Η φύση του παιδιού υπάρχει μέσα μας όσο κι αν μεγαλώσαμε∙ αυτό που ήμασταν, πριν την ενηλικίωσή μας. Όσο προχωράμε και χαράσσουμε πορεία, λόγω της συμπεριφοράς που καλούμαστε να έχουμε, κρύβεται όλο και περισσότερο αυτό το παιδί. Απ’ τη μία, κάπως έτσι επέρχεται και η πολυπόθητη ωριμότητα. Απ’ την άλλη χάνουμε στοιχεία που, επίσης, θα μας βοηθούσαν κι ως ενήλικες. Ένα απ’ αυτά είναι η φαντασία κι η δημιουργική ματιά.

Δε χρειάζεται να φανταζόμαστε ότι είμαστε βασιλείς, ότι μιλάμε στα ζώα ή οτιδήποτε παράλογο, όπως κάναμε ως παιδάκια. Ακολουθούν 5 τρόποι να φέρουμε τη φαντασία στα μέτρα των «μεγάλων» κάνοντας τη ζωή μας πολύ πιο ενδιαφέρουσα σε όλους τους τομείς!

 

 

1. Σταμάτα να βλέπεις τα πάντα αριθμητικά

Πολλές φορές, η αξία, η ποσότητα και τα ποσοστά δεν παίζουν ρόλο. Προσπάθησε να κρατάς την ποιοτική πλευρά, βάσει συναισθήματος. Δεν έχει σημασία το νούμερο, αρκεί να σε κάνει να νιώθεις καλά. Τίποτα δεν είναι χωρίς αξία κι ας μη κοστίζει τίποτα. Το καλό ή το επιτυχές δε μετριέται πάντα με νούμερα. Δεν είναι τυχαίο που λένε πως γι’ αυτά που αξίζουν περισσότερο δε χρειάζεται να δώσεις τίποτα. Για το πόσο αγαπάμε, χαιρόμαστε ή επιτυγχάνουμε δεν υπάρχουν μονάδες μέτρησης.

 

2. Διάβασε περισσότερα βιβλία, δες λιγότερες ταινίες

Τα βιβλία έχουν τη μαγική, θα λέγαμε, ικανότητα να μας δημιουργούν εικόνες, τοπία και καταστάσεις στο μυαλό. Οι ταινίες θα μας τα δώσουν έτοιμα όλα αυτά, χωρίς να βάλουν τον νου μας σε υπερωρίες. Απόδειξη αυτού είναι το ξενέρωμα που τρώνε όσοι διαβάζουν ένα βιβλίο κι έπειτα παρακολουθούν την αντίστοιχη ταινία. Αυτό που θα έχουν να σου πουν είναι το κλασικό «δεν είχε καμία σχέση με το βιβλίο», καθώς δε διαδραματίστηκαν τα γεγονότα στην ίδια έκταση κι όπως τα έπλασαν στο μυαλό τους. Τυχαίο;

 

3. Συγκράτησε λεπτομέρειες κι ας φαίνονται ασήμαντες

Είναι δύσκολο σίγουρα, αλλά είναι κι αυτή μια καλή εξάσκηση για το μυαλό μας. Μπορούμε να θυμόμαστε τόσους κωδικούς και σημαντικά τηλέφωνα, οπότε, ας κάνουμε μια προσπάθεια και σ’ αυτό. Το να θυμάσαι ημερομηνίες, συνήθειες και πράγματα της αρεσκείας των ανθρώπων που αγαπάς, θα σε βγάλει απ’ την πολύ δύσκολη θέση να ξεχάσεις μια επέτειο ή τα γενέθλια κάποιου δικού σου. Επίσης, θα ξέρεις ακριβώς το ιδανικό δώρο γι’ αυτούς, αφού θα γνωρίζεις μικρές κρυμμένες πτυχές του χαρακτήρα τους. Δε θα χρειάζεται να συμβουλευτείς κανέναν, ούτε να πάρεις το «ρίσκο». Μπορείς να φτιάξεις και κάτι χειροποίητο και θα γίνει ακόμα καλύτερο!

 

4. Άκου (περισσότερη) κλασική μουσική!

Η δημιουργία μουσικής είναι απ’ τα σημαντικότερα επιτεύγματα του ανθρώπου. Η κλασική μουσική είναι κάτι το εξαιρετικό κι ας μην περιλαμβάνει στίχους. Πέρα απ’ το ότι όλα είναι αρμονικά, ίσως, αυτή η έλλειψή της είναι που κινητοποιεί τόσο τις σκέψεις μας. Μας κάνει να χαιρόμαστε, να θυμόμαστε, να ταξιδεύουμε, να αισθανόμαστε. Όλες αυτές οι σκέψεις που θα περάσουν απ’ το μυαλό σου θα σε οδηγήσουν σε πιο δημιουργικές πράξεις, με πιο ευφάνταστα αποτελέσματα.

 

5. Βγες από τη ζώνη ασφάλειάς σου

Δε θα πούμε ψέματα∙ οι υποχρεώσεις και τα τυχόν προβλήματα που έχουμε γεμίζουν τις δραστηριότητες και το μυαλό μας, έως ότου κλείσουμε τα μάτια μας για να κοιμηθούμε. Μέσα στην κάθε μέρα, θα μας βοηθήσει πολύ να δώσουμε στον εαυτό μας ένα διάλειμμα, χωρίς να σκεφτόμαστε τα συνήθη και κάνοντας να ξεκολλήσουμε λίγο από τα τετριμμένα. Αν βγούμε από τη ζώνη άνεσής μας μπορεί να μην πετύχουμε το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα καθώς θα έρθουμε αντιμέτωποι με κάτι νέο, όμως ακριβώς επειδή θα είναι άγνωστο θα έχει και τη νότα του συναρπαστικού να δημιουργεί μια νέα μελωδία.

 

Ενίοτε, η λογική δημιουργεί εμπόδια στην ελεύθερη και δημιουργική σκέψη. Για να αλλαχθεί μια οπτική, σίγουρα, χρειάζεται χρόνος, ο οποίος δεν υπάρχει σε αφθονία, αλλά η φαντασία δε θέλει χρόνο, θέλει αλλαγή πλεύσης από το τετριμμένο και βαθιά συνηθισμένο σου και μπορεί να υπάρξει πανεύκολα αν απλώς επιλέξεις μια άλλη οδό από αυτή που τόσο καλά γνωρίζεις. Και στην τελική, αν υπάρχει απορία σχετικά με το πώς και γιατί να συμβεί κάτι, η τελική λύση παραμένει μία και πάντα αποδοτική. Ρώτα ένα παιδί! Άλλωστε, ποιος ξέρει καλύτερα από ‘κείνο;

Συντάκτης: Ελένη Βαλαβάνη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου