Χριστούγεννα-Πρωτούγεννα, πρώτη γιορτή του χρόνου, λέει ο λαός και ο Μαρκήσιος Παπαχώστας θα πει οτι ο λαός είναι ηλίθιος, γιατί είναι η τελευταία και όχι η πρώτη.
Εντάξει, βασικά η τελευταία είναι η οσία Μελανή που γιορτάζει τριανταμία Δεκέμβρη, άλλα καταλαβαίνεις βλαμμένε μου αναγνώστη τι εννοεί ο Μαρκήσιος.
Ειλικρινά είναι μια από τις πιο ηλίθιες γιορτές. Αν είσαι θρησκευόμενος, πρόβλημά σου μεν, άλλα δικαίωμά σου επίσης να γιορτάζεις την γέννηση του Ιησού.
Αν δεν είσαι όμως, τι σκατά ακριβώς γιορτάζεις ρε χλιμιτζουρα; Τα Mπραουμάλια σαν τους Ρωμαίους, το Χάνουκα η το Καρατσούν;
Αν από την άλλη γιορτάζεις απλά το γεγονός ότι γιορτάζουν οι άλλοι και είσαι χαρούμενος με την γιορτινή ατμοσφαίρα, τότε είσαι χειρότερος από οσό νομιζε ο φιλόσοφος με την εορταστική διάθεση και την μεγάλη καρδιά.
Τι σου αρέσει ρε από μια γιορτή που το βασικό της πράγμα είναι να μαζεύεσαι με τους βλαμμένους συγγενείς σου και να χλαπακιάζετε; Τα φάλτσα σκατόπαιδα που γυρνάνε γύρω γύρω και σε ξυπνάνε πρωινιάτικα για να σου κλέψουν τα λεφτά επειδή μάθανε δυο στροφές από το πιο ηλίθιο τραγούδι της Ελληνικής παράδοσης; (Tουλαχιστον της Πρωτοχρονιάς τα κάλαντα είναι μινόρε, και γίνονται και καλή διασκευή σε ροκιά).
Ή μήπως τα μελομακαρoνα που έφτιαξε η γιαγιά σου; Ή το γεγονός ότι θα σε λυπηθεί η γκόμενα σου και θα σου πάρει καμιά πίπα, γιατί είναι πολύ τσιγκούνα για να σου πάρει σοβαρό δώρο;
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Τα Χριστούγεννα, αν δεν πιστεύεις, δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ωραιότατο κολπάκι για να σου παίρνουν οι εταιρίες τα λεφτά σου, για να κάνεις δώρα στο κάθε βλαμμένο σου ανιψάκι -που ούτε καν θα το εκτιμήσει γιατί του φερε ο Αη Βασίλης μη χέσω- η στην εκάστοτε γκόμενα που θες να βατέψεις.
Τα σύγχρονα Χριστούγεννα είναι σαν την εικόνα του άγιου Βασίλη που έφτιαξε η κόκα κόλα το 1920: Επιχείρηση. Σαν την μέρα των ερωτευμένων, τη μέρα της γυναίκας, την μέρα της μητέρας (παρατηρείτε πόσες μέρες μας έχουν φορτώσει οι γκόμενες για να τους κάνουμε δώρα;) την μέρα των ζώων και την μέρα της μαρμότας, που κρατάει καμιά τετρακοσαριά χρόνια, άλλα μόνο αν είσαι ο Μπιλ Μάρεϊ.
Από την άλλη, είναι τρομερά δύσκολο όλοι να σου λένε «καλά Χριστούγεννα» κι εσύ να απαντάς, «ρε δεν πας στο διάολο!» όποτε το δέχεται ο Μαρκήσιος.
Άλλα όταν ακούει ατάκες του στυλ «λατρεύω τα Χριστούγεννα» κι «έλα βρε αγάπη Χριστούγεννα είναι ας τα περάσουμε μαζί!» δεν μπορεί να καταλάβει τι διαφορά έχουν τα Χριστούγεννα από οποιαδήποτε άλλη μέρα του χρόνου. Γιατί πραγματικά δεν έχουν.
Η μόνη διαφορά είναι ότι είναι επίσημη αργία και αν δουλεύεις παίρνεις τα διπλά.
Επίσημη αργία είναι όμως και η εικοστή πέμπτη μαρτίου,και πιο σημαντική μάλιστα γιατί έχει και ιστορική άξια, άλλα δεν αξιώνεις να την περάσεις με το «μωρό» σου η να σου πάρει δώρο κάνα καρυοφύλλι, γιατί δεν είναι παγκόσμια γιορτή.
Καταναλωτικό σκουλήκι, που σε έχει φάει η αμερικανία και παγκοσμιοποίηση. Ουυυυ ντροπή ρε. Άλλα θα μου πεις, ότι εδώ τα γιορτάζουν στην Ιαπωνία τα Xριστούγεννα και η μονή σχέση που έχουν οι Ιάπωνες με τον Ιησού, είναι ότι εκείνος έκανε το θαύμα με τα ψάρια, και αυτοί το πήραν κυριολεκτικά και τα τρώνε ωμά, εσύ που είσαι και Χριστιανός υποτίθεται δεν θα τα γιορτάσεις;
Εδώ δεν έχει ο Μαρκήσιος να σου πει τίποτα απολύτως.
Η ψευτογιορτινή ατμοσφαίρα είναι που την δίνει στο Μαρκήσιο περισσότερο. Θυμάσαι ότι είσαι κάλος, και φιλάνθρωπος, και ότι λυπάσαι όλους αυτούς που δεν έχουν τίποτα, και τους δίνεις με ύφος πολλών καρδιναλίων τα πενήντα λεπτά που περίσσεψαν μετά τα εφτακόσια ευρό που ξόδεψες στο jumbo και στον Μαρινόπουλο ψωνίζοντας φαγιά για το γιορτινό τραπέζι.
Μπράβο.
Είσαι σπουδαίος ανθρωπιστής. Θα τους θυμηθείς άραγε αυτούς μετά την πρώτη Γενάρη ή του χρόνου πάλι;
Άλλα επειδή γιορτές έρχονται, ο Μαρκήσιος σου εύχεται να σκάσεις από την γαλοπούλα και να την περάσεις με βογκητά όλο το βράδυ.
Καλά σας Χριστούγεννα!
Συντάκτης: Μαρκήσιος Παπαχώστας
