Η ανωριμότητα ξενερώνει

Όταν δύο άνθρωποι ερωτευτούν και βρίσκονται στα πρώτα στάδια της σχέσης τους, τα μέλια και οι πεταλούδες στο στομάχι δεν τους αφήνουν να δουν τα ξινά και τις κάμπιες που καραδοκούν λίγο πάρα πέρα.

Όταν είσαι ερωτευμένος δε βλέπεις παρά μόνο τα καλά σε κάποιον και αυτό είναι λογικό γιατί δεν τον βλέπεις ίσως τόσο συχνά, δεν έχεις μπει στην καθημερινότητά του και στην παράλληλη ζωή που έχει και είχε πριν σε γνωρίσει. Κάνετε τέλειο σεξ, μιλάτε με τις ώρες για χαζά πράγματα, περνάτε όμορφα και ο υπόλοιπος κόσμος απλά δεν έχει σημασία.

Λογικό, τα ελαττώματα που κουβαλάει ο καθένας και τα προβλήματα να μην βγαίνουν προς τα έξω, όσο η σχέση είναι ακόμη κάτι που μόνο αυτοί οι δύο άνθρωποι μοιράζονται και βλέπονται μόνο για λίγες ώρες.

Σιγά σιγά, όμως, και αναπόφευκτα, η σχέση αυτή διευρύνει τον κύκλο της, αφού τα δύο άτομα όσο περνάνε οι μήνες μοιράζονται περισσότερο χρόνο μαζί, πάνε σε περισσότερα μέρη μαζί ή και συγκατοικούν. Εκεί αρχίζουν να γνωρίζονται πραγματικά, όταν ο ένας βλέπει την καθημερινότητά του άλλου και γίνεται μέρος αυτής. Συναναστρέφεστε με φίλους, οικογένειες, ανακαλύπτεις πώς διαχειρίζεται τα οικονομικά και τα επαγγελματικά. Σκιαγραφείται σιγά σιγά η μεγάλη εικόνα.

Kαι χωρίς να το συνειδητοποιείς από την αρχή έχετε πλέον κοινή καθημερινότητα. Ό,τι πριν αφορούσε μόνο έναν πλέον αφορά δύο. Η ψυχολογική κατάσταση του ενός επηρεάζει και τον άλλον, τα προγράμματα, η καθημερινότητα, τα πάντα όλα.

Στην πορεία, λοιπόν, μιας σχέσης ίσως προκύψουν κάποια πράγματα που σε ξινίζουν. Ένα από αυτά είναι η ανωριμότητα. Εκεί όπου υφίσταται βέβαια. Το να συνειδητοποιείς ξαφνικά ότι δε σχετίζεται με έναν ενήλικα, αλλά με έναν έφηβο, είτε άντρας, είτε γυναίκα, καμία η διαφορά,  είναι κάτι που μπορεί να σε ξενερώσει απίστευτα, αλλά και να έχει επιπτώσεις στη δική σου ζωή. Γιατί αν ο άλλος είναι ανώριμος, σημαίνει ότι τα κάνει συνεχώς σαλάτα και θέλει κάποιον να τρέχει ξοπίσω του για να σώζει την ημέρα.

Η ανωριμότητα είναι ένα αρνητικό στοιχείο του χαρακτήρα, που μπορεί να εκδηλώνεται σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Στα επαγγελματικά, στα οικογενειακά, στα κοινωνικά αλλά και στα ερωτικά ζητήματα κι όλο αυτό βεβαίως επιφέρει παντού συνέπειες.

Δεν είναι τόσο θέμα γονιδίων, όσο προσωπικών εμπειριών. Δηλαδή, σε ποια ηλικία αναγκάστηκε κάποιος να φερθεί ώριμα στη ζωή του για να επιβιώσει ή πώς του συμπεριφέρονταν οι φίλοι και συγγενείς του, στην ενηλικίωση του.

Σε έναν ανώριμο άνθρωπο δύσκολα μπορείς να στηριχτείς. Οι ανώριμοι είναι συνήθως εγωκεντρικά και κακομαθημένα πλάσματα, ενώ δύσκολα βρίσκουν λύσεις στα προβλήματά τους και αντιμετωπίζουν τη ζωή ως ένα παιχνίδι. Κάποιοι το λένε «το σύνδρομο του Πήτερ Παν». Πέραν, των πιο πάνω δυσκολιών, οι ανώριμοι είναι και συναισθηματικά ανώριμοι. Δηλαδή δεν μπορούν να αυτοπροσδιορίσουν την ταυτότητά τους.

Η ανωριμότητα μπορεί να εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους. Αλόγιστες σπατάλες, ακόμη και υπερχρέωση καρτών, η άρνηση κάποιου να δουλέψει ή το να αλλάζει δουλειές με το παραμικρό πρόβλημα που θα εμφανιστεί. Η άρνηση να μετακομίσει από το σπίτι των γονέων του ή να αντιμετωπίσει τυχόν προβλήματα που προκύπτουν. Τα κλάματα και οι κρίσεις όταν δεν γίνεται το δικό του. Οι συνεχείς καβγάδες με φίλους για το τίποτα και η απαίτηση να έχει συνεχώς τη σημασία των πάντων. Αρκετά ξενέρωτα όλα αυτά, όταν απλά θέλεις να μοιραστείς τη ζωή σου με κάποιον, που απ’ ότι φαίνεται τελικά δεν είναι σε φάση να κάνει το ίδιο.

Δεν είναι καθόλου κακό το να θέλει κάποιος να παραμένει και να νιώθει μέσα του παιδί. Αυτή, όμως, η παιδικότητα και αθωότητα δεν πρέπει να βγαίνει σε όλες τις προεκτάσεις της ζωής μας γιατί τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά. Η ζωή απαιτεί να δείχνουμε ωριμότητα για να επιβιώνουμε.

Δυστυχώς, βρισκόμαστε στην Ελλάδα του σήμερα και όχι στη Χώρα του Ποτέ.