Μετά το πρώτο ραντεβού, ένα μήνυμα, μια επαφή, αποτελεί δείγμα σεβασμού. Ακόμα κι αν δε θέλεις να το συνεχίσεις και θέλεις να βάλεις ένα τέλος μ’ έναν άμεσο κι απλό τρόπο ένα μήνυμα σου δίνει πόντους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, μιας νέας γνωριμίας δηλαδή, είτε επιθυμείς να υπάρξει συνέχεια είτε όχι, ένα μήνυμα δεν είναι κόπος να σταλεί, έστω για να δείξεις στο άλλο άτομο πως πέρασες καλά μαζί του και χάρηκες γι’ αυτή τη γνωριμία, ως τελικό επίλογο.

Και σε ποιον δεν έχει τύχει, εδώ που τα λέμε, να περιμένει ένα μήνυμα μετά το ραντεβού για να επιβεβαιωθεί πως όλα πήγαν καλά και πως ακόμη επιθυμεί ο άνθρωπος που ήρθε σε επαφή να τον γνωρίσει καλύτερα. Δείχνει ένα μικρό ενδιαφέρον, ότι υπάρχει χημεία και μια συμπάθεια. Από την άλλη, μπορεί να μην υπάρχει η θέληση να υπάρξει και δεύτερη φορά, από τη μία ή και από τις δυο πλευρές, επομένως καταλήγει κανείς στην επιλογή να εξαφανιστεί, δε σε ξέρω δε με ξέρεις. Είτε δεν υπάρχει ενδιαφέρον για συνέχεια, είτε υπάρχει αλλά παίζετε το παιχνίδι -to gard to get- ένα μήνυμα μπορεί είτε να ανατρέψει τα δεδομένα, είτε να γλυκάνει και να φέρει χαμόγελα ως τα αυτιά, είτε πολύ απλά να σηματοδοτήσει μια συνέχεια. Κυρίως όμως, είναι δείγμα ευγένειας, αρκεί να είναι το σωστό.

Δεν αξίζει να αγχωνόμαστε και να επικρατεί ένας πανικός στο κεφάλι μας. Μπορεί ο άνθρωπος που έχουμε βγει ραντεβού να θέλει τον χρόνο του και να χρειαστεί λίγο καιρό για να στείλει, εννοείται πως δεν είναι το ίδιο με το να στείλει αμέσως, αλλά αυτό δεν έχει απαραίτητα αρνητική χροιά. Μην ξεχνάς πως είμαστε εντελώς διαφορετικές προσωπικότητες όλοι μεταξύ μας κι αυτή μας η διαφοροποίηση εν τέλει είναι που μας συνδέει. Ίσως αποτελεί κι ανάσα το να αφήνουν τα δύο μέλη του ραντεβού να πέρνα λίγο διάστημα, συγκεκριμένα μια-δύο μέρες για να επεξεργαστούν και οι δύο όλα όσα συνέβησαν, αν αξίζει να επαναληφθεί, αν υπάρχει χημεία, αν πραγματικά ενδιαφέρονται ο ένας για τον άλλο. Να είναι -όσο γίνεται- απόφαση κι όχι παρόρμηση.

Στις μέρες μας που ο σεβασμός λιγοστεύει σε όλους τους τομείς, κάποιες αξίες κάλο είναι να τις κρατάμε. Είναι θέμα σαβουάρ βιβρ προς το άλλο άτομο έστω για να νιώσει πως δεν ήταν λάθος το όλο σκηνικό. Είναι σαν να αφήνεις την ατάκα του συνομιλητή σου να κρέμεται με το να σηκώνεσαι να φεύγεις από μια συζήτηση. Θα το έκανες αυτό;

Ανάλογα με τις δικές σου προθέσεις θα πράξεις, τον χρόνο και το άτομο που βγήκες μαζί του,   θα επιλέξεις και το μήνυμα που θα στείλεις. Αλλά να το στείλεις. Άλλωστε, μπορεί να γίνει το αντίθετο, εσύ να θες και το άλλο άτομο όχι, επομένως έτσι δε θα παίζεις στα τυφλά και θα γνωρίζεις άμεσα την καλύτερη ή χειρότερη ανταπόκριση που μπορεί να προκύψει. Δε θα ενοχλήσεις αν στείλεις ένα μήνυμα, ούτε βέβαια αξίζει να πάρεις το θέμα εγωιστικά και θα περιμένεις από την άλλη μεριά να κάνει το θαύμα της.  Όμορφα κι απλά, στέλνεις το μήνυμά σου, είτε για να το τελειώσεις, είτε για να το συνεχίσεις, είτε για να κόψεις αντιδράσεις.  Όπως και να ‘χει σίγουρα κερδίζει περισσότερους πόντους το «πέρασα υπέροχα» από μια αμήχανη εγωιστική σιωπή.

 

Συντάκτης: Άντζη Ευριπίδου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου