Απόψε δεν είστε (μόνο) γονείς είστε δυο ερωτευμένοι

Κάποια στιγμή στη ζωή μας τυχαίνει να συναντήσουμε εκείνον τον έναν άνθρωπο που θα μας κάνει να νιώσουμε πως θέλουμε να ενώσουμε τις ζωές μας για πάντα. Μία μακροχρόνια και σταθερή σχέση πολλές φορές έχει ως κατάληξη την οικογένεια. Οι δύο σύντροφοι επιθυμούν να γίνουν τρεις ή και περισσότεροι. Αποφασίζουν από κοινού να κάνουν οικογένεια όχι για να σπάσουν τη μονοτονία αλλά γιατί γεννιέται η ανάγκη της ύπαρξης ενός παιδιού, κάτι σαν την τελευταία πινελιά ενός κύκλου αγάπης που ολοκληρώνεται.

Σαφώς τα πράγματα αρχίζουν να διαφοροποιούνται μετά τη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης. Οι ευθύνες μεγαλώνουν, οι υποχρεώσεις αυξάνονται, οι ρόλοι αλλάζουν και η σχέση περνάει σε διαφορετικό επίπεδο. Πολλοί μιλούν για μυστικά που αφορούν στη διατήρηση της έλξης και της φλόγας ανάμεσα στο ζευγάρι όμως στο πέρασμα του χρόνου δεν είναι πάντα εύκολο να έχεις στο μυαλό σου πως πρέπει να είσαι και σύζυγος αλλά και σύντροφος ταυτόχρονα. Πόσο μάλλον όταν ένα μικρό πλάσμα έρχεται για να καθορίσει τη ζωή σου ολοκληρωτικά. Δεν έχεις άλλη επιλογή, θα αφοσιωθείς στο έπακρον στο να του δώσεις τα πάντα. Η ύπαρξή του εξαρτάται από σένα και μόνο.

Σαφώς τα παιδιά έρχονται για να ενώσουν ένα ζευγάρι. Δίνουν άλλο νόημα στον παράγοντα της οικογένειας. Σπάνε την ηρεμία ενός σπιτιού με σκανδαλιάρικα χαχανητά, γεμίζουν όλο τον ελεύθερο χρόνο τόσο του ενός όσο και του άλλου συντρόφου αφού απαιτούν την αμέριστη προσοχή σου κάθε στιγμή. Σε κάνουν να νιώθεις τόσο υπερήφανος όσο δεν ένιωσες ποτέ. Σε αλλάζουν κι αυτή σου η αλλαγή φέρνει στο προσκήνιο άλλες ανάγκες, διαφορετικές συμπεριφορές αλλά και προτεραιότητες. Κάποια στιγμή φτάνεις να μοιράζεσαι εκτός απ’ το κρεββάτι σου, τις προσωπικές στιγμές με τον άνθρωπό σου τον χρόνο που διέθετες για τον εαυτό σου, τη ζωή σου ολόκληρη.

Είναι ίσως η πιο ευχάριστη παραχώρηση που έχεις κάνει ποτέ. Όμως όσο περνάει ο καιρός αρχίζεις να αισθάνεσαι πως εκτός από γονιός έχεις την ανάγκη να νιώσεις ξανά πως είναι ο ρόλος του ερωτικού συντρόφου. Η απόσταση μεταξύ των συζύγων που είναι πλέον απορροφημένοι στο μεγάλωμα των παιδιών μπορεί να γεφυρωθεί καθώς η έλξη που τους ένωσε -αν και παραμένει κρυμμένη κάτω από σκορπισμένα παζλ και αυτοκινητάκια- μπορεί να βγει ξανά στην επιφάνεια. Είναι αναγκαίο να θυμούνται όλα εκείνα που τους φέρνουν πιο κοντά, τον λόγο που διάλεξαν ο ένας τον άλλον. Πρέπει να θυμούνται πώς είναι να περνάς στιγμές με τον άνθρωπό σου μόνοι σας, μακριά από το περιβάλλον που δηλώνει διαρκώς την ιδιότητά τους ως γονείς. Ο αποκλειστικός χρόνος που μπορούν να κλέβουν κάθε τόσο για να βρίσκονται μαζί χωρίς τα παιδιά δεν μπορεί παρά να είναι σύμμαχός τους στην προσπάθειά τους αυτή.

Λίγο άρωμα στο λαιμό, ένα όμορφο ρούχο, ένα καλοχτενισμένο μαλλί, μια πιο λάγνα διάθεση δίνει αμέσως την αίσθηση πως είσαι και πάλι ο ερωτικός εαυτός σου. Αφιερώνεις μια μέρα μόνο για εσάς. Να πάτε να περπατήσετε παρέα στα μέρη που αγαπάτε, να περιμένετε τον ήλιο να δύσει μπροστά σας ενώ κρατιέστε σφιχτά, να χορέψετε ξανά στους ρυθμούς εκείνους του αγαπημένου σας τραγουδιού, να απολαύσετε ένα γεύμα με ηρεμία. Να μιλήσετε. Πόσο καιρό άραγε έχετε να μιλήσετε για θέματα που δεν αφορούν τα μικρά σας θαυματάκια; Πόσο καιρό έχετε να κοιταχτείτε ξανά στα μάτια και γέρνοντας ο ένας στον ώμο του άλλου να ξανά σμίξετε;

Οι συναισθηματικές και οι σωματικές αλλαγές που συμβαίνουν ανάμεσά σας είναι πράγματα απολύτως φυσιολογικά μετά τον ερχομό ενός παιδιού και το να μοιραστείτε ξανά αποκλειστικό χρόνο με το ταίρι σας αποτελεί σταθμό και βασικό στάδιο για τη βιωσιμότητα της σχέσης. Οι σύντροφοι θα πρέπει να είναι και να παραμένουν ενωμένοι με βασικό τους μέλημα να ικανοποιούν όχι μόνο τις ανάγκες των παιδιών αλλά και ο ένας του άλλου. Μια όμορφη κουβέντα, ένα θελκτικό βλέμμα, ένα άγγιγμα είναι ικανά να αναβιώσουν μνήμες που ξεχάστηκαν και να δυναμώσουν ξανά την επαφή.

Η μετάβαση στον γονεϊκό ρόλο είναι ίσως η πιο δύσκολη δοκιμασία. Σε απομονώνει από τον κύκλο σου, τον άνθρωπό σου, την δουλειά σου. Σου επιβάλλει να μάθεις να φροντίζεις κι άλλες ζωές εκτός απ’ την δική σου, σε ωριμάζει όμως και σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Σε φέρνει πιο κοντά στον εαυτό σου, τα θέλω σου και τον σύντροφό σου όταν ο χειρισμός είναι λεπτός και σωστός. Όταν κρατούνται οι ισορροπίες και η σωστή επικοινωνία. Όταν οι σύζυγοι δεν ξεχνούν πώς είναι να διεκδικείς τον άλλον όσα χρόνια κι αν περάσουν κι ότι εκτός από γονείς είναι και ζευγάρι που ξέχασε να αφιερώνει χρόνο ο ένας στον άλλο. Μια ώρα τη μέρα αρκεί, ίσως και πέντε μόνο λεπτά, για να θυμίσεις στον άνθρωπό σου ότι είναι η επιλογή σου στο πριν το μετά και το τώρα.