Μήπως κρύβεις δουλεύοντας όλα όσα πάνε λάθος στη ζωή σου;

Yποκατάστατο των πάντων και μάλιστα από τα καλύτερα που θα βρεις, μπορεί σαφώς να γίνει η δουλειά σου. Εφόσον κρατάει τα ηνία της μισής και παραπάνω μέρας σου, είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχολογίας σου. Όχι το μόνο όμως. Κι εδώ προκύπτει η ερώτηση. Άραγε πώς μπορούν τόσοι και τόσοι να αντιμετωπίζουν ό,τι συμβαίνει στην καθημερινότητά τους, τα προβλήματά τους, πράγματα και ιστορίες που πραγματικά τους τρώνε την ψυχή, αλλά ερχόμενοι στη δουλειά να τα αφήνουν όλα πίσω και να δίνουν ρέστα;

Κι όμως, υπάρχει η κατηγορία ανθρώπων που ξέρουν και μπορούν να διαχωρίσουν πλήρως τις ζωές τους από τη δουλειά. Είναι οι άνθρωποι που μπορούν να διαχειριστούν τους εαυτούς τους σαν να πατάνε κουμπί. Κρατάνε τα πάντα μακριά από το χώρο εργασίας κι όταν έρχονται σε αυτόν, αφήνουν τα προσωπικά τους στην άκρη και αφοσιώνονται εκεί, γιατί αυτό τους δίνει πραγματική ευχαρίστηση ή πολύ απλά είναι ο τέλειος τρόπος για να κρυφτούν από ό, τι δεν είναι στο χέρι τους.

Τα σενάρια δύο. Όταν κάνεις μια δουλειά που πραγματικά αγαπάς μέσα από αυτήν ξεκουράζεσαι αλλά κυρίως απολαμβάνεις να βλέπεις τον εαυτό σου για ακόμα μια φορά να τα καταφέρνει και σκας έτσι ένα υπέροχο χαμόγελο ικανοποίησης. Από την άλλη μπορεί να μην την αντέχεις, ή τελοσπάντων να μην είναι και το καλύτερό σου αλλά να σε αποσπά τόσο, που να μη μένει χώρος για να σκεφτείς τίποτα άλλο.

Υπάρχει και μία ακόμη κατηγορία ανθρώπων. Αυτοί που έχουν το χάρισμα να το κάνουν. Δε χρειάζεται να προσπαθήσουν για να το ρίξουν στη δουλειά. Είναι λες και δεν έχουν κανένα άλλο πρόβλημα, ή μάλλον είναι σαν να μπαίνουν οι υπόλοιποι τομείς στη ζωή τους στην άκρη, μιας και όπως συχνά λένε οι ίδιοι, «η δουλειά είναι δουλειά ». Από μόνο του το μυαλό κάνει το παιχνίδι του διαχωρισμού κι αποφασίζει με ευκολία πώς πρέπει να πράττουν και να σκέφτονται ανά περίπτωση έχοντας έτσι την ιδανική απόδοση, λες κι αφομοιώνονται από το περιβάλλον τους την εκάστοτε
φορά.

Για πολλούς είναι πραγματικά αδύνατο το να βρουν τη δύναμη να αφήσουν οτιδήποτε μπορεί να συμβαίνει στην προσωπική τους ζωή. Όταν το άγχος σε διακατέχει ολημερίς πώς μπορείς να είσαι στη δουλειά αντάξιος των υποχρεώσεών σου; Δύσκολα τα πράγματα. Κι αν μπορείς εν τέλει να βρεις έναν μπούσουλα, πόσο πολύ μπορεί να σε φθείρει το να τον αφομοιώσεις στην πράξη;

Ένας πολύ σημαντικός παράγοντας είναι το κλίμα που επικρατεί γύρω σου καθώς και το αν κάνεις τη δουλειά που πραγματικά θέλεις ή αν είσαι κάπου από ανάγκη. Ακόμη και αν δεν είσαι όμως, μην αφήσεις αυτό να σε αποθαρρύνει. Δεν είναι λίγες οι φορές που δουλειές που ξεκινήσαμε καθαρά από ανάγκη, καταλήγουν από το πουθενά να είναι το κατάλληλο επάγγελμα για εμάς κι ας το αγνοούσαμε μέχρι σήμερα.

Από την άλλη, ένα τακτοποιημένο και καθαρό περιβάλλον, μια ωραία χαλαρωτική μουσική και η επιθυμητή ηρεμία στο χώρο, είναι σίγουρα λεπτομέρειες που μπορούν να σε βοηθήσουν ακόμη και αν η συγκέντρωση φαντάζει δύσκολη. Ένας άλλος παράγοντας είναι οι συνάδελφοι στο χώρο εργασίας σου ή τα άτομα που υπάρχουν γύρω σου αν εργάζεσαι στο σπίτι. Αυτοί είναι που μπορούν να σου μεταφέρουν μία θετική αύρα και μαζί με αυτήν και την όρεξη για να συνεχίσεις. Αρκεί να αντιλαμβάνεστε αμφότεροι ότι έχετε έναν σκοπό ανεξαρτήτως του τι συμβαίνει σε άλλους τομείς· εδώ μπαίνει προτεραιότητα.

Οι άνθρωποι συχνά επιλέγουν να δουλεύουν αρκετές ώρες την ημέρα για να ξεχνιούνται από τα προσωπικά προβλήματά τους. Η δουλειά με αυτό τον τρόπο καταφέρνει να τους αποσπάσει την προσοχή και κάνει τη σκέψη τους να επικεντρωθεί εκεί. Δεν αφήνει χρόνο να σκεφτούν το παραμικρό πέρα από αυτή. Η εργασία γίνεται το τέλειο μέσο διαφυγής από τα προβλήματα και όσοι το έχουν δοκιμάσει στην πράξη, ξέρουν ότι λειτουργεί. Μπορεί συχνά να περνά κανείς στο άλλο άκρο θέλοντας να ξεχαστεί, να αφήνει το μέτρο να χαθεί και να γίνεται η δουλειά του όλα όσα δε γίνεται η ζωή του, μα κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πού μπαίνει το στοπ, καθώς είναι βαθιά προσωπική υπόθεση. Άλλωστε, σε δουλειά να βρισκόμαστε, έτσι δε λένε;