Κάρμα, καρμικές σχέσεις, καρμικοί έρωτες κι οτιδήποτε έχει να κάνει με το γραμμένο και το πεπρωμένο αποτελούσε ανέκαθεν βασικό θέμα συζήτησης και προβληματισμού. Είναι η ανάγκη που έχει ο άνθρωπος να εξηγήσει τα ανεξήγητα, να δώσει μια λογική υπόσταση σε συναισθήματα και καταστάσεις, ακόμη και να προβλέψει το μέλλον. Απ’ την αρχαιότητα μάλιστα γίνονταν τέτοιες προσπάθειες, από κάπως μεθυσμένες καλλονές κι όχι και πολύ νορμάλ γέροντες, που μιλούσαν με Θεούς κι ουράνια σωμάτια, διαβάζοντας τα επόμενα ή και τα προηγούμενα κεφάλαια στη ζωή των ανθρώπων.

Το κάρμα λοιπόν και πιο συγκεκριμένα οι καρμικές σχέσεις, είναι αυτές που στο παρελθόν για τον Χ, Ψ λόγο δεν κατάφεραν να ολοκληρωθούν και να εκπληρώσουν το σκοπό τους. Είναι άλλοτε φιλικές κι άλλοτε ερωτικές, και περιλαμβάνουν συνήθως δύο άτομα που στην τωρινή τους ανθρώπινη μορφή καλούνται να λύσουν τις διαφορές τους και να ισορροπήσουν τις ενέργειές τους, με στόχο τη γαλήνη και την ηρεμία της ψυχής. Τα λέω καλά;

Όχι! Φυσικά κι όχι. Φυσικά και δεν τα λέω καλά. Ποια τωρινή ανθρώπινη μορφή και τι δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν στο παρελθόν; Είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή πριν 10, 100 ή 1000 χρόνια το συμπάν τάχθηκε εναντίον μας; Ή μήπως είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι το ίδιο σύμπαν αποφάσισε τον 21ο αιώνα να διορθώσει την προηγουμένη μαλακία του;  Κι αν δεν ευθύνεται το σύμπαν, μήπως τότε οι διάφοροι θεοί και δαίμονες τσέκαραν την ατζέντα τους και προγραμμάτισαν την επανένωση τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή;

Όταν ο κόσμος στην πραγματικότητα καίγεται, είναι τουλάχιστον εγωιστικό να θεωρούμε τους εαυτούς μας τόσο σημαντικά πρόσωπα στην παγκόσμια ιστορία. Πρόκειται για θεωρίες συνομωσίας και παραμυθάκια της Χαλιμάς, και θα σας δώσω τη δίκη μου οπτική σχετικά με τους ανθρώπους που ήταν γραφτό να συναντηθούν, γιατί για να λέμε την αλήθεια έχω υποστηρίξει κι εγώ αυτό το επιχείρημα.

Μέσα λοιπόν στο δικό μου το μυαλό, όταν λέω ότι δύο άνθρωποι ήταν η μοίρα τους να βρεθούν, εννοώ ότι ήταν γραφτό να συναντηθούν και να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους, νοητικά, εγκεφαλικά ή ψυχικά. Κι όταν λέω γραφτό δεν εννοώ ότι στα βιβλία της μοίρας είχε σε κάποια σελίδα τη φάτσα τη δική μου μαζί με του άλλου.

Εννοώ πως ο χαρακτήρας κι η προσωπικότητα που έχω διαμορφώσει εγώ για παράδειγμα, κάποια στιγμή θα συναντούσε μέσα στα τόσα εκατομμύρια ανθρώπους, ένα άτομο ανεξαρτήτως φύλου, εθνικότητας, χρώματος και πεποιθήσεων που θα αλληλεπιδρούσε σε τέτοιο βαθμό μαζί μου ώστε να επαναπροσδιορίσει τις αρχές και τα ιδανικά μου.

Και για να το θέσω και λίγο διαφορετικά. Αν αναλύσουμε ετυμολογικά τη λέξη κάρμα, προκύπτουν οι λέξεις αίτιο κι αποτέλεσμα. Είναι με άλλα λόγια μια περιγραφή της σχέσης αιτίου κι αιτιατού, κάθε δράση έχει μια αντίστοιχη αντίδραση και πάει λέγοντας.

Δεν έχει γράψει κάποιος άλλος τη ζωή μου κι εγώ είμαι απλώς ο ηθοποιός που επιλέχθηκε απ’ την οντισιόν. Εγώ, ως νοήμον ον, έχω ελεύθερη βούληση κι είμαι ο μοναδικός υπεύθυνος για τις επιλογές και τις πράξεις μου.

Ο μόνος ρόλος που παίζει το κάρμα στη ζωή μου είναι να μου υποδείξει πρόσωπα, οι αξίες κι οι πεποιθήσεις των οποίων, θα με βοηθήσουν να εξελιχθώ. Το αν παράλληλα θα αναπτυχθούν ερωτικά συναισθήματα και ζήσουμε ένα παραμυθένιο έρωτα είναι άσχετο και δε σημαίνει πως σε προηγούμενη ζωή μας ήμασταν οι αδικοχαμένοι Ρωμαίος κι Ιουλιέτα!

Καρμικές είναι οι σχέσεις που θα αλλάξουν τα όσα πίστευες, θα εξελίξουν το χαρακτήρα σου και θα διευρύνουν τους ορίζοντες της σκέψης σου. Όλοι μας θα συναντήσουμε στη διάρκεια της ζωής μας τουλάχιστον έναν άνθρωπο που θα μας δώσει τέτοια ερεθίσματα, το πώς θα επιλέξουμε όμως να διαχειριστούμε αυτή τη συνάντηση είναι στο δικό μας και μόνο χέρι. Άλλοι θα επωφεληθούμε περισσότερο, άλλοι λιγότερο κι όχι γιατί είμαστε playmobil των θέων ή του σύμπαντος.

 

Επιμέλεια Κειμένου Ιωάννας Καραφώτη: Πωλίνα Πανέρη

Συντάκτης: Ιωάννα Καραφώτη