Για όσους είχαν την τύχη να ερωτευτούν ή βρίσκονται τώρα σε αυτή τη φάση, θα πρέπει να έχουν παρατηρήσει πως τίποτα μα τίποτα δε γίνεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο έρωτας δεν ξυπνάει Παρασκευή βράδυ και υπάρχει από τότε και στο εξής. Ο έρωτας, γεννιέται και περνάει από τρία βασικά στάδια. Μέχρι να ερωτευτείς ο νους και η καρδιά σου βιώνουν τρεις φάσεις οι οποίες θα σε κατευθύνουν στο συναίσθημα.

 

1. «Πολύ καλά περνάμε, αρχίζω και φοβάμαι»

Το πρώτο στάδιο λοιπόν είναι αυτό του φλερτ. Όλοι το έχουμε κάνει, όλοι έχουμε φλερτάρει σε μπαρ και σε μοτέλ, σε λεωφόρους και πεζοδρόμια! Έτσι δεν είναι; Ας μη γελιόμαστε από αυτή τη λέξη ξεκινάνε όλα. Από αυτό το παιχνίδι αρχίζει να γεννιέται κάτι, άσχετα με το αν οδηγήσει τελικά κάπου. Το φλερτ λοιπόν, είναι το στάδιο στο οποίο αφού παίξεις με βλέμματα, χαμόγελα και κάθε λογής ερωτικό παιχνίδισμα, θα ξεκινήσεις να «πέφτεις» για τον άλλον. Θα σε ρίξει με τα κόλπα του και εσύ με τα δικά σου. Θα πείτε δυο κουβέντες, μπορεί και παραπάνω κι αυτές οι κουβέντες, είναι τα πρώτα λόγια που θα σε κάνουν να πιστέψεις πως κάτι γίνεται. Το φλερτ λοιπόν, σχετίζεται άμεσα με τον λόγο, με τις κουβέντες που θα ανταλλάξετε μεταξύ σας. Με όλα αυτά, που σιγά σιγά, θα σου κινήσουν το ενδιαφέρον και κάπως έτσι θα ξεκινήσει την τροχιά του το τρενάκι που θα σας πάει στον ωραιότερο σταθμό. Εδώ πρωταγωνιστούν οι λέξεις και η γλώσσα του σώματος κάνει τη μετάφραση. Game on.

 

2. «Θέλω να ορμήξω!»

Δεύτερο στάδιο αυτό του πάθους. Πόσοι έχουμε καεί σε αυτό το στάδιο μου λέτε; Περνάμε από το στάδιο του πάθους μέχρι να ερωτευτούμε ολοκληρωτικά έναν άνθρωπο και κάπου εδώ αρχίζουμε να χάνουμε τη μπάλα που λέμε. Το σώμα παίρνει σκυτάλη. Σε προκαλούν τα μάτια του, το χαμόγελό του, το παρουσιαστικό του ατόμου αυτού. Το βλέπεις και παθιάζεσαι το ίδιο κι αυτό. Λες, «αυτό το πλάσμα το θέλω», «το θέλω στο κρεβάτι μου, το θέλω απέναντί μου, το θέλω μαζί μου». Και κάπως έτσι, περνάς και το δεύτερο στάδιο. Η βιολογία εδώ δε σηκώνει και πολλά. Θα κάνει τη δουλειά της, όπως γνωρίζει πολύ καλύτερα από εμάς η υπέροχη και σοφή φύση.

 

3. «Όλα όσα κάνεις κι όλα όσα είσαι» 

Πριν σβήσουν οι μηχανές περνάς από το τρίτο και τελευταίο στάδιο. Τον θαυμασμό. Εκεί όπου αρχίζεις να ερωτεύεσαι το είναι του άλλου. Εκεί που ανακαλύπτεις πως εκτός από τα μάτια και τα αυτιά, σου έχει γεμίσει και την ψυχή. Αυτή που πας κι εσύ τώρα να ερωτευτείς. Ο θαυμασμός είναι το στάδιο στο οποίο σε κερδίζει πλέον ο τρόπος που έχει επιλέξει να ζει, η ιδιοσυγκρασία και η φιλοσοφία ζωής που κρατά. Είναι εκείνη η τελευταία πίστα και συνάμα η πιο δύσκολη, όπου καταλαβαίνεις σιγά σιγά πως αυτός που έχεις απέναντί σου δεν είναι τίποτα λιγότερο από τον έρωτα που ήθελες να βρεις. Και τον βρήκες. Είναι το ένα βήμα παραπέρα και παραπάνω, είναι το πιο ψηλό ανάστημα. Είναι το να θέλεις να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, για να ταιριάξεις με την εκδοχή που βλέπεις απέναντί σου.

 

Τόσο απλά είναι όλα, τόσο απλός είναι ο έρωτας. Ούτε πισωγυρίσματα, ούτε τετραγωνάκια κι αφετηρίες με πιόνια. Στάδια μεν αλλά με έναν και μόνο προορισμό. Τον έρωτα! Εμείς τα κάνουμε όλα δύσκολα. Εμείς κολλάμε και δεν προχωράμε. Εμείς επιτρέπουμε να μπουν κι άλλοι στο παιχνίδι. Γι’ αυτό λοιπόν βάλτε ένα στόχο. Να φτάσει στα χείλη, στο σώμα και το μυαλό κάτι που να λέει «έρωτας είναι θαρρώ» και τελικά να είναι

 

Συντάκτης: Τζένη Άστρα
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου