Μικρά και μεγάλα κουτιά, σακούλες, κορδέλες και μπιλιετάκια, αν μη τι άλλο τα δώρα είναι ένας από τους κυριότερους λόγους, που αγαπάμε τόσο τις γιορτές. Γιατί η όλη διαδικασία που κάνουμε για να τα αγοράσουμε και να τα προσφέρουμε είναι μια μικρή ιεροτελεστία.
Ξεκινάει με τη σκέψη, του τι να είναι άραγε αυτό που θα αρέσει στον άλλον, συνεχίζει με την απόγνωση όταν ανακαλύπτεις ότι τα έχει όλα, ενώ κάπου στο τέλος έρχεται η ιδέα, τότε πηγαίνεις τρέχοντας στα μαγαζιά, το αγοράζεις και το κρύβεις για να διατηρήσεις μέχρι την ώρα της ανταλλαγής το μυστήριο.
Τι είναι όμως αυτό που κάνει πραγματικά ένα δώρο επιτυχημένο;
Κάτι το οποίο όταν ξεσκίσεις το αμπαλάζ του, θα σε κάνει να αναφωνήσεις ένα ειλικρινέστατο ευχαριστώ και όχι ένα ευγενικό μουρμούρισμα σαν και αυτά που σε ανάγκαζε να λες η μαμά σου στη νόνα, που αρνούνταν να αποδεχτεί ότι μεγάλωσες και συνέχιζε να σου φέρνει ανούσια παιχνίδια.
Σε αυτό το σημείο κάποιοι θα απαντήσουν, το περιτύλιγμα και το πόσο ανεβασμένη ήταν ή όχι η τιμή του. Στην κατηγόρια αυτή δίχως ερώτημα ανήκουν οι λεγόμενοι επιδειξίες, υλιστές μέχρι αηδίας, προσδοκούν ο εκάστοτε αγαπημένος να γεμίσει τα συρτάρια τους με κουτιά από ακριβά κοσμηματοπωλεία.
Γι’αυτό στην επόμενη συνάντηση θα πιάσουν τα μαλλιά μια ψηλή αλογοουρά θυσιάζοντας την χτεσινή επίσκεψη στο κομμωτήριο, μόνο και μόνο για να σου κάνουν μόστρα τα πανάκριβα σκουλαρίκια, που τους πήρε το κελεπούρι τους. Και ας κυκλοφορούν άλλες τρεις στην Αθήνα με το ίδιο ζευγάρι στα αυτιά, αγορασμένο από τον ίδιο αγαπημένο.
Οι άντρες της εν λόγω κατηγορίας δείχνουν μια μεγαλύτερη προτίμηση στα ρολόγια χειρός σε μέγεθος τοίχου ενώ ανεβάζουν μανίκια ακόμα και όταν το θερμόμετρο δείχνει πέντε βαθμούς υπό του μηδενός, μόνο και μόνο για να τραβήξουν την προσοχή σου στο γιγάντιο καντράν τους.
Οι άλλοι μισοί όμως, είναι αυτοί που θα σου τονίσουν πως όπως ακριβώς και με τα βιβλία, σημασία στα δώρα έχει το περιεχόμενο. Είναι οι ίδιοι που θα συγκινηθούν όταν θα τους προσφέρεις ένα ζευγάρι χειροποίητα σκουλαρίκια ή μια κορνίζα με την φωτογραφία σας από τις περσινές καλοκαιρινές διακοπές και θα συνοδέψουν πάντα το ευχαριστώ τους με ένα φιλί και μια αγκαλιά.
Για εμένα που ολίγον τι με απασχολεί η αξία ενός αντικείμενου, αφού ένα από τα πιο αγαπημένα μου δώρα είναι δύο μπαλαρίνες μέσα σε κάδρα ζωγραφισμένες από την παιδική μου φίλη, έχω να σου πω πως μεγάλη σημασία αν όχι την μεγαλύτερη, παίζει ο λόγος για τον οποίο γίνεται η αγορά.
Γιατί αν πας και μου φέρεις εκατό κόκκινα τριαντάφυλλα κι ένα βραχιόλι από πλατίνα, επειδή τον τελευταίο μήνα με έχεις κάνει τάρανδο ή επειδή γύρισες εχθές από την δουλειά νευριασμένος και ξέσπασες άδικα πάνω μου και τώρα πας να με καλοπιάσεις, να τα βράσω τα λουλούδια να τα κάνω γλυκό του κουταλιού και ύστερα να στα φέρω μαζί με την κατσαρόλα στο κεφάλι.
Αν όμως πας στο περίπτερο για τσιγάρα και γυρίσεις κρατώντας εκείνη τη σοκολάτα με το κεράσι που ξέρεις ότι λατρεύω, έτσι γιατί την είδες και με σκέφτηκες θα με κάνεις να νιώσω η πιο ευτυχισμένη και τυχερή γυναίκα όλου του κόσμου.
Για αυτό επειδή γιορτές πλησιάζουν και όλοι προβληματιζόμαστε στο τι πρέπει να αγοράσουμε, αυτό που πρέπει να θυμάσαι φίλε αναγνώστη είναι το εξής: Δε χρειάζεται να ξοδέψεις όλο σου το μηνιάτικο για να εντυπωσιάσεις αυτήν, την μαμά και τις κολλητές της, φτάνει μόνο να βάλεις το μυαλό σου να δουλέψει και να σκεφτείς κάτι που θα της αρέσει πραγματικά.
Όσο για εσένα που στέκεσαι στις παραλαβές, μην ξεχνάς πως τώρα δεν είναι η χρυσή ευκαιρία για να σου πάρει ο άλλος, αυτά που η δική σου τσέπη δεν μπορεί να αντέξει.
Έχε πάντα στο μυαλό σου την πρόθεση πίσω από την πράξη, άλλωστε η ιστορία από το δημοτικό ακόμα, μας προειδοποιούσε «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας».
Συντάκτης: Μαρία Τριγώνη
