Ξανά μαζί σημαίνει και πιο συνειδητά μαζί

Η ελευθερία των ανθρώπων απλώνεται και μέσα στις σχέσεις και ίσως από κει να ξεκινάει και ως κινητήρια δύναμη της ζωής μας. Δε μας ανήκει κανείς. Δεν είναι κτήμα μας να τον περιφράξουμε για να τον κρατήσουμε κοντά μας. Όμως και τίποτα δεν τελειώνει αν δεν έχει τελειώσει μέσα μας. Και πώς να καταφέρεις να μηδενίσεις τα αισθήματά σου, τα οποία ακόμη και να θέλεις δεν πνίγονται; Και πώς να διαχειριστείς τον άλλον που εμφανίζεται ξανά ή που ίσως και να μην έχει χαθεί ποτέ τελικά κι αναζητά εκείνο τον μοναδικό τρόπο να σε προσεγγίσει για δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία στη σχέση σας.

Πρόσφατα μου είπανε πως οι δεύτερες ευκαιρίες δίνονται για να τελειοποιεί κάποιος τα λάθη της πρώτης φοράς. Και δεν κρύβω πως με δίχασε αυτό. Πώς θα αποφασίσεις για μια δεύτερη ευκαιρία; Αρνιόμουν πάντα να σκέφτομαι πως ο σύντροφος μας «θα έχει αλλάξει» ή πως θα φάω ένα «ξαναζεσταμένο φαγητό» που δεν έχει ακουμπήσει κανείς, αποφασίζοντας αν θα πρέπει να δώσω ή να ζητήσω μια δεύτερη ευκαιρία.

Σκέψου απλά. Αν ήταν κάτι όμορφο και για τους δυο γιατί θα έπρεπε να τελειώσει. Τι φοβηθήκατε; Καμία σχέση δεν αποκρυπτογραφείται από τη λογική. Μήπως τελικά θα έπρεπε να μηδενίσετε για να ξαναρχίσετε; Μήπως εκείνη η παύση, να ήταν απαραίτητη και για τους δυο σας; Και αν ο έρωτας σάς βρήκε κάποια στιγμή ήρεμους και χαλαρούς και σας ένωσε, το γεγονός του χωρισμού δε σημαίνει πως δεν ταιριάζετε. Ο χρόνος που περάσατε χώρια να ωρίμασε τα θέλω του καθενός, να δοκίμασε τον καθένα σας μέσα από άλλα βιώματα, που σας έκαναν πιο σοφούς. Κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί για την ευτυχία μας. Οι σχέσεις χτίζονται.

Φαντάσου μια ζυγαριά που θα τοποθετήσεις τα δικά σου σταθμά. Σκέφτεσαι το λόγο που χωρίσατε, το χαρακτήρα που έχει ο σύντροφος σου, αν είχατε διάθεση προσαρμοστικότητας μέσα στην σχέση.  Άλλωστε η δεύτερη ευκαιρία προς πείσμα όλων μπορεί να καταλήξει σε μια υπέροχη σχέση. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πως αγαπάμε τον άλλον και έχουμε την ανάγκη του για να υπάρχει στη ζωή μας, από το να μην μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτόν. Δεν ξαναγυρνάς γιατί είσαι μόνος. Ξαναγυρνάς γιατί χωρίζεις, ομφαλοσκοπείς, βλέπεις ότι εκεί κουμπώνεις και ξανασμίγεις.

Λένε πως η μαγεία δεν ξαναγυρνά. Ναι. Ίσως να έχουν δίκιο. Ίσως πάλι και όχι. Σκεφτήκατε πως ίσως αυτή η μαγεία της δεύτερης φοράς να είναι δυνατότερη; Τι πιο ουσιαστικό από το να ανακαλύπτεις πως έχεις βρει τον άνθρωπό σου, πως τη συνήθεια την κάνατε λατρεία, πως είναι ο έρωτας που αφήσατε στη μέση, το πάθος που έγινε αγάπη, η ασφάλεια της αγκαλιάς και της ανάγκης να υπάρχει στη ζωή σου για να νιώθεις καλά, είναι το διαχρονικό που θρέφεται κάθε μέρα και από τους δύο. Να λες «εδώ είμαι και εδώ θα είμαι», «μη φοβάσαι», «σ’ αγαπώ». Και σε πείσμα όλων μας, να ξέρεις πως αυτή η μαγεία κάνει τις δεύτερες φορές δυνατότερες.