Κανένα σπίτι δεν είναι γεμάτο χωρίς μια μαμά μέσα σ’ αυτό. Κι όταν λέμε μαμά, δεν εννοούμε οποιαδήποτε μαμά, αλλά μόνο τη δική μας μαμά. Αυτήν που μπορεί να μας φωνάζει το ένα λεπτό και να μας αγκαλιάζει το άλλο. Εκείνη που θα προσπαθήσει να μας κρατήσει μούτρα γιατί δε φάγαμε το φαγητό που μαγείρεψε, ενώ ταυτόχρονα θα ετοιμάζει δεύτερο αποκλειστικά για εμάς. Τη γυναίκα που μας φτιάχνει τη διάθεση μόνο από τη μυρωδιά της, μια μυρωδιά που θα θέλαμε να κλειδώσουμε κάπου και να μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε σε έκτακτη ανάγκη όταν χρειαζόμαστε ένα χαμόγελο.
Όλες οι μαμάδες του κόσμου είναι ταυτόχρονα τόσο ίδιες αλλά και τόσο διαφορετικές. Σε μια συζήτηση με τους φίλους σου θα πεις άπειρες φορές «Ναι, κι η δική μου το κάνει αυτό». Αν όμως κάποιος σου ζητούσε να την αλλάξεις με κάποια άλλη θα του έκοβες το χέρι μόλις τολμούσε να κάνει ένα βήμα πιο κοντά προς τη μαμά σου. Σίγουρα δεν είναι τέλεια κι εύχεσαι να μην έκανε πολλά απ’ όσα κάνει. Παρ’ όλα αυτά είναι μοναδική κι αναντικατάστατη για τον καθένα από εμάς. Κι ας μαλώνουμε μαζί της για τα πάντα, από τη θέση της οδοντόκρεμας μέχρι την αγορά καινούριου διαμερίσματος.
Μπορεί να σε τρελαίνει όταν συμμαζεύει τα πράγματά σου και μετά δε βρίσκεις τίποτα, μπορεί να σε βγάζει εκτός εαυτού κάθε φορά που μπουκάρει στο δωμάτιό σου σαν πυροτέχνημα αγκαλιά με την ηλεκτρική σκούπα ενώ εσύ κοιμάσαι, μπορεί να μην αντέχεις άλλο να κουβαλάς τη ζακέτα όταν έξω ο τόπος βράζει και μπορείς να ψήσεις μπριζόλα στα πεζοδρόμια. Μπορεί να σε κουράζουν οι ατελείωτες ερωτήσεις για το πώς ήταν η μέρα σου, πού πήγες, με ποιον, πόση ώρα έκατσες εκεί, τι ήπιες, γιατί ήπιες τόσο πολύ, αν έφαγες, πότε θα παντρευτείς και γιατί δεν παίρνεις επιτέλους αύξηση στη δουλειά.
Είναι αυτή όμως που θα σου πει με απόλυτη ειλικρίνεια πως το παντελόνι που φοράς σε παχαίνει ενώ ξέρεις πως στα μάτια της είσαι το πιο όμορφο παιδάκι στον κόσμο όσο χρονών κι αν είσαι πια. Η μαμά σου μπορεί να μη γνωρίζει από ‘σένα όλες τις λεπτομέρειες της ζωής σου, αλλά σίγουρα ξέρει τα πάντα για ‘σένα ακόμα κι αν εσύ δεν ξέρεις πως ξέρει. Κατάλαβες; Η μαμά ξέρει κι ας κάνει πως δεν ξέρει, κι ας νομίζεις εσύ πως δεν ξέρει. Απλώς ξέρει. Αντιλαμβάνεται τη διάθεσή σου από το περπάτημά σου, από τον τρόπο που πετάς το μπουφάν στον καναπέ, από τα πόσα μπιπ πέρασαν πριν σηκώσεις το τηλέφωνο.
Όλη της η ζωή θα περιστρέφεται πάντα γύρω από ‘σένα. Όλο της το πρόγραμμα, οι συνήθειες, τα νέα. Πάντα θα μιλάει για ‘σένα με καμάρι κι ας μην το αξίζεις σε τέτοιο βαθμό. Θα επικροτεί κάθε σου επίτευγμα και θα νιώθει περήφανη σε κάθε μικροσκοπικό βήμα που κάνεις. Θα απλώνει τα χέρια να σε πιάσει αν δει πως πας να πέσεις και θα απομακρυνθεί για να μη σου κλέψει τη δόξα της επιτυχίας. Θα στέκεται πίσω σου και θα σε προσέχει αθόρυβα. Και θα είναι κάτι παραπάνω από ευτυχισμένη αν μπορεί να ταξιδεύει μαζί σου ακόμα και στο πίσω κάθισμα. Φυσικά θα χρειαστεί να εγκρίνει το συνοδηγό πριν ξεκινήσει το ταξίδι, αλλά ακόμα κι αν δεν το κάνει υπάρχει πάντα η λύση της δυνατής μουσικής για να μην την ακούς.
Εννοείται πως είναι βιολογικά υποχρεωμένη να σ’ αγαπάει σε κάθε στραβή, σε κάθε αποτυχία, σε κάθε κλείσιμο πόρτας, σε κάθε βαριά κουβέντα. Δεν είναι όμως απαραίτητο να χαμογελάει σε όλα αυτά και να δέχεται όλα σου τα χτυπήματα σαν ασπίδα. Είναι ο πιο δυνατός κι ο πιο αδύναμος άνθρωπος που θα γνωρίσεις ποτέ στη ζωή σου. Θα κλάψει την πρώτη φορά που θα της δηλώσεις πως θέλεις να βρεις δικό σου σπίτι και να γίνεις ανεξάρτητος. Κι όταν το βρεις θα έρθει να στο καθαρίσει. Και θα σου στέλνει φαγητό κάθε μέρα. Θα σε παίρνει τηλέφωνο και θα σε ρωτάει πώς πάει η ανεξαρτησία και δε θα σου πει ποτέ μα ποτέ πόσο μόνη νιώθει όταν είσαι μακριά. Γιατί στη ζωή της θα είσαι πάντα εσύ ο πρωταγωνιστής. Πρώτα θα σκέφτεται εσένα και μετά -αν προλάβει- τον εαυτό της. Εξάλλου από τη γέννησή σου έπαψε ν’ ακούει στ’ όνομά της και άρχισε να γυρνάει μόνο στο «μαμά».
Δεν υπάρχουν αρκετές λέξεις σ’ αυτόν τον κόσμο για να περιγράψουμε μια μαμά. Αν έχετε τη δική σας κάπου κοντά αυτήν τη στιγμή, αγκαλιάστε την τώρα αμέσως. Κι αν δεν την έχετε, πάρτε την τουλάχιστον ένα τηλέφωνο. Μαζέψτε όσο το δυνατόν περισσότερες στιγμές μπορείτε στο μυαλό σας μαζί της και φυλάξτε τις για τις δύσκολες μέρες. Μη χάνετε ευκαιρίες να βρίσκεστε με τη μαμά σας, να της μιλάτε όμορφα και να γίνεστε κι εσείς η ασπίδα της καμιά φορά. Γιατί είναι πραγματικά μόνο μία και σαν αυτήν δεν υπάρχει άλλη πουθενά. Να είστε ο άνθρωπος που πιστεύει η μαμά σας πως είστε και να μην τη στεναχωρείτε. Την αγκαλιάσατε τελικά ή ακόμα;
Συντάκτης: Ελίνα Ανδρεάδου
