωτευμένων, δεν μπορείτε να διακρίνετε ούτε ο ένας αλλά ούτε κι ο άλλος. Οι γύρω σας όμως μια χαρά μπορούν να διακρίνουν τις διαφορές. Κι όταν ο έρωτας ξεθωριάσει και μείνει η αγάπη, όταν αυτό το κόκκινο πανί αρχίσει να γλιστράει προς τα κάτω σίγα σιγά, αποκαλύπτοντας τα πάντα, τότε βλέπεις πως ο άνθρωπος που έχεις δίπλα σου δεν έχει καμία σχέση με το άτομο που νόμιζες πως είχες.

Και κάπου εκεί ξεκινάνε οι πρώτοι καβγάδες, οι πρώτες διαφωνίες κι οι πρώτοι τσακωμοί. Εάν το κενό ανάμεσά σας είναι μικρό, τότε με κάποιες αμοιβαίες υποχωρήσεις μπορείτε μια χαρά να τα βρείτε και να συνεχίσετε τη ζωή σας αγαπημένοι. Μπορείτε να συνδυάσετε τα διαφορετικά γούστα σας στη διασκέδαση, να μυήσει ο ένας σε ένα χόμπι του τον άλλο ή ακόμα και να έχετε μια δραστηριότητα που δε συμπεριλαμβάνει το ταίρι σας μέσα, χωρίς να επηρεάσει στη σχέση σας˙ το αντίθετο μάλιστα, μπορεί να σας φέρει πιο κοντά.

Εάν όμως το χάσμα είναι αγεφύρωτο, όπως διαφορετικές απόψεις για το κοινό σας μέλλον, άλλες αξίες για τη ζωή ή όταν ο ένας από τους δύο γίνεται παρεμβατικός στη ζωή του άλλου, τότε καλό θα είναι να τραβήξεις πιο γρήγορα το κόκκινο πανί που σου κρύβει την όλη εικόνα για να δεις σε όλο το μεγαλείο της την απόσταση ανάμεσά σας. Και τότε θα κρίνεις ποιο είναι το καλύτερο για τους δύο σας, πάντα με προτεραιότητα εσένα. Μη σκεφτείς επ’ ουδενί το τι θα πει ο κόσμος, τον χαμένο χρόνο ή οτιδήποτε δεν έχει να κάνει με τον εαυτό σου τον ίδιο. Ο κόσμος πάντα κάτι θα έχει να πει, ο χρόνος δεν είναι ποτέ χαμένος όταν κάνεις πράγματα που εσύ επέλεξες για σένα και που απόλαυσες, ενώ εσύ είσαι το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή σου κι οφείλεις να σε βάζεις πάντα και πάνω από όλα.

Κακά τα ψέματα, ο έρωτας σε τυφλώνει, ο σοφός λαός ξέρει πολύ καλά τι λέει κι όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσες εμπειρίες κι αν αποκτήσεις, αυτό το κλισέ θα είναι πάντα μα πάντα παρόν στη ζωή σου.  Μη φοβάσαι όμως ούτε να καταθέτεις τα όπλα σου. Απλά έχε το νου σου και τα μάτια σου ανοιχτά, προσπάθησε να ξεκλέψεις και λίγο «πραγματικότητα» τραβώντας το πανί από τα μάτια σου και να δεις που στο τέλος όλα καλά θα πάνε. Και θα έχεις όντως δίπλα σου το «δέκα το καλό».

 

Συντάκτης: Ελίνα Μυζίθρα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου