Όταν η ελεύθερη σχέση σου θέλει να γνωριστείτε καλύτερα

Η ελεύθερη σχέση είναι κάτι σχετικά καινούριο. Μερικά μόνο χρόνια πριν ήταν κάτι εντελώς ασυνήθιστο και σίγουρα όχι κάτι που γινόταν με ευκολία αποδεκτό από την κοινωνία. Ο κόσμος γύρω μας όμως αλλάζει διαρκώς και οι διαπροσωπικές σχέσεις δεν αποτελούν εξαίρεση. Όλο και περισσότεροι από εμάς, επιλέγουν να διατηρήσουν με τον-ην σύντροφό τους, ένα πιο ελεύθερο τύπο σχέσης. Μικρότερη δέσμευση, λιγότερες ευθύνες και μια πιο χαλαρή γενικά προσέγγιση είναι μερικοί από τους λόγους που κάνουμε πλέον όλο και συχνότερα αυτή την επιλογή.

Τι συμβαίνει όμως όταν είμαστε σε μια τέτοια σχέση; Υπάρχουν κανόνες και αν ναι, πόσο αυστηροί είναι; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ακριβής απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα. Ο ελεύθερος χαρακτήρας μιας σχέσης είναι αυτό ακριβώς που την κάνει απρόβλεπτη και διαφορετική κάθε φορά. Ο τρόπος που μπορεί μια τέτοια σχέση να λειτουργήσει είναι ξεκάθαρα επιλογή των δύο πλευρών. Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές είναι το επίπεδο που συζητούν και ανταλλάσσουν σκέψεις και συναισθήματα τα άτομα. Σε πολλές περιπτώσεις σχέσεις αυτού του τύπου περιορίζονται σχεδόν αποκλειστικά στο σαρκικό κομμάτι και οι συζητήσεις σοβαρού τύπου είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων απούσες.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που κάποιος από τους δύο συντρόφους αποζητά κάτι περισσότερο. Όταν συμβεί κάτι τέτοιο, η σχέση μπαίνει σε μια κρίσιμη καμπή, διότι η πρόθεσή του μπορεί είτε να γίνει αποδεκτή είτε όχι. Στην πρώτη περίπτωση, η σχέση πιθανότατα στα επόμενα στάδια της, θα ακολουθήσει ένα λιγότερο ελεύθερο χαρακτήρα. Εάν τώρα υπερισχύσει η δεύτερη περίπτωση και η άλλη πλευρά δεν επιθυμεί κάτι ανάλογο, είναι πολύ πιθανό η σχέση να οδηγηθεί στο τέλος της. Υπάρχει όμως και μια μέση επιλογή. Μια επιλογή που πολλοί κάνουν γιατί ακριβώς δε θέλουν ούτε τη μία κατάληξη ούτε την άλλη. Επιλέγουν να μοιραστούν κάποια πράγματα με τον-η σύντροφό τους, όχι όμως τα πάντα. Προηγούμενες σχέσεις, ερωτικές εμπειρίες, αλλά και βαθύτερες σκέψεις παραμένουν κάτι προσωπικό και το μόνο που μοιράζονται είναι πιο επιφανειακά πράγματα. Μπορεί να μη λένε απαραιτήτως ψέματα για κάτι, αλλά στην πραγματικότητα επιλέγουν να αποκρύψουν μέρος της αλήθειας. Είναι σαν να αφήνουν τον σύντροφό τους να δει μόνο ένα μέρος του εαυτού τους. Το υπόλοιπο φροντίζουν να το κρατήσουν καλά κρυμμένο και φυλαγμένο σε ένα μέρος που μόνο οι ίδιοι έχουν πρόσβαση.

Κατά πόσο είναι αποδεκτό όμως κάτι τέτοιο; Είναι σωστό να συμπεριφερθούμε με αυτό τον τρόπο σε κάποιον που θέλει να δεθεί περισσότερο μαζί μας και να μας μάθει πραγματικά; Πάλι εδώ δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. Κάθε περίπτωση και κάθε σχέση είναι διαφορετική. Μπορούμε όμως να πούμε ότι το πιο σημαντικό θεμέλιο μιας επιτυχημένης σχέσης είναι ο αλληλοσεβασμός. Τόσο στις επιθυμίες του άλλου όσο και στα θεμέλια στα οποία έχει δομηθεί η ίδια η σχέση. Όταν κάποιος κάνει την επιλογή να μπει σε μια ελεύθερη σχέση, οφείλει να είναι έτοιμος να αντιμετωπιστεί αντίστοιχα και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει με ανάλογο τρόπο τον-η σύντροφό του. Τα όρια του τι είναι αποδεκτό και τι όχι σε μια σχέση είναι σε κάθε περίπτωση διαφορετικά και το μόνο σίγουρο είναι ότι συνεχώς αλλάζουν. Μην ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινα συναισθήματα που καθημερινά αλλάζουν, γίνονται πιο ισχυρά ή ατονούν. Είναι σχεδόν ακατόρθωτο να βάλεις όρια στον τρόπο που αισθάνεται κανείς για τον-η σύντροφό του, για αυτό το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να είμαστε όσο πιο ειλικρινείς γίνεται με τα συναισθήματά μας, αλλά και με τον άνθρωπο που επιλέγουμε να έχουμε στο πλευρό μας.