Σχέση καθρέφτης, είναι εκείνη η κατάσταση που συμβαίνει μια αργή και σταθερή συγχώνευση των συντρόφων, κυρίως γιατί ο ένας έχει υιοθετήσει τη συμπεριφορά και τα πρότυπα του άλλου, σε βαθμό που να ξεχάσει τον ίδιο του τον χαρακτήρα. Σημείο μηδέν κι έναρξη του φαινομένου ο μεγάλος έρωτας, που κρύβει κι αρκετή ανασφάλεια, καθώς μέσα από την ανάγκη να κρατήσει η σχέση, συμβαίνει το ένα λάθος μετά το άλλο, μέχρι την απόλυτη ταύτιση.
Όταν δημιουργείς μια νέα σχέση είναι αναπόφευκτο να επηρεαστείς και ως άνθρωπος και ως χαρακτήρας από το νέο ταίρι. Για αυτό άλλωστε έχουν τόση αξία οι ανθρώπινες σχέσεις αφού μέσα από αυτές εξελισσόμαστε και γινόμαστε καλύτεροι. Το «καλύτεροι» ωστόσο είναι σχετικό. Το ‘χεις παρατηρήσει πως είναι ακατόρθωτο να βγεις αναλλοίωτος μέσα από μια σχέση. Κάτι θα σου μάθει, κάτι θα σου αλλάξει. Θα είναι νέο χόμπι, θα είναι κάποιες γνώσεις, ίσως και αλλαγή προτίμησης στη μουσική ή τα ρούχα. Και είναι πραγματικά όμορφο να είμαστε ανοιχτοί στις αλλαγές και στις νέες εμπειρίες.
Ωστόσο, έχεις παρατηρήσει πόσο εκνευριστικά αλλάζουν κάποιοι άνθρωποι όταν βρίσκονται σε σχέση; Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που όταν φάνε το κόλλημα με κάποιον γίνονται ο καθρέπτης αυτού. Κι αν αυτό πιστεύουν πως θα ωφελήσει τη σχέση τους, η ιστορία έχει αποδείξει πως κανείς δε θα ήθελε να έχει σχέση με τον εαυτό του.
Αρχικά είναι βαρετό. Αυτό που σε τραβάει σε ένα υποψήφιο ταίρι είναι ο χαρακτήρας. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μαγεία στον έρωτα από το να ανακαλύπτεις κάθε μέρα κάτι νέο για το σύντροφό σου. Η σχέση είναι μυστήριο που ανακαλύπτεις σιγά σιγά και αυτή είναι κατά κάποιο τρόπο και η επιβράβευσή σου. Εάν γνωρίσεις έναν άνθρωπο με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και δημιουργήσεις μια σχέση μαζί του σημαίνει πως τον επέλεξες για αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά του. Σίγουρα υπάρχουν και στοιχεία που θα ήθελες να αλλάξει αλλά σε καμία περίπτωση δεν επιλέγουμε να κάνουμε σχέση με έναν άνθρωπο με σκοπό να τον «δημιουργήσουμε» από την αρχή, Είναι ανώφελο και βαρετό.
Επίσης, το να υπάρχει ωφέλιμη σύγκρουση απόψεων, πέρα από υγιές, πολύ εποικοδομητικό και για τους δυο. Μπορεί κατά καιρούς να δημιουργηθούν εντάσεις, οι υποχωρήσεις όμως που θα ακολουθήσουν θα είναι σίγουρα ευεργετικές από κάθε άποψη. Το να υιοθετείς τις απόψεις και τις ιδέες του συντρόφου σου δε σε κάνει να ταιριάζεις περισσότερο μαζί του, ίσα ίσα υποδηλώνει πως η ανασφάλεια σε έχει κερδίσει, θεωρώντας πως μόνο κατ’ ομοίωσή του αξίζει να υφίστασαι.
Ο τρόπος διασκέδασης, η μουσική, οι ασχολίες στον ελεύθερο χρόνο, οι επιλογές στο φαγητό, το ντύσιμο κι ένα σωρό ακόμη παραδείγματα, μπορεί να σε φέρουν «αντιμέτωπο» κάποια στιγμή με το ταίρι σου. Είναι όμορφο να κάνουμε υποχωρήσεις και υγιές να βρίσκουμε μια μέση λύση όταν οι απόψεις των δυο είναι απόλυτες. Είναι όμως τραγικό να ενστερνιζόμαστε κάθε άποψη του άλλου μόνο και μόνο για να τον ευχαριστήσουμε, που εν τέλει ούτε αυτό καταφέρνουμε. Στη σχέση υπάρχουν δύο και κανένα «δύο» δεν είναι απολύτως ομοιόμορφο. Υπάρχουν διαφορές και ατέλειες, υπάρχουν στοιχεία διακριτά που το κάνουν διαφορετικό από το «ένα».
Δεν έχει νόημα να μιμούμαστε το ταίρι μας όσο ερωτευμένοι κι αν είμαστε μαζί του. Πέραν του ότι μια τέτοια συμπεριφορά φανερώνει έλλειψη σεβασμού στον εαυτό μας, δε λειτουργεί. Το μόνο που καταφέρνουμε είναι να φέρουμε την πλήξη μια ώρα αρχύτερα. Άλλωστε κανένας κλώνος ποτέ δεν κατάφερε να αντικαταστήσει την ομορφιά του ορίτζιναλ. Άρα μήπως να το πάρεις αλλιώς;
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου